Dagblaðið Vísir - DV - 19.12.1998, Síða 11

X>"V LAUGARDAGUR 19. DESEMBER 1998
11
Óbein
kvörtun
Síðan hefur jólasveinninn ekki
brugðist. Eitthvað er að finna í
sokknum á hverjum morgni.
Stúlkan er því árrisul þessa dag-
ana og fer fyrr að sofa en venju-
lega. Hún er fráleitt vanþakklát
en í gærmorgun gat hún þó ekki
orða bundist. Dóttirin var fyrr á
fótum en foreldrarnir sem samt
þurftu að vakna snemma til
vinnu. í sokknum voru tvö lítil
súkkulaðistykki, gott ef ekki með
karamelludellu innan i. Hún heföi
látið kyrrt liggja ef næsti jóla-
sveinn á undan hefði ekki stungið
í sokkinn pezpakkabréfi. Fyrir þá
sem eru illa að sér í innri málum
sætinda skal það tekið fram að
glugga.
Það bar ekki árangur.
Jólasveinninn hefur sennilega
metið það svo að til of mikils væri
mælst. Það eru takmörk fyrir
öllu, líka hjá jólasveinunum.
Bréf til jólasveins
„Borðaði hann kökuna?“ spurði
ég dóttur mína í morgunsárið.
Hún var þegar komin á stjá enda
nýr jólasveinn á ferð hverja nótt.
„Já,“ sagði hún, „og hann drakk
vatnið líka.“ Stúlkan sú er góð í
sér. Því gat hún ekki hugsað sér
að sveinki liti inn án þess að
þiggja góðgerðir. Jólasveinar eru
hins vegar á ferð þegar aðrir sofa.
Því beið smákakan hans við
gluggann og vatn svo ekki stæði í
honum.
Ég undraðist það ekki að jóla-
sveinninn félli fyrir freistingunni.
Smákakan sem hans beið var af
valinni tegund, frauðkennd og í
henni súkkulaði, marsipan og
lakkrís. Ég get illa látið þessa
gerð í friði þótt konan hafi gengið
vendilega frá henni í kökuboxi.
Ég laumast þvi í nokkrar frauð-
kenndar á degi hverjum í þeirri
von að ekki komist upp um athæf-
ið. Smákökur eru jú hetri fyrir jól
en á sjálfum jólunum, einkum ef
maður stelst í góðgætið.
Annað bráf
til sveinka
Bréfið sem stúlkan
sendi ruglaða jólasvein-
inum, Stekkjarstaur
sennilega, bar ágætan
árangur. Bræð-
ur hans
nokkurn þanka
datt okkur í
hug að líta
inn í her-
bergið sem
hún svaf í
um síðustu
jól. Viti
menn, þar
hékk jóla-
sokkurinn á
gluggakrækju.
Stúlkan tók gleði sína á ný og
þakkaði jólasveininum bæði hátt
og í hljóði. Síðan tók hún sig til og
skrifaði honum bréf. Hún tók
mildilega á þessari yfirsjón jóla-
sveinsins en benti honum góðfús-
lega á að hún væri flutt. Bréfinu
stakk hún í gluggarifu í gamla
herberginu. Það átti því ekki að
fara fram hjá sveininum sem það
gerði heldur ekki. Næsta morgun
gægðist nefnilega tuskudýr upp
úr jólasokknum, broshýrt og
mjúkt.
Ruglaður
jólasveinn
Jólasveinarnir kunna vel að
meta hugulsemi stúlkunnar og
hafa ekki gleymt henni á yfirreið
sinni frá fjöllum til byggða. Sá
fyrsti gcif henni raunar jólasokk.
Hún þarf því ekki lengur að setja
skóinn út í glugga. Jólasokkurinn
er þar fyrir á fleti. Þar er að finna
finirí á hverjum morgni. Jóla-
sveinninn með sokkinn var að
vísu svolítið ruglaður. Þegar
bamið kikti í skóinn fyrsta
daginn var þar ekkert að
finna. Það kom að
vonum skeifa á
mína en eftir
peztöflur eru smágerðar sykur-
töflur með mismunandi ávaxta-
bragði, sítrónu-, appelsínu- og
jarðarberja-, svo eitthvað sé nefnt.
Töflum þessum er hægt að stinga
í belg þar til gerðra pezkarla sem
síðan gubba út úr sé einni töflu í
senn.
Þótt hún hefði ekki hátt um
þetta mátti skilja á henni að þetta
var vart boðlegt. Sælgætið var í
fyrsta lagi óhollt og i annan stað
ekki varanlegt. Henni þótti sem
tveir síðustu jólasveinarnir væru
full fljótfærir og tækju starf sitt
tæpast nógu alvarlega. Það var
sem þeir gæfu sér ekki tíma til
að sinna þörfum hvers og
eins. Þetta sagði hún for-
eldrum sínum milli þess
sem þeir skutust í morg-
unsturtu, skelltu í sig
ávaxtasafa og gleyptu
einn banana til þess
að fara ekki af stað á
fastandi maga.
uðu á réttan bás eftir það. Nú var
ástæða til þess að skrifa annað,
ekki til að ávíta jólasveinana
heldur til þess að benda þeim á
hvað er boðlegt og hvað ekki.
Segja þeim góðfúslega að draga úr
sælgætisgjöfum en snúa sér þess í
stað að einhverju varanlegra, bók-
um, leikfongum eða slíku. Þá ætl-
aði hún að segja þeim sömu svein-
um að gefa sér tíma til þess að
sinna hverju
bami í stað
þess að
fara þá
ó d ý r u
leið að
Laugardagspistill
Jónas Haraldsson
fréttastjórí
ir tímanlega. Þann dag hafði hún
nokkrar áhyggjur af ferðalagi
jólasveina. Það var þó talið líklegt
að sveinamir væru með útibú í
fleiri fjöllum en Esjunni. Þeir
yrðu trúlega heldur fyrr á ferð á
Suðurlandsundirlendi en höfuð-
borgarsvæðinu enda í marga
glugga að kíkja. Það gekk eftir.
Jólasveinninn hafði engum
gleymt, ekki einu sinni þeim sem
sváfu timabundið annars staðar
en heima í rúminu sínu.
Frænkunni
brugðið
Eitt er verra en að gleymast al-
gerlega. Það er að fá kartöflu í
skóinn. Það er augljóst merki þess
að jólasveinninn hafi eitthvað út
á hegðun viðkomandi bams að
setja. Dóttir okkar hefur verið
prúð og því engin hætta á slíkri
sendingu. Hún frétti þó af lítilli
frænku sinni sem greiniiega hafði
misstigið sig eitthvað á jólaföst-
unni. Jólasveinninn mat það að
minnsta kosti svo að hún ætti
ekki annað skilið en hráa kartöflu
í skóinn. Frænkunni var að von-
um brugðið en reyndi þó að gera
það besta í bágri stöðu. Hún skipti
því hráu kartöflunni i tvennt og
bjó til stimpla úr hvorum helm-
ingi. Skammargjöfin varð því að
nytsömu verkfæri. Sú dálitla
hafði því nóg fyrir stafni þann
daginn, prúð í önnum sínum. Það
var því engin kartafla í skónum
hennar næsta morgun. Jóla-
sveinninn áttaði sig á því að hún
hafði séð aö sér og laumaði því
boðlegri morgungjöf til hennar.
Takmörk
jólasveinsins
Stóru börnin á heimilinu eru
hætt að fá í skóinn. Jólasveinarn-
ir eru ekki nema þrettán og því
ærinn starfi fyrir þá að sjá um
þau börn sem em undir ferming-
araldri. Þau sætta sig við þetta
enda áttu þau sínar sælustundir
með jólasveinunum. Þó kemur
fyrir, bráðvanti eitthvað rétt fyrir
jól, að þau stóru láta þess getið,
upp á von og óvon, að skór sé í
glugga. Það fer svo eftir annriki
jólasveina hvort slíkt ber árang-
ur.
Þannig var það til dæmis í
fyrra að sonur okkar, þá kominn
yfir tvitugt, þráði stærri hlut en
rúmast í venjulegum lakkskó.
Hann brá því á það ráð að setja
stígvél númer 44,
gert fyrir ull-
arsokka,
út í
skutla súkkulaði- eða sykurmol-
um í jólasokk eða skó. Þetta bréf
beið þess jólasveins sem væntan-
legur var í nótt. Fróðlegt verður
að sjá viðbrögð hans.
Líklegt er að jólasveinarnir
sem ókomnir eru til byggða taki
mark á þessu bréfi. Óskin er
fróm. Hið fyrra bréf stúlkunnar
sýndi að hún er í ágætu sam-
bandi við jólasveinana. Fyrir
utan tilkynninguna um flutning
milli herbergja nefndi hún að
liklega svæfi hún eina nótt
annars staðar, færi með
foreldrum sinum
austur fyrir fiall.
Hún bað ruglaða
sveinka að geta
þess innan
fjölskyld-
unnar svo
bræðurn-
i r
fengju
þ æ r
frétt-