Dagblaðið Vísir - DV - 20.02.1999, Blaðsíða 16

16
tnyndsjá
LAUGARDAGUR 20. FEBRÚAR 1999 DV
—

Kirkjan stendur eins og Ijós í myrkrinu þegar bæjarbúar eru að ganga til náða. í fyrra voru fimm pör gefin saman í kirkjunni og á næstunni ætlar presturinn að ferma þrettán börn úr þorpinu og tvö
úr sveitinni. Presturinn segir mannlffið á Patreksfirði gróið og gott og að ekki sé hægt að lýsa þeirri tilfinningu að koma út í vorið að liðnum vetri. DV-myndir ÞÖK
Séra Hannes Björnsson hefur verið prestur á Patreksfirði í sjö ár. Hann gef-
ur út vikublaðið Vestra og er þegar kominn með 130 áskrifendur. Hann er lít-
ið fyrir auglýsingar og segir Patreksfjörð ekki samkeppnisstað í þeim efn-
um. „Hér hliðrar fólk til hvað fyrir öðru og leyfir hverjum að vera með sitt,“
segir presturinn og bætir við að það sé heilmikil menning fólgin í þvf að gefa
út biað. Hann vill komast í samband við brottfiutta Patreksfirðinga og bend-
ir á áskriftarsfmann: 456 1324.
IU..IM1IINWU4IJTOII IJl.l. j ILLIIl.ll|il|Jj...4HI
Hann hjólar við höfnina og lætur sig dreyma um vélsleða. Hann þarf ekki vara sig á vinnusvæðinu því þar er ekkert
um að vera. Eldri strákar eiga flestir vélsleða og sýslumaðurinn eltir þá um bæinn daginn langan því það er bannað
að vera á vélsleðum í bænum. Kannski fær hann vélsleða í vor þegar presturinn fermir hann.

Á Vatneyrinni standa mjöltankar með húsi á toppnum. Friðþjófur Ó. Jóhannesson flutti tankana frá Noregi fyrir 20
árum og ætlaði þeim hlutverk í tengslum við uppbyggingu loðnubræðslu á staðnum. En loðnan kom og loðnan fór
og eftir stóðu tankarnir eins og einkennistákn Patreksfjarðar. Friðþjófur hafði ætlað sér að klæða tankana að utan
þannig að þeir litu út eins og háhýsi með gluggum en lauk aldrei verkinu. Klæðningin var komin á neðst og efst þeg-
ar loðnan hvarf og allt fór á hausinn. Friðþjófur var sonarsonur Ólafs Jóhannessonar sem allt átti á Patreksfirði á
sinni tíð.
Þegar ekið er úr þorpinu og út með Patreksfirði að norðanverðu endar veg-
urinn allt í einu og allt er búið. Þessi bfll ók á leiðarenda og lét það nægja.
Þorpið stendur á Vatneyrinni og
eftir henni er frægur bátur nefndur
sem reyndar kom staðnum á landa-
kort fréttanna í vikunni. Þetta er
tæplega átta hundruð manna samfé-
lag með grunnskóla, sýslumanni og
sjúkrahúsi þó læknirinn sé aðeins
einn. Læknisfrúin segir að stutt sé
til Reykjavíkur og vinkonum henn-
ar finnst gaman að fara í Bónus.
Margar láta sér þó nægja að panta
árumyndir hjá spákonu í Kópavogi.
Þær koma með flugi fyrir hádegi.
Um aldamótin bjuggu ríkir fram-
kvæmdamenn á Vatneyrinni og
íbúafjöldinn fór yfir þúsund. Seinna
kom kvótinn og svo fór allur kvót-
inn og nú reyna menn að kaupa
hann aftur á margfoldu verði. Mörg
íbúðarhús standa auð og eyðileggj-
ast og ný einbýlishús kosta þijár
milljónir - með átta herbergjum.
Tvö veitingahús eru þar - annað
lokað á kvöldin - og bíó á sunnudög-
um.
-EIR
Bátur á þurru landi og sjórinn fullur af fiski. Það er alls ekki öruggt að hann
fari á sjó aftur þessi og blotni þar með um kjöl. Nema þá af snjónum í landi.