Dagblaðið Vísir - DV - 24.04.1999, Side 20

20
^ðtal
LAUGARDAGUR 24. APRIL 1999
Ævintýralegur ferill Þórhalls Guðmundssonar, tölvufræðings í Noregi:
Frumherji úr olíunni
DVBænim:
Þórhalli Guðmundssyni blöskraði
hvemig nýtingin var á fiskinum í frysti-
húsunum á ísaflrði. Hausamir bara
sniðnir af með sagarblaði og ekkert
spáð í hvað fylgdi haus og hvað hala.
Hann taldi að eitthvað bæri að gera i
málinu og þess vegna er hann nú að
þróa tölvukort sem geymir sjúkrasögu
fólks og hjálpar því að leita að bót
meina sinna á Intemetinu.
Þama er langur vegur á miili og leið-
in liggur um kennslustofur og oliuborp-
alla; um gasleiðslur, út í eyðimörk, yfir
pálmaolíupressur, á ólympíuleika og
inn í tölvuheiminn. Fáir íslendingar
hafa starfað svo víða og við svo fjöl-
breytt verk og þó er Þórhallur aðeins 47
ára gamall.
Þórhallur segist alltaf hafa verið
tæknilega sinnaður. Hann keypti sér
rennibekk 15 ára gamall og hafði h^nn í
kjallara foreldrahúsanna heima í Vog-
unum í Reykjavík. Það var löngu áður
en hann varð innlyksa í stríði íraka og
írana við Shatt al Arab eða stofnaði
barnaskóla í frumskógum Maiasíu.
Hugmynd og skrífborð
Núna situr Þórhallur á skifstofú í
Bærum, rétt vestan Óslóar í Noregi, og
hugsar ráð til að tölvuvæða heilbrigðis-
þjónustuna. Við það hefur hann unnið
frá því árið 1993 þegar hann fékk frum-
heijastyrk frá norska rannsóknarráð-
inu til að þróa verkefnastjómunarkerfi
fyrir sjúkrahús í Noregi. Þá stofhaði
hann fyrirtækið Control Bridge með
styrkinn sem fjármagn og hugmyndir
úr verkefnastjómun við olíuvinnsluna.
Nú á hann aðeins 10% af fyrirtækinu.
Afganginn eiga fjárfestingarsjóðir sem
leggja fé í alþjóölega markaðssetningu
hugbúnaðarins. Þórhallur vinnur nú
fyrir fyrirtækið Bergmann AS; fyrir-
tæki sem hann á sjálfur og er ekkert
annað en hann sjáifur. Bara þessi hug-
mynd um sjúklingakortið og trúin á að
það geti orðið að veruleika. Skrifstofan
er enn hjá Control Bridge. Hér vex fyr-
irtæki af fyrirtæki.
Meiri orka en í meðallagi
„Já, svona baráttumaður," segi ég
þegar hann er búinn að lýsa verkum
sínum þessar shmdimar. Honum líst
ekki á orðið, flnnst það of litað, en segir
að hann verði alltaf að hafa markmið að
vinna að; setja sér markmið, vinna að
því, skila verkinu og byrja á nýju.
Þórhallur er það sem kallað er frum-
herji. Hann býr til fyrirtæki utan um
hugmyndir, þróar þær og selur svo þeg-
ar komið er að því að framleiða vöruna.
„Ég held ég hafi meiri orku en í með-
allagi," heldur hann áfram og hlær. „En
ég verð að flnna tilgang í því sem ég
geri, ekki bara að vinna og vinna.“

Á Alexander Kielland úti í Norðursjónum.
Sæsluvtllir Riykjtvnairborgar
eru 25 að tölu víðsvegar um borgina '
og eru fyrir 2-6 ára börn
L I
Örugg útivera fyrir börnin.
Frjáls leikur í skapandi umhverfi.
Góður féiagsskapur með jafnöldrum
undir traustu eftirliti starfsfólks.
r-
Leiksýningar í sumar:
Brúðubíllinn í júní og júlí.
v W/
Arnarbakki 8 Dunhagi
Barðavogur 36A Fannafold 56
Bleikjuhvísl 10 Flttisel 38
Brekkuhús 3 Freyjugata 19
Dalaland 18 Frostaskjól 24
Fróðengi 2 Njálsgata 89 Sæviðarsund
Hlaðhamrar 52 Ráuöilækur 21A Tunguvegur
Kambsvegur 18A Rotabær 13 Vesturberg 76A
Ljósheimar 13 Safamýri 30 Vesturgata 46
Malarás 17 Stakkahlíð 19 Yrsufell 44
DAGVIST BARNA Upplýsingasími: 563 5800
Þórhallur er langyngstur fjögurra
systkina. Systir hans er Margrét Guð-
mundsdóttir kennari og bræður hans
em séra Bemharður Guðmundsson og
Kristján Guðmundsson, kunnastur fyrir
bæjarstjómarmál í Kópavogi. Þetta er
landsþekkt fólk sem m.a. á sínar rætur
vestur á Kirkjubóli í Valþjófsdal í Ön-
undarfirði.
„Alltaf tæknilega sinnaður,“ segir
hann um sjálfan sig. Það er skýringin á
að hann hefur leitað inn á aðrar slóðir
en systkinin. Hann fór í Tækniskólann
en ekki í guðfræði eins og bræðumir
eða Kennaraskólann eins og systirin.
Árið 1974 var hann nýútskrifaður
tæknifræðingur
en fann upp á
því að kenna
einn vetur.
Fjölskyldan -
eiginkonan
Herdís Pálsdótt-
ir og fyrsta
dóttirin af
þremur - fór
vestur á ísa-
fjörð. Þórhallur
kenndi stærð-
fræði 47 tíma á
viku í Gagn-
fræðaskólanum
og í Iðnskólan-
um.
Vestra leist honum ekki á nýtinguna
á fiskinum í frystihúsunum - og fór að
hugsa um „sjálfvirkni við sveigjanlega
skurðtækni" og svoleiðis hluti. Það varð
upphafið að nýjum þætti sögunnar.
Endaði í olíunni
Frá ísafirði fór fjölskyldan til Björg-
vinjar í Noregi þar sem Þórhallur fór í
tækninám og setti stefnuna á að verða
sérfræðingur í sjálf-
virknibúnaði fyrir fisk-
vinnslur.
Námið tók tvö ár og
að því loknu bauð hann
norskum fiskvinnslu-
fyrirtækjum krafta
sina. Enginn hafði
áhuga - menn vildu
bara skera hausinn af
þorskinum með sömu
handtökum og alltaf
hafði verið gert.
Þórhallur varð að
leita á ný mið. Nú réðst
hann til Norsk Veritas
að sinna eftirlitsstörf-
um í olíuvinnslrmni í
Norðursjónum. Þetta var á upphafsár-
um norska olíuævintýrsins og í at-
vinnugreininni rikti sannkölluð
Klondyke-stemning, segir Þórhallur.
Spilað upp á árslaun
Þetta var sérstakur heimur með
fólki úr öllum heimshomum. „Sem
fulltrúar norskra yfirvalda höfðum við
góð kjör og vorum að jafnaði eina viku
úti og svo eina viku á skrifstofunni,“
segir Þórhallur.
Þetta var heimur karlmanna sem
voru úti á borpöllunum stanslaust í 6
til 18 mánuði. Tekjumar vora ævin-
týralegar og draumamir miklir um að
verða rikir á þrældóminum - eða
póker ef ekki vildi betur til. Þórhallur
segir að stundum hafi verið árslaun í
pottinum við spilaborðið og þá gat
komið sér vel að vera þéttur á velli.
Liðið var látið sofa í gámum þar
sem þijár kojur vora á hæðina á
hvorri hlið. Mannskapurinn hafði
vaktaskipti á að sofa í þessum rúmum.
Þrifnaður enginn sem vert er að tala
um þar til tvær hjúkrunarkonur komu
um borð.
Áður var þar bara einn hjúkrunar-
karl og enginn leitaði til hans. Eftir að
Fjölskyldan í Barcelona í haust.
Dæturnar eru Björg, Svava og Dóra.
Við hlið Þórhalls er eiginkonan, Her-
dís Pálsdóttir.
I frumskógum Malasíu æfði Þórhallur sig í skotfimi
með blástursröri.
konumar komu var biðröð hjá þeim og
hörkutólin fóra að þvo sér og raka og
taka til í svefhgámunum.
Alexander Kielland-slysið
Síðar skánaði ástandið til muna þeg-
ar hótelpallar vora dregnir út á
vinnslusvæðin og Þórhallur bjó í níu
mánuði í einum þeirra. Það var Alex-
ander Kielland, pallur sem við er
bundin mikil harmsaga.
„Haustið 1979 fór ég til Kúveit á veg-
um Veritas til að hafa eftirlit með
framkvæmdum þar. Nokkrum mánuð-
um síðar var ég að hlusta á langbylgju-
sendingar frá Noregi og heyrði þá um
Kielland-slysið. Hótelpallinum hafði
hvolft og 123 menn fórast. Þetta var
fólk sem ég þekkti og þar á meðal einn
íslendingur, Herbert Hansen, duglegur
og hress strákur," segir Þórhallur.
En lífið heldur áfram og nú var Þór-
hallur kominn í nýjan heimshluta. Úr
Norðursjónum og út í eyðimörkina í
Kúveit og síðar í óshólma stórfljótanna
Efrat og Tígris í írak.
Verkin vora enn á sviði olíu- og
Þórhallur Guðmundsson, tölvu-
fræðingur í Noregi. Að baki er mál-
verk af Bessastöðum og draugnum
Hrafnhettu eftir Björgu dóttur hans.
DV-mynd Gísli Kristjánsson
gasvinnslu. Herdis var í námi og
kennslu í Noregi en Þórhallur vann
sex vikur í töm og fór svo heim í frí.
Hann kunni vel við sig, sérstaklega í
írak, en það var mikill munur á menn-
ingu og siðum í írak og Kúveit.
„í Kúveit urðu konumar að ganga
með blæjur fyrir andlitinu og karlam-
ir vora hortugir. írakar vora allt öðra-
vísi. Þeir höfðu tekið upp vestræna
siði og samskiptin við þá vora miklu
léttari," segir Þórhallur.
T.d. var rúmlega þrítug kona staðar-
verkfræðingur i olíustöð þar sem Þór-
hallur var við eftirlitsstörf. Hún gekk í
gallabuxum og var yfirmaður margra
karla. Slíkt hefði verið óhugsandi í
Kúveit.
„Stjómkerfið var að vísu spillt og
einræðissinnað með Bath-flokkinn og
Saddam Hussein við völd en fólkið var
gott og leitt að heyra um hörmungam-
ar sem það hefur orðið fyrir,“ segir
Þórhallur.
Innlyksa í írak
Vinnustaður Þórhalls var við olíu-
borgina Basra við Shatt al Arab. Þetta
era nöfn sem minna bæði á stríð og
olíu enda fór það svo að Þórhallur varð
innlyksa þama eftir að írökum og
írönum lenti saman í stríði um yfir-
ráðin yfir óshólmum Efrat og Tígris
árið 1980.
„Við héldum tU í búðum sem Frakk-
ar áttu og notuðu vegna byggingar á
stálveri. Við urðum ekki mikið varir
við stríðið í fyrstu, sáum þó skrið-
dreka á vegunum og heyrðum spreng-
ingar,“ segir ÞórhaUur.
Þar kom þó að búðimar einangruð-
ust og starfsmennimir misstu allt sam-
band við umheiminn annað en að þeir
höfðu telextæki tU að senda boð heim.
Sló mann í fyrsta sinn
„Þama vora tveir Norðmenn með
mér, fuUorðnir menn, sem mundu her-
nám Þjóðverja í Noregi árið 1940. Þeir
misstu stjóm á sér af hræðslu og ætl-
uðu sér að komast burt hvað sem það
kostaði. Bara að keyra út í eyðimörk-
ina og þó var hitinn þar yfir 40 stig og
ekki gefið að komast af ef eitthvað
kæmi fyrir," segir ÞórhaUur.
Honum tókst að stöðva þetta flan og
segir svo: „Þama sló ég mann í fyrsta
og eína skipti á ævinni en það var ekk-
ert annað að gera.“
Eftir nokkurra daga einangrum
sluppu þeir félagar úr prísundinni og
ÞórhaUur fór aftur tU Noregs. Enn
tóku við ný störf fyrir Norsk Veritas
og nú enn lengra í burtu. Næsta stoppi-
stöð var Singapore og svo Malasía.