Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.2000, Síða 52

Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.2000, Síða 52
LAUGARDAGUR 12. FEBRÚAR 2000 1 2 V Fann ástina á íslandi - Will Covert heimsmeistari í hestaíþróttum, segir frá því hvernig hann fáll fyrir íslenska hestinum Will Covert er 26 ára Bandarlkja- maður sem vakið hefur athygli fyr- ir skjótan frama á sviði atvinnu- hestamennsku. Að vinna heims- meistaratitil í íslenskum hesta- íþróttum eftir aðeins sjö ár í grein- inni leika ekki margir eftir. Hann vinnur hörðum höndum við að flytja út og kynna hestinn í Kali- fomíu sem er einn öflugasti mark- aöur í heimi fyrir hesta. Keppnis- skapið hefur hann frá forfoður sín- um sem gerði Kellogg’s-vörumar ódauðlegar. Hann hefur fundið sér íslenska kærastu og býr hér lung- ann úr árinu sem mörgum finnst skrýtið þar sem hann var á einum eftirsóttasta dvalarstað í heimi, Kalifomíu. En þessi ungi keppnis- maður, sem talar ótrúlega góða ís- lensku, elskar árstíðaskiptin á ís- landi. Hestamennskan er í ættinni „Flestallir í móðurætt minni hafa áhuga á hestum að einhverju leyti og sumir hafa jafnvel atvinnu í kringum þá. Langalangafi minn hafði gífurlegan áhuga á arabísk- um hestum og flutti þá inn í stór- um stíl frá Miðausturlöndum og ræktaði þá. Þaðan kemur þessi áhugi okkar i fjölskyldunni á hest- um,“ segir Will Covert, heims- meistari og atvinnuhestamaður. En hann hefur náð undraskjót- um árangri með íslenska hestinn. Það má einnig segja um íslenskuna sem hann talar en hana segist hann hafa lært af íslenska bóndanum. Forfaðir Wiils, sem áður var getið, var mikill athafnamaður og kom meðal annars á fót framleiðslu á Kellogg’s-vörunum sem þekktar eru um allan heim. Hann segir að þessi forfaðir sinn hafi verið stór- brotinn maður sem hægt væri að tala endalaust um sökum þess hve framtakssamur hann hafl verið og mikill hestamaður. En ég vil taka það skýrt fram að þetta veldi í kringum Kellogg’s snertir ekkert fjölskyldu mína í dag. Það komst í aðrar hendur löngu fyrir tima afa og ömmu. Það eina sem ég hef erft frá þeim gamla er keppnisskapið og þörflna fyrir að vinna.“ Fæddur í Santa Barbara Will er fæddur í Santa Barbara i Kalifomíu við ósköp venjulegar að- stæður. Það má líka segja að hann sé ósköp venjulegur ungur maður sem lítur framtíðina björtum augum. En eitt er eftirtektarvert, hann lætur fátt stöðva sig og er til- búinn að fara ótroðnar slóðir likt og afi hans forðum. Faðir hans er skrúðgarðyrkjumeistari en móðir hans hefur unnið við hesta mest- alla ævina. „Ég var tveggja ára þegar ég fór fyrst á bak hestum, svokölluðum Quarter-hestum, það útleggst reyndar á íslensku sem kúreka- hestar. Síðar kynntist ég mörgum hestakynjum, þar á meðal þeim ís- lenska. Ég hef verið sautján ára þegar mamma sýndi mér einn slík- an en hann var ekki gott kynning- areintak fyrir íslenska hestakynið. Hann var í einu orði sagt vonlaus i útliti og ganglagi. Þrátt fyrir þessa fyrstu viðkynningu heillaðist ég af þeim „íslenska" en gerði mér ekki grein fyrir hvað það var. Stuttu eft- ir þetta fórum við mamma til Þýskalands til að kaupa íslenska hesta því mamma var svo heilluð og vildi kynnast hestinum betur. Þar keyptum við hesta sem svo sannarlega stóðust þær væntingar sem við höfðum til þeirra. Síðan hefur mamma algjörlega snúið sér að íslenska hestinum og rekur í dag hestamiðstöð á búgarði sem við köllum Flying C Ranch, rétt hjá Santa Barbara. Þar er veitt öll þjón- usta sem nöfnum tjáir að nefna í kringum islenska hestinn. Sá Ijósið í Danmörku Árið 1989 fór ég sem áhorfandi á heimsmeistaramótið sem haldið var i Árósum i Danmörku og sá hvað þessi hestur er stórkostlegur og hefur mikla möguleika. Ég sá líka hvaða vinnu ég þyrfti að inna af hendi til að ná árangri i þessari íþrótt. Á þessum tíma var ég í menntaskóla og hafði engan tíma til að stunda hestamennsku. Auk þess var ég valinn í homaboltalið skólans og það fór mikill tími í að sinna því. Eftir að ég kláraði skól- ann fór ég að vinna hjá pabba við garðyrkju og var í raun búinn að gefa upp alla von um frama í hestamennsku. Þegar ég var bú- inn að vinna við garðyrkjuna í nokkum tíma kom þessi löngun til að stvrnda keppni af einhverju tagi upp í mér en ég vissi ekki hvað það átti að vera. Mamma hefur alltaf verið dug- leg að halda námskeið og fengið marga þekkta knapa til liðs við sig frá ýmsum löndum. Því var það einn daginn að ég var beðinn um að prófa hesta sem vom á þessu námskeiði og það var eins og við manninn mælt, áhuginn kviknaði strax aftm-. Þetta var vorið ‘93 og áður en ég vissi af var farið að hvetja mig til að taka fyrir hönd Banda-ríkjanna þátt í næstu heimsleikum íslenskra hesta sem fara áttu fram í Hollandi seinna um sumarið. Þetta var náttúrlega fráleit hug- mynd þar sem ég hafði svo litla reynslu og stuttan tima til undir- búnings. Auk þess átti ég að fara með hest sem hafði litla sem enga keppnisreynslu. En ég fór samt og keppti í fimmgangi og slaktauma- tölti. Auðvitað lenti ég i botnsæti í báðum greinunum. Þrátt fyrir þetta fékk ég mikla reynslu af þessu móti og ákvað að bæta ár- angur minn. Keppnisskapið með Það eina sem ég hafði í fartesk- inu fyrir þetta mót var keppnis- skapið og viljinn til að vinna. Eftir þessa reynslu sá ég að ís- land væri staðurinn þar sem ég gæti lært mest um þetta hestakyn. Þar eru heimkynni hestsins og knapar í fremstu röð sem voru til- búnir að miðla af reynslu sinni. Ég fór norður á Akureyri vetur- inn eftir fyrrgreint mót og var hjá Baldvini Ara Guðlaugssyni tamn- ingamanni og einum fremsta reið- manni íslands. Þar komst ég í tæri við ótrúlega marga góða hesta, m.a. Galsa frá Sauðárkróki. Það kennir manni mest að kynn- ast sem flestum hestum því eng- inn hestrn- er eins. Þennan vetur keypti ég Rökkva frá Álftagerði og setti stefnuna með hann á næsta heimsmeistaramót sem fara átti fram í Sviss ‘95. I milli- tíðinni keppti ég á landsmótinu á HeRu með Rökkva og náði góðum árangri innan um fremstu knappa á þessu sviði. Þetta var gott við- mið fyrir mig þar sem þetta var svokallað heimsbikarmót og knöpum víðs vegar að boðið að taka þátt. Nú var ekkert annað að gera en auka æfingar og keppni og koma vel undirbúinn til Sviss. Ekki allt eins og ætlað er Ég fékk að taka þátt á íslands- mótinu sem gestur með Rökkva, með því skilyrði að ég fengi ekki að taka þátt í lokaúrslitum ef ég kæmist þangað. Með þeim ár- angri sem ég náði þar sá ég að ég gæti velgt þessum köppum undir uggum. Ég fékk að þjálfa og njóta leið- sagnar þeirra sem skipuðu ís- lenska landsliðið fyrir mótið í Sviss og var það ómetanlegt fyrir mig. Síðan fengum við Rökkvi að fylgja þeim út ásamt þeirra hest- um. Það er skemmst frá því að segja að Rökkvi frá Álftagerði heltist á fyrsta keppnisdegi og var það mikið áfall fyrir mig þar sem ég hafði lagt i svo mikla vinnu fyrir þetta mót. Á æfingum fyrir keppnisdaginn hafði ég fengið góð viðbrögð við hestinum og al- mennt talið að ég ætti góða mögu- leika í úrslit. Þrátt fyrir þetta áfall ákvað ég að berjast áfram og taka stefnuna á næsta heims- meistaramót. Ég fór aftur til Bald- vins Ara og réð mig í vinnu hjá honum allan veturinn ásamt því að taka tamningapróf. Síðan hófst leit að keppnishesti sem ég vildi fara með m.a. á heimsleikana í Noregi. Hann fann ég í Reykjavík, hjá Sigurbimi Bárðarsyni. Þetta var Dynur frá Ytra-Skörðugili. Það reyndist erfitt að fala hann af Didda því hann ætlaði að nota hann sem aðalkeppnishest sinn fyrir komandi sumar. Diddi seldi mér Dyn eftir að þeir voru búnir að vinna þrefalt á íslandsmótinu það árið. Diddi hefur verið mér sérstaklega hjálplegur í gegnum tíðina. Ég skynjaði það strax þegar ég fór að þjálfa hestinn síð- ar um veturinn að okkur ætti eft- ir að ganga vel saman. Og það reyndist rétt því ég var fyrstur eftir forkeppnina í fimmgangi á heimsmeistaramótinu í Noregi og endaði í 5. sæti sem var besti ár- angur sem Bandaríkjamaður hafði náð til þessa á slíku móti. Ég var mjög ánægður með þenn- an árangur. Ég stend í ævarandi þakkarskuld fyrir þann greiða sem Sigurður Sæmundsson og Jón Albert Sigurbjömsson gerðu mér, að kynnast vinnubrögðum hjá íslenska landsliðshópnum. Mamma vildi góðan hest „Eftir þennan árangur fór ég að vinna sjálfstætt ásamt Sigrúnu Brynjarsdóttur á Akureyri við tamningar og útflutning á hross- um til Bandaríkjanna ásamt öll- um þeim vörum er tengjast grein- inni, svo sem hnökkum, reið- tygjum og klæðnaði. Þetta var veturinn sem hitasóttin geisaði og fór ég ekki varhluta af því. Við móðir mín erum í samstarfi þar sem hún sér um að miðla til við- skiptavinarins því sem ég sendi út. Mamma bað mig veturinn ‘98 að finna góðan reiðhest fyrir sig og festi ég kaup á hesti sem Hug- rún Jóhannsdóttir hafði keppt á með góðum árangri, Blæ frá Sigluvík. Ég hélt honum í þjálfun á meðan ég beið eftir að hann færi út til Bandaríkjanna en ég dró það að senda hann því ég sá að með þessum hesti gæti ég gert stóra hluti á næsta heimsmeist- aramóti sem fara átti fram í Rieden í Þýskalandi. Ég þjálfaði ' hann fyrir slaktaumatöltið og í stuttu máli sagt vann ég þá keppni með nokkrum yfírburð- um. Það var stórkostleg upplifun að taka á móti heimsmeistaratitl- inum fyrstur Bandaríkjamanna. Ákveðnu takmarki var náð eftir mikla vinnu. Blær fór síðan til móður minnar i Kalifomíu og hún notar hann sem keppnishest. Þetta er einstakur hestur og góð kynning fyrir islenska hestinn, ásamt Dyn sem ég nefndi áðan. Vekur alltaf athygli WiU Covert og móðir hans hafa lagt mikla vinnu í að kynna hest- inn á sýningmn ásamt því að skipuleggja mót. Bandaríkin eru stórt land en það aftrar ekkert mönnum sem eiga íslenska hesta að keyra með þá i 3-4 daga til að komast á námskeið eða fara í keppni og á sýningar. „Hvar sem við komum til að kynna hestinn, og það gerum við mikið, vekur hann mikla athygli. En hestaiðnaðurinn í Bandaríkjun- um, sem og annars staðar, er íhaldssamur og það tekur tima að koma hestinum inn á markaðinn." Laus við exemið Blaðamanni lék forvitni á að vita hvernig hestinum reiddi af í því loftslagi sem er í Kalifomíu. „Hann fær allavega ekki þetta svokallaða sumarexem sem hrjáir marga hesta í Evrópu og það kem- ur til af því að loftslagið er þurrt og einnig það að flugnabit, sem er ein af orsökum exemsins, þekkist ekki. Hesturinn er úti allan ársins hring og hefur skýli þar sem hann getur gengið inn og út að vild. Ég myndi segja að aðstæður fýrir íslenska hestinn væru mun betri í Kaliforn- íu en viðs vegar í Evrópu. Mark- aðssetningin skilar sér hægt og ró- lega og við finnum fyrir auknum áhuga. Það þarf að vanda valið á þeim hestum sem eru í boði því menn gera aðrar kröfur þar en hér á íslandi. Markaðurinn er stór og miklir möguleikar. Samt verður að fara varlega og fylgja hverri sölu á hesti vel eftir með kennslu um hvemig umgangast eigi íslenska hestinn ásamt öðrum atriðum." Fann líka ástina á íslandi Will Covert hefur ekki bara tek- ið ástfóstri við ísland og hestinn þvi hann féll fyrir íslenskri blómarós, Ástu Dögg Bjamadóttur, sem starfaði á Flying C Ranch, bú- garði Coverts-fjölskyldunnar, á síð- asta ári. „Við erum bæði á fullu í hestum frá morgni til kvölds, alla daga vik- unnar, svo við höfum kannski ekki mikinn tíma hvort fyrir annað. En þetta er okkar lif og yndi. Mér lík- ar vel á íslandi. Hér er hreint og fagurt og mér líka vel árstiðaskipt- in sem ég er ekki vanur heiman frá Will telur aö I Kaliforníu séu miklir möguleikar til útflutnings á íslenskum hestum.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.