Dagblaðið Vísir - DV - 29.04.2000, Blaðsíða 11

LAUGARDAGUR 29. APRIL 2000
11
x>v
Skoðun
Biöin styttist
Ég er einn þeirra fjölmörgu sem
hafa yndi af því að veiða enda fátt
skemmtilegra en renna fyrir fisk -
lax eða silung. Sumir segja að ég sé
forfallinn - eigi við erfiðleika að
stríða vegna veiðidellu. Auðvitað er
þetta ekki rétt en hitt er annað að
ég er orðinn óþreyjufullur eftir að
veiðin hefjist. (Þó er ég ekki svo
veikur að ég þurfi að fara í niður-
göngufisk um svipað leyti og snjó
tekur að leysa.)
Veturinn er mörgum veiðimann-
inum erfiður og þar er ég engin
undantekning. Til að stytta biðina
tók ég upp á þeim fjanda að reyna
fluguhnýtingar. Fyrir áratug eða
svo keypti ég hnýtingartól og -efni í
þeim einlæga ásetningi að hnýta fal-
legar en þó umfram allt veiðnar
flugur. Eftir nokkrar misheppnaðar
tilraunir með aðstoð óskiljanlegra
handbóka gafst ég upp og pakkaði
dótinu niður. Flugurnar sem þá
voru hnýttar voru þannig að vissu-
lega hefðu þær valdið usla í hvaða
hyl sem væri enda vakið skelfingu.
Reynt aftur
I tæpan áratug þurfti ég að telja í
mig kjark - sannfærast um að ég
væri ekki með þumalputta á hverj-
um frngri - með svipuðum hætti og
reykingamaður reynir ár eftir ár að
öðlast kjark til að hætta að reykja.
Þegar menn eiga í slíku sálar-
stríði er oft gott að koma á fót
stuðningshópi og það var einmitt
það sem ég gerði. Nágrannar minir,
sem eru líka veiðimenn, höfðu
einnig leynda löngun til að fást við
fluguhnýtingar en ekki komið sér
að verki. í sameiningu fengum við
/ tœpan áratug þurfti ég
að telja í mig kjark -
sannfcerast um að ég
vœri ekki með þumal-
putta á hverjum fingri -
með svipuðum hœtti og
reykingamaður reynir ár
eftir ár að öðlast kjark til
að hœtta að reykja.
gamlreyndan hnýtara til að kenna
okkur undirstöðuna. Fyrstu flug-
urnar og púpurnar voru kannski
ekki glæsilegar en hægt og bítandi
hefur okkur tekist að ná þokkalegu
handbragði, að minnsta kosti miðað
við hæfileikana.
Ég er sem sagt orðinn áhugamað-
ur um fluguhnýtingar, raunar for-
fallinn. Varla líður það kvöld að
ekki sé tekið til við hnýtingar - fjór-
ar til fimm flugur á kvöldi og á
stundum fleiri. (Ég er ekki enn bú-
inn að ná upp hraða fagmannsins
og næ kannski aldrei.)
Hugmyndin að baki fluguhnýt-
ingunum var ekki síst sú að dreifa
huganum frá veiðinni sjálfri -
hjálpa mér að komast yfír erfiðasta
hjallann í vetur. Hnýtingarnar hafa
vissulega verið skemmtilegar þó af-
raksturinn sé ekki hafður til sýnis
um hvernig hnýta eigi flugur. Vand-
inn hefur hins vegar verið sá að
kvölin við að bíða eftir að komast í
veiði hefur orðið þungbærari með
hverri flugunni sem búin hefur ver-
ið til. Hugurinn leitar einhvern veg-
inn alltaf á árbakkann þegar sest er
niður við hnýtingarnar. Og til að
gera biðina enn verri hefur Stöð 2
hafið sýningar á mögnuðum þáttum
um stangaveiði. Sporðaköst Eggert
Skúlasonar auka á hugarangur
veiðimanns sem getur ekki beðið
eftir sumrinu.
Sem sagt, hnýtingarnar hafa ekki
orðið sú dægrastytting sem stefnt
var að. Ég veit að vísu ekki um líð-
an nágranna minna sem virðast
bera kvöl sína betur en ég og í
hljóði. Við höfum reyndar ekki náð
saman í nokkurn tíma til að setjast
niður við þetta nýja tómstundagam-
an, enda má ég ekki vera að því þar
sem hnýtingarnar heima taka of
mikinn tíma.
Toppurinn
Það segja mér menn sem kunna
meira fyrir sér en ég í fluguhnýting-
um og veiðum að toppurinn á tilver-
unni sé að veiða á flugu sem maður
hefur sjálfur búið til - hannað frá
grunni, svo notuð séu virðuleg orð
úr virðulegum atvinnugreinum.
Auðvitað er gaman að veiða á
þekkta flugu sem maður hefur hnýtt
en að hanna sjálfur flugu, ja, það er
víst magnað.
Þetta á ég eftir. Ég hef aldrei veitt
á flugu sem ég hef sjálfur hnýtt. Von-
andi gerist það í sumar, jafnvel nú
strax í maí þegar vatnaveiðin hefst
fyrir alvöru. Boxin eru full af þokka-
legustu flugum og púpum (nokkrar
sem ég hef sjálfur hannað) og hand-
bragðið er alltaf að skána.
Raunar hef ég ekki lagt til atlögu
við allra erfiðustu flugumar. Og í
fýrstu stóðu jafnvel þær einfoldustu
töluvert í mér. Þannig tókst mér
aldrei að hnýta almennilega Frances
fyrr en Stefán Kristjánsson, vinnufé-
lagi minn og einn besti hnýtari
landsins, kenndi mér munnlega
hvernig standa skyldi að verki. Stef-
án hefur sýnt mér mikið langlundar-
geð við munnlega kennslu í vetur
enda virðist mér hann hafa lúmskt
gaman af erfiðleikum minum og
klaufaskap að hnýta flugumar. (Ég
hef ekki enn haft kjark til þess að
sýna Stefáni eða öðrum hnýturum
afrakstur vetrarins og hugga mig við
að flugumar mínar verði að mestu
niðri í vatni í sumar.)
Aðstaða í haust
En erfiðleikamir eru bara til að
sigrast á og ég hef heitið mér því að
koma upp aðstöðu fyrir næsta vet-
ur til að stunda umfangsmiklar
hnýtingar. Ég er líka sannfærður
að ég muni stunda fluguveiði með
öðrum hætti nú, þegar ég hef lagt
hnýtingar fyrir mig - veita um-
hverfinu og aðstæðum meiri at-
hygli. Að spá og spekúlera er stór
hluti af veiðiskapnum og nú mun
að líkindum fara meiri tími en áöur
í vangaveltur. Veiðifélagi minn í
fjölda ára er hvort sem er maður
sem veltir hlutunum fyrir sér og er
einstaklega þolinmóður þó hann
fari hratt yfir.
Nú fer aö verða gaman
Veturinn er mörgum veiðimanninum erfiður og þar er ég engin undan-
tekning. Til að stytta biðina tók ég upp á þeim fjanda að
reyna fluguhnýtingar.
Einræðisherra Zimbabwe
„Um eitt virðast allir sammála,
meira að segja hvitu bændurnir
sem reknir hafa
verið af jörðum
sínum af upp-
gjafahermönn-
um. Það þarf að
gera umbætur í
jarðamálum í
Zimbabwe og um-
heimurinn hefur
boðið aðstoð
sína. Það er virðingarleysi Ro-
berts Mugabes fyrir lögunum og
óvilji hans til að fordæma ofbeld-
ið sem réttilega hefur leitt til
harðrar gagnrýni. „Þetta er ekki
vandamál sem réttarkerfið getur
leyst,“ útskýrir forsetinn. Þetta er
greinilega einræðisherra sem
reynir með öllum ráðum að halda
fast í völd sín.“ Litið var á Muga-
be sem frelsara fyrir 20 árum. Nú
er landið í rúst eftir áralanga van-
stjórn. Mugabe er, eins og
Desmond Tutu erkibiskup sagði,
næstum því skrípamynd af öllu
því sem fólk heldur um svarta
leiðtoga Afríku. Þetta er harm-
leikur Zimbabwe og hann verður
ekki minni af þvi að andrúmsloft-
ið er orðið eldfimt."
Úr forystugrein Dagens Nyheter
26. apríl.
Afturkippur í umbætur
„íhaldsöflin í íran hafa hafið
gagnsókn, bara tveimur mánuðum
eftir að útlit var
fyrir að þau
hefðu orðiö að
lúta í lægra haldi
við kosningamar
til nýs þings í
landinu. í sumum
kjördæmum hafa
úrslitin verið
ógilt. Það virðist
ekki sem ráð varðanna, 12 and-
legra leiðtoga og lögmanna, sé að
flýta sér við að fylla sætin svo að
nýtt og töluvert frjálslyndara þing
geti hafið störf. í staðinn samþykk-
ir sitjandi þing sifellt fleiri lög sem
takmarka frelsi þjóðarinnar og
sviptir hina kjörnu eftirliti með
mikilvægum stofnunum eins og
dómsmálaráðuneytinu og hernum.
Fjölmiðlar hafa orðið fyrir sér-
stöku árásum. Það er ekki undar-
legt þar sem þeir hafa flutt boð-
skap Mohammads Khatamis for-
seta og umbótahreyfingarinnar og
þar með ögrað skoðanaeinokun
klerkanna sem sumir kalla skoð-
anaeinræði."
Úr forystugrein Aftenposten 25.
apríl.
Glæpirnir í Tsjetsjeníu
„Hvað hefur eiginlega gerst í
Tsjetsjeníu? Af frásögnum flótta-
manna og hug-
rakkra frétta-
manna vitum við
að stríð Rúss-
lands til að upp-
ræta hryöju-
verkamenn hefur
kostað þúsundir
óbreyttra borg-
ara lífið, leitt til
pyntinga á ungum tsjetsjenskum
körlum í fangabúðum, eyðilagt
Grozný og hrakið 250 þúsund
manns frá heimilum sinum. Þess-
ar ófullkomnu upplýsingar benda
til baráttu sem minnir á þá sem
Stalín háði gegn tsjetsjensku þjóö-
inni fyrir meira en hálfri öld. Því
miður er ekki vitað um aUt sem
gerðist þá. Fái nýr forseti Rúss-
lands, Vladimir Pútín, sínu fram-
gengt gerist hið sama nú. Stjórn
hans segir fréttir af stríðsglæpum
rangar upplýsingar auk þess sem
um innanríkismál sé að ræða.
Bandaríkin og bandamenn þeirra
í Evrópu fordæma hryðjuverk
Rússa í Tsjetsjeníu. En samtímis
sýna þau að þau líti þannig á að
önnur viðskipti við Rússa séu
meira áríðandi, eins og vopnaeft-
irlit, málefni Balkanskaga og efn-
hagsumbætur."
Úr forystugrein Washington Post
27. apríl.