Dagblaðið Vísir - DV - 29.04.2000, Page 18

18
LAUGARDAGUR 29. APRÍL 2000
Helgarblað
I>V
Sviðsljós
Woody Harrelson
Þessi sérvitri leikari hefur barist fyrir
hamprækt í heimafytki sínu en ekki
haft erindi sem erfiöi.
Harrelson
meinuð
hamprækt
Woody Harrelson, eða Woodrow
Tracy Harrelson, er þekktur leikari
og sérvitringur í Ameríku. Margir
muna eflaust eftir honum í ein-
hverri af þeim 29 kvikmyndum og
sjónvarpsþáttum sem hann hefur
leikið í en meðal þeirra þekktustu
er Cheers eða Staupasteinn þar sem
hann lék ákaflega vitgrannan en
viðkunnanlegan barþjón sem hét
Woody.
Harrelson hefur barist ákaflega
fyrir því að hamprækt verði leyflleg
í heimafylki hans Kentucky. Hamp-
ur er talsverð nytjajurt sem hægt er
að flétta reipi úr og vefa klæði en
einnig er hægt að reykja og éta af-
urðir hampsins og komast í vímu.
Fyrir vikið er ræktun hamps víðast
hvar ólögleg og yfirvöldum veruleg-
ur þymir í augum.
Woody hefur einkum notað efna-
hagsleg rök í baráttu sinni og talið
að hamprækt ætti að geta nýst smá-
bændum í Kentucky sem ekki vilja
rækta tóbak en tóbaksrækt er vem-
lega stór atvinnugrein í fylkinu en
margir hafa hom í síðu tóbaksfram-
leiðslu og reykinga ekki síður en
hampframleiðslu.
Harrelson fékk þvert nei frá yfir-
völdum og verður þvl enn um sinn
að rækta sinn hamp á afviknum
stað og láta lítiö á því bera.
- Bergþóra Árnadóttir hefur notað Labello Classic í 25 ár
„Ég veit ekki hvað ég nota mikið
af Labello á viku en ég gæti trúað að
stauturinn entist 1-2 daga. Ég á
alltaf marga í einu því ég get ekki
hugsað mér að vera án Labellos. Ég
kaupi nokkra stauka i einu og þeir
em í öllum vösum, á náttborðinu, í
veskjum og alls staðar. Ég nota
Labello á 10 minútna fresti meðan
ég er vakandi."
Þannig lýsir Bergþóra Árnadóttir
söngkona þeirri áráttu sinni að nota
varasalva í tíma og ótíma. Bergþóra
segist hafa byrjað að nota varasalva
fyrir 30 árum.
„Það var síðan fyrir 25 árum að
ég komst í kynni við Labello Classic
og síðan hef ég ekki getað hætt.
Þetta er gríðarlega sterkur ávani og
ég get ekki afborið tilhugsunina um
að hætta að nota varasalva."
Bergþóra, sem er stödd hér á
landi um þessar mundir þó hún sé
búsett í Danmörku, segir að notkun
eins og þessari fylgi veruleg fjárút-
lát.
„Ég er öryrki síðan 1993 og veit
satt að segja ekki nákvæmlega hvað
einn Labello kostar en ég kaupi
nokkra í viku. Þegar maðurinn
minn var að endurhanna svefnher-
bergið okkar á dögunum þá fann
hann nærri 10 stauka bak við nátt-
borðið, misjafnlega mikið notaða."
Kemst ekkl i vimu en er fíklll
í eðll mínu
í DV fyrir skömmu var fjallað um
fíkn í notkun varasalva en netsiður
sem settar hafa verið upp í Banda-
ríkjunum hafa laðað fram í dagsljós-
ið tugþúsundir manna sem telja sig
vera háða notkun varasalva og hafa
þeir stofnaö sjálfshjálparhópa vegna
þess. En telur Bergþóra að notkun
hennar sé fikn?
„Ég myndi ekki kalla hana fíkn i
þeim skilningi að maður kemst ekki
í neina vímu af því að nota vara-
salva. Ég er fíkill í eðli mínu og þess
vegna er ég háð varasalva. Mér
finnst þörfin fyrir að nota hann svo
sterk að þótt ég reyki meira en
pakka á dag þá myndi ég heldur
vilja vera sígarettulaus en eiga ekki
Labello."
Bergþóra segist ekki hafa gert al-
varlegar tilraunir til þess að hætta
að reykja þvi henni þyki það ein-
faldlega of gott.
„Maður er að vísu litinn hom-
auga hér á íslandi en ég er þá bara
götustelpa og reyki úti á götu.“
Bergþóra segist hins vegar aldrei
Bergþóra Árnadóttir
Bergþóra hefur notaö varasalva í 30 ár. Fyrir 25 árum fór hún aö nota Labello Classic og segist veröa aö nota hann á
tíu mínútna fresti allan daginn. Hún vill gjarnan komast í samband viö annaö fólk sem svipaö er ástatt um meö þaö i
huga aö leitar réttar þeirra sem telja sig vera háöa notkun varasalva.
Ég las í blöðunum um
daginn að íslenskir
reykingamenn cetluðu
að fara fram á skaða-
bœtur frá tóbaksfram-
leiðendum í Bandaríkj-
unum. Mér datt í hug að
við sem höfum eytt stór-
fé t varasalva gegnum
árin gcetum með ein-
hverjum hœtti leitað
réttar okkar ef við
stöndum saman
hafa reynt að hætta notkun vara-
salva því þetta sé að hennar mati
meinlaus ávani þótt hann sé gríðar-
lega sterkur.
„Ég veit um fólk sem hefur svip-
aða sögu að segja af Atrix handá-
burði sem ég hef reyndar aldrei
prófað sjálf. Það er sami framleið-
andinn sem framleiðir Atrix og
Labello. Kannski er eitthvert efni í
þeim báðum.“
Selur hákarlabrjósk
Bergþóra var nokkuð þekkt söng-
kona á íslandi á árunum eftir 1975
og var í fararbroddi Vísnavina og
gaf einnig út plötur með eigin lög-
um. Hún hefur búið í Danmörku í
12 ár ásamt eiginmanni sínum, H.P.
Sörensen, og hundi en kemur alltaf
til íslands annað slagið og dvelur
hér um hríð og kemur þá gjarnan
fram og syngur. Bergþóra lenti í
bílslysi 1993 og hefur síðan verið ör-
yrki og gengur við hækju, nýkomin
úr sneiðmyndatöku þegar þetta við-
tal fer fram. En hefur hún getað
stundað vinnu í Danmörku?
„Við höfum verið að selja há-
karlalýsi og hákarlabrjósk frá ís-
landi gegnum póstverslun og það
hefur gengið ágætlega."
Hún syngur um þessar mundir
með Skagfirsku söngsveitinni svo
þar er hægt að heyra rödd hennar.
Hún ferðaðist um landið síðasta
sumar og hélt tónleika og slík ferð
er í bígerð fyrir næsta sumar.
„Ég fór hringinn í fyrra með
sængina og gítarinn og það var
bráðskemmtilegt. í sumar ætlum
við að vera bæði og maðurinn minn
verður gestakokkur á veitingastöð-
um þar sem við komum.“
Gætum leitað réttar okkar
Bergþóra vill gjaman komast í
samband við aðra sem telja sig vera
fasta í neti varasalvanotkunar og
kynnast reynslu þeirra og viðhorf-
um. Hún hvetur fólk til þess að hafa
samband við sig í síma 692 1548 og
ræða málin. En ætlar hún þá að
stofna einhvers konar samtök?
„Ég veit það ekki. Ég las í blöðun-
um um daginn að íslenskir reyk-
ingamenn ætluðu að fara fram á
skaðabætur frá tóbaksframleiðend-
um í Bandaríkjunum. Mér datt í
hug að við sem höfum eytt stórfé í
varasalva gegnum árin gætum með
einhverjum hætti leitað réttar okk-
ar ef við stöndum saman.“
-PÁÁ
Páskarnir og djöfsi
Við hér í Reykholtsdal í Borgarfíröi not-
uðum páskahátíðina til að flytja harmleik-
inn um Galdra-Loft, þann sem gekk fjand-
anum á hönd til að öðlast þekkingu og
völd. Færri áhorfendur komust en vildu á
þennan harmleik sem var öðru fremur
páskanámskeið í því hvernig fara á að því
að selja sig andskotanum í praktískum til-
gangi.
Þó Galdra-Loftur sé löngu dauður og
kominn heim í heiðardalinn til húsbónda
síns er enn verið að pæla í því um allar
trissur hvort ekki sé þjóöráð að selja sig
andskotanum til að komast áfram í lífinu
- meika það.
En nú er ég kominn útá hálan ís og
vona að sem fæstir taki þetta til sín.
Aftur á móti finnst mér sumarkoman
vel til þess fallin að trúa mönnum fyrir
því sem ég vil síður að komist í hámæli.
Það verður semsagt ekki látið fara lengra.
Páskarnir hafa orðið mér dálítið þungir
í skauti i orðsins fyflstu merkingu.
Ég sté semsagt á baðvogina í morgun og
komst að því að ég hef þyngst um þrjú
kíló á páskafostunni. Þetta veldur mér
slíku hugarangri að ég er varla mönnum
sinnandi. Auðvitað kæri ég mig ekkert um
að fólk komist að því hvernig mér er inn-
anbrjósts og þess vegna fer ég ekki með
veggjum á almannafæri né græt í sam-
kvæmum heldur legg mig allan fram um
að láta alla halda að ekki sé nóg með að
ég sé afbragðs vel lukkaður, heldur finnist
mér það líka sjálfum.
En það er nú eitthvað annaö.
Þegar ég var lítill grét ég oft dægrin
löng ofaní treyjuna hennar ömmu minnar
útaf því hvað ég væri lítifl, en þá sagði
hún:
- Vegir guðs eru órannsakanlegir, stúf-
urinn minn, og mér fór að verða i nöp við
guð. En amma, sem vildi ekki fyrir
nokkurn mun að upp kæmu sambúðarörð-
ugleikar hjá okkur guöi, sagði:
- Hvernig voru ekki Hitler, Napóleon og
Helgi Hjörvar?
Þá grét ég svo mikiö að amma varð að
skipta um treyju.
Nú er ég hættur að sífra ofaní treyjuna
hennar ömmu minnar útaf þvi hvað ég sé
lítill, enda er hún löngu dáin, blessunin,
og ég orðinn stór, eða svo ég vitni í það
sem sálfræðingurinn sagði um daginn þeg-
ar ég sagði honum að ég hefði alltaf haft
komplexa útaf því hvað ég væri lítill. Þá
sagði sálfræðingurinn:
- Þú ert ekkert lítifl. Að minnsta kosti
ekki miðað við búskmenn.
Og ég trúði sálfræðingnum fyrir því að
ég hefði ekki komið á hans fund útaf því
hvað ég væri lítill, heldur útaf því hvað
ég væri digur.
- Þú ert ekkert feitur, sagði sálfræðing-
urinn. Þú ert bara svona í laginu og til-
tölulega lítið afskræmdur af spiki þegar
það er haft í huga að þú ert dæmigerð of-
æta.
- Ofæta? át ég eftir sálfræðingnum af
því ég hafði ekki heyrt orðið fyrr.
- Já, ofæta, endurtók sálfræðingurinn.
Ofæta er maöur sem haldinn er sjúklegri
matarfikn, svona einsog ofdrykkjumaður.
Á sama hátt og ofdrykkjumaðurinn leggst
í ofdrykkju, þá verður ofætan ofátinu að
bráð. Hann heldur áfram að éta og éta þar
til ekki verður aftur snúið.
- Á ég mér þá ekki bjargarvon úr þessu
fituböli? sagði ég í örvæntingu minni.
Hann svaraði mér öngvu en dáleiddi mig
einsog stundum er gert við sinnisveikt
fólk.
Þegar hann var svo búinn að vekja mig
úr dáinu sagði hann mér að ég hefði, upp-
úr svefninum, klifað á því í sífeflu að ég
vildi verða í laginu einsog Jesús eða Clint
Eastwood. Eftir svolítið vandræðalega
þögn sagði hann svo:
- Það er borin von að þú náir því héð-
anaf. Enda tekur því tæplega að reyna. Þú
átt ekki það langt eftir.
Þá hugsaði ég með mér:
- Þetta er vondur sálfræöingur - og
gekk á dyr.
Og nú hef ég um páskahátíðina verið að
garfa í því að komast sjálfur og af eigin
rammleik yfir komplexana útaf því að
vera verr lukkaður en annað fólk. Þetta
geri ég með því að horfa á fréttir í sjón-
varpinu - fréttir af fólki sem virðist í
hrönnmn hafa selt sig andskotanum
einsog Galdra-Loftur eða vera á vegum
sjálfs djöfulsins. Og ég sökkvi mér niðurí
fréttir af ofbeldi, pyntingum, fjöldamorð-
um, gripdeildum, ránum og umsvifum
vondra manna sem endalaust virðast vera
í þegnskylduvinnu hjá andskotanum sjálf-
um.
Þá léttir mér svolítið og ég hugsa sem
svo:
- Þetta er nú meira skítapakkið.
Og svo lofa ég guð fyrir að vera ekki
einsog sumir aðrir. Flosi
Get ekki hætt að nota varasalva