Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.2001, Qupperneq 29

Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.2001, Qupperneq 29
LAUGARDAGUR 17. MARS 2001 29 I>V Helgarblað Prestsdóttir vill giftast morðingja Vegir ástarinnar eru órannsakan- legir. Mönnum þótti að unga fallega konan, sem grét svo sárt þegar hinn dæmdi var leiddur út, ætti betra skilið. En Helen, sem var 22 ára, hafði sjálf valið og faðir hennar, Benedict Barnes, sem var virtur prestur, studdi val dóttur sinnar. Hún ætlar að bíða eftir hinum dæmda og giftast honum. Þegar Malcom Green verður lát- inn laus verður Helen nálægt fimm- tugu. Green var dæmdur fyrir óvenjulega grimmilegt morð. Síðast- liðið sumar fundu vegfarendur dul- arfulla svarta plastpoka undir brú yfir ána Severn í Wales í Englandi. Lögreglan, sem var ýmsu vön, fékk áfall þegar hún opnaði pokana. í öðrum þeirra var efri hluti líkama tvítugs manns. í hinum pokanum voru fótleggimir. Höfuð og hendur hins myrta var hvergi að sjá. Nokk- ur böm, er voru að leik í útjaðri bæjarins Newport, sem er í um 50 km frá brúnni, fundu líkamshlut- ana sem vantaði. Það versta sem lögreglan hafði séð Einn lögreglumannanna, sem sá líkamsleifamar, stóð lengi þögull. Svo sagði hann: „Þetta er það versta sem ég hef séð hingað til. Þetta hlýt- ur að vera verk geðveiks manns.“ Sérstæð sakamál Lögreglan beindi rannsókn sinni fyrst að því að komast að því hver hinn myrti væri. Teikningar af and- liti hins myrta voru birtar í dag- blöðunum. Viðbrögðin létu ekki á sér standa. Margir töldu sig hafa séð fórnarlambið. Meðal þeirra sem sneru sér til lögreglunnar var fjöl- Morðinginn Malcolm Green var kaldrifjaöur moröingi sem tókst aö gera prestsdóttur vitlausa í sér. skylda unga mannsins. Hún gat greint frá því að teikningin væri af Clive Tully, 23 ára ættingja hennar, frá Nýja-Sjálandi. Hann komið í heimsókn til Bretlands og dvalið þar í 1 ár tO að kynnast eins mörg- um ættingjum móður sinnar og hann gæti. Það var kaldhæðni örlaganna að einmitt Clive Tully skyldi verða myrtur. Hann hafði yfirgefið heima- land sitt vegna þess að amma hans haföi verið myrt á grimmilegan hátt í Auckland árið áður. Hún var sú síðasta sem bjó yfir vitneskju um uppruna fjölskyldunnar. Einmitt þess vegna hafði Clive farið til Eng- lands til þess að leita að ættingjum sínum. Með aðstoð ættingjanna kortlagði nú lögreglan ferðir Clives Tullys um England. Hann hafði fyrst búið í Wales. Því næst hafði hann flutt til Bristol þar sem hann hafði deilt húsi með manni að nafni Malcolm Green. Einn lögreglumannanna rámaði í að Malcolm Green hefði á áttunda áratugnum verið dæmdur fyrir morð á vændiskonu. Eftir leit í skjalasafni var grunur lögreglu- mannsins staðfestur. Ýmislegt.þótti sameiginlegt með morðinu á vænd- iskonunni og morðinu á Clive Tully. Malcolm Green var þess vegna handtekinn. Lík vændiskonunnar hafði fund- ist 1971 illa leikið. Lík hennar hafði einnig verið stykkjað. Þegar myndir voru bornar saman af líkunum sást að höfuðið hafði verið skorið af á nákvæmlega sama hátt. Það var eins og atvinnuslátrari hefði verið að verki. Lögreglan var sannfærð um að um sama morðingja væri að ræða. Hringdi og hótaði fleiri morðum Eftir morðið á vændiskonunni hafði Green oft hringt til lögregl- unnar og hótað fleiri morðum. Eitt símtalanna var rakið til flutninga- fyrirtækis í Cardiff þar sem Green starfaði sem kranabílstjóri. Hann var handtekinn. Heima hjá honum fann lögreglan dúkku í líkamsstærð sem hann hafði búið til úr ullar- teppum og klætt í skyrtu og jakka. Stórum slátrarahníf hafði verið stungið í brjóst dúkkunnar og um- Presturinn og dóttir hans Benedict Barnes fylgdi dóttur sinni, Helen, til lögreglustöðvarinnar. Hann reyndi ekki aö fá hana til aö hætta viö moröingjann. Leitin að ættingjunum endaði illa Clive Tully haföi komiö frá Nýja-Sjálandi til þess að leita aö ættingjum sínum í móðurætt. Hann féll fyrir hendi grimmilegs moröingja. hverfis „sárið“ hafði Green málað blóðbletti. Malcolm Green var dæmdur fyrir morðið á vændiskonunni, Glenys Johnson. Hann var 24 ára þegar hann var dæmdur í lífstíðarfangelsi „Þaö var kaldhæöni örlaganna aö einmitt Clive Tully skyldi verða myrtur. Hann hafði yfirgefiö heima- land sitt vegna þess aö amma hans haföi veriö myrt á grimmi- legan hátt í Auckland árið áöur. Hún var sú síðasta sem bjó yfir vitneskju um uppruna fjölskyldunnar." fyrir þann glæp. Átján árum síðar var hann látinn laus og hefði sjálf- sagt sloppið fyrr út hefði hann hegð- að sér betur í fangelsinu. Þar hafði hann hins vegar brotið allar reglur og verið svo ofbeldisfullur að öllum stafaði ógn af honum, bæði fóngum og fangavörðum. í messu á hverjum sunnudegi f aðalstöðvum lögreglunnar rann- sökuðu menn öll möguleg spor. Það leið ekki á löngu þar til fingrafór Greens fundust á svörtu plastpok- unum með líkamsleifunum. Heima hjá Green fundust blóðblettir undir nokkrum húsgögnum. En Green neitaði stöðugt allri vitneskju um morðið á Clive Tully. Þegar fréttin barst af handtöku Greens varð vafalaust aðeins ein manneskja full örvæntingar. Það var unnusta morðingjans, prestsdóttirin Helen Barnes. Hún hafði trúað fóður sínum fyrir því að hún vissi allt um fortið Malcolms Greens. Það hefði samt ekki komið í veg fyrir að hún tæki upp ástarsam- band við hann. Hún kvaðst elska hann og aldrei myndu svíkja hann þrátt fyrir að hann yrði dæmdur fyrir hræðilega glæpi. Foreldrar Helenar höfðu hitt Green nokkrum sinnum og hann kom í messu á hverjum sunnudegi með dóttur þeirra. Foreldrarnir vissu ekki að Green væri dæmdur moröingi. Þegar faðir Helen komst loks að því bað hann dóttur sína ekki um að hætta viö hann heldur fylgdi hann henni til lögreglustöðv- arinnar þar sem hún reyndi að tala máli Greens eins vel og hún gat. Löng bið eftir unnustanum Það mistókst algerlega. Lögreglan hafði í millitíðinni aflað sér svo mikillar vitneskju um Green og sjúklegt athæfi hans að augljóst var að hann yrði dæmdur fyrir morð. Lögreglan hafði meðal annars kom- ist að því aö í tengslum við reynslu- lausn sína hafði hann farið á endur- hæfingarnámskeið þar sem kennt var að slátra grísum og stykkja þá. Það hafði mikil áhrif á dómarana þegar hin unga prestsdóttir lýsti ást sinni á morðingjanum og bað þá um að sýna miskunn. „Við elskum hvort annað og ég ætla að bíða eftir honum þar til hann verður frjáls maður á ný. Og þá ætla ég að giftast honum. Og það eruð þið sem ákveðið hvort biðtím- inn verður langur eða stuttur." Biðin veröur löng. Malcolm Green var dæmdur í 25 ára fangelsi. íþetta sinn verður ekki um neina reynslulausn að ræða. Móðirin skaut börnin sín Diane Downs reyndi allt til að geðjast elskhuga sínum.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.