Dagblaðið Vísir - DV - 31.03.2001, Blaðsíða 31

LAUGARDAGUR 31. MARS 2001
31
I>V
Helgarblað
Óskilahundar úr Eyjafirði:
Keppa í fegurð sín á milli
Skraning í síma 561 8585 eða 561 8586
Valkyrjur í vígahug
er sjálfstyrkingarhópur fyrir
konur sem kalla ekki allt ömmu
sína og eiga það sameiginlega
markmið að vilja fræðast um
varanlegar lausnir í baráttunni
við vambarpúkann.
Innifalið í námskeiðinu er eftirfarandi:
Unníð er með hópefli og samkennd í matarfíkn
og offitu með þeirri aðferð að feitir leiðbeina feitum.
æfum ný lög. Það voru margar fínar
æfingar 1 gamla Volvoinum hans Ei-
riks og þá varð stóri kontrabassinn
að liggja eftir endilöngum bílnum.
Úr farþegasætinu frammi og aftur í.
Einhvers staðar fyrir aftan bíl-
stjórasætið hef ég svo troðið mér og
svo ég geti spilað á gítarinn hef ég
skrúfað niður rúðuna og látið háls-
inn á honum standa út. Þannig hef
ég fengið olnbogarými til gítar-
leiks,“ segir Hjörleifur. Þeir félagar
bæta annars við að formlegur æf-
ingatími hjá Hundi í óskilum sé
enginn nema hvað oft taki þeir tam-
ir á haustin. „Mesta vinnan fer í að
velja lög og útsetja. Finna út hvort
þau virki í raun fyrir okkar flutn-
ing. Á því er allur gangur, ég gæti
trúað að ekki nema eitt af hverjum
tíu lögum sem við æfum virki þegar
til kastanna kemur. Spice girls virk-
uðu til dæmis aldrei i okkar meðför-
um,“ segir Eiríkur.
„Ég get ímyndað mér að það geti
verið flott að rappa ljóðið Abba
Labba Lá eftir Davíð Stefánsson.
Maður heyrir bókstaflega í frum-
skógatrumbunum," segir Hjörleifur.
Hann segist lengi hafa verið þeirrar
skoðunar að Akureyringar og Ey-
firðingar ættu að halda skáldum
sínum, Davíð, Jónasi, Matthíasi og
fleirum hærra á loft en nú er og
gera sér meiri mat úr þeirra kynn-
gimagnaða kvæðaarfi. í þeim efnum
vilji Hundur í óskilum ekki láta sitt
eftir liggja, nægur sé efniviðurinn.
Spilað á blokkfiautu með
nefinu
Eiríkur Stephensen er skólastjóri
Tónlistarskóla Eyjafjarðar og Hjör-
leifur Hjartarson er kennari við
Húsabakkaskóla i Svarfaðardal þar
sem hann var raunar skólastjóri
síðastliðinn vetur. Það var tímabil
þegar Hundur i óskilum var vísast
eina hljómsveit landsins sem ein-
vörðungu var skipuð skólastjórum.
Segja þeir félagar að nemendur
þeirra hafi sýnt þeim ftúla virðingu
þrátt fyrir galsaskap þeirra í tónlist-
inni á köflum. Nemendur Eiríks,
sem einkum kennir á blásturshljóð-
færi, hafi þó hneigst dálítið til að
spila á blokkflautu með nefinu eftir
að skólastjóri þeirra hafi sýnt til-
burði í þá veruna í sjónvarpsþætti.
Aðspurðir um framtíðaráform
þessarar sérstæðu norðlensku
hljómsveitar segir Hjörleifur þau
ekki vera nein sérstök. „Við látum
hverjum degi nægja sína þjáningu.
Við erum í þessu fyrst og fremst til
þess að skemmta okkur sjálfum. Við
höldum til dæmis alltaf árshátíð
Taktu fyrsta skrefið með okkur
6. apríl hefst í Heilsugarði Gauja litla
8 vikna aðhald fyrir þá sem vilja ekki
inn á líkamsræktarstöðvar. Þessir lokuðu
aðhaldshópar byggja á fræðslu og hreyfingu.
Vinir í víðáttu
er leynifélag, eingöngu ætlað
karlmönnum, sem hefur það
markmið að minnka félagsmenn á
velli og stækka andlegt atgerfi þeirra
Rappaður Gunnarshólmi Jónas-
ar Hallgrímssonar. Undir bláhimni
í þungarokkstakti. Slagarar Engil-
berts Humperdincks sungnir eins
og íslensk rímnalög og tónverk
Bachs og lög Rollinganna flutt í
frjálslegum útsetningum. í þessa
veruna er efnisskrá hljómsveitar-
innar Hunds í óskilum sem vakið
hefur verðskuldaða athygli að und-
anfórnu. Norðlendingunum tveimur
sem „óskilahundinn" skipa, þeim
Hjörleifi Hjartarsyni söngvara, gít-
arleikara og flautuspilarara og Ei-
ríki Stephensen kontrabassa- og
melodíkuleikara vefst þó tunga um
tönn þegar þeir eru spurðir á hvaða
bás megi setja hljómsveitina. „Við
vorum tónlistarmenn áður en við
gerðumst ræningjar," segir Hjörleif-
ur og vitnar þar til hins fræga svars
Jónatans, eins af kumpánunum
þremur sem segir frá Kardimommu-
bæ Thorbjörns Egner.
Grýttir hnífapörum
í fegurðarsamkeppninni Ungfrú
fsland.is á dögunum lék Hundur í
óskilum og vakti verðskuldaða at-
hygli gesta sem og áhorfenda Stöðv-
ar 2. Þar með var sveitin orðin
landsfræg, enda þótt hún sé Norð-
lendingum löngu kunn. „Ætli við
höfum ekki fyrst byrjað að spila
saman árið 1994 og þá sem dinner-
band,“ segir Eiríkur og lítur á Hjör-
leif félaga sinn. Þeir fara yfir sög-
una í sameiningu. í upphafi hét
hljómsveitin Börn hins látna og þá
var Valva Gísladóttir flautuleikari
með í kompaníinu.
„Okkur finnst gaman að finna
upp ný hljómsveitarheiti og höfum
við spilaö sem Blóm og kransar,
Valva og drengimir og Börn hins
látna. það er aldrei að vita nema við
breytum um nafn ef frægðin fer að
angra okkur,“ segir Eiríkur. Hjör-
leifur kveðst luma á ýmsum
hjómsveitarnöfnum sem nota má.
Til dæmis Grýttir hnífapörum. „En
eigum við nokkuð að fara nánar út
í söguna á bak við það mál. Þeir
gætu móðgast við okkur i Glæsibæj-
arhreppi ef ég segi frá því,“ segir
Hjörleifur og hlær.
„Ég heyri í frumskógar-
trumbunum"
„í bland er Hundur í óskilum
sirkus. Annars finnst okkur mjög
erfitt að vera að útskýra þetta neitt
frekar. Fólk verður bara að koma á
tónleika hjá okkur," segir Eiríkur.
Þeir félagar hafa komið fram við
ýmis tilefni og farið víða um. „Það
er frekast á þessum ferðum sem við
Félagar flauta fyrir heiminn
Flautaö í botn svo undir tekur í Eyjafjaröarfjöllum. „ Viö látum hverjum degi nægja
sína þjáningu. Viö erum í þessu fyrst og fremst til þess aö skemmta okkur sjálfum.
Eiríkur Stephensen og Hjörleifur Hjartarson - Hundur í óskilum
„Okkur finnst gaman aö finna uþþ ný hljómsveitarheiti, við höfum spilað sem Blóm og kransar, Valva og
drengirnir og Börn hins iátna. Þaö er aldrei aö vita nema viö breytum um nafn ef frægöin fer aö angra okkur. “
hljómsveitarinnar eftir hvert gigg.
Tónleika höldum við síðan alltaf
annað kastið svona til þess að halda
okkur við efnið og neyða okkur til
að æfa ný lög. Við héldum til dæm-
is styrktartónleika fyrir Hund í
óskilum um daginn og rann ágóði
tónleikanna allur í vasa okkar.
Einnig héldum við stuðningstón-
leika þegar þessi margfræga tík
Tína týndist i Mosfellsbæ. Hún var
svo sannarlega hundur í óskilum og
því var ekki nema sjálfsagt að við
heiðruðum hana blessaða með ein-
um tónleikum eða svo.“
Þarf líka að geta argað
Það er sumsé léttleikinn sem ræð-
ur ríkjum hjá þeim félögum í Hundi
í óskilum. „Ég hef alltaf alið með
mér þann draum að verða söngvari
í þungarokkshljómsveit. Ég hef
lengi verið hluti af fjóreykinu
Tjarnarkvartettinum og
við höfum verið mjög ein-
beitt í því að syngja vel og
fallega enda er það afar
gefandi og skemmtilegt.
En maður þarf líka að
geta argað og þá er Hund-
urinn kjörinn vettvang-
ur,“ segir Hjörleifur. - Ei-
ríkur tekur í svipaðan
streng, segir að ágæt til-
breyting sé eftir anna-
sama tónlistarkennslu að
setja sig í allt annan gír
og gerast „óskilahundur"
um stund.
„Við erum þjóðlegir og
kappkostum að vera á
hinum þjóðlegum nót-
um,“ eru lokaorð félag-
anna í Hundi í óskilum
sem svo sannarlega vöktu
athygli sem slíkir þegar
þeir léku i Ungfrú ís-
land.is á dögunum. Sjálfir
hafa þeir raunar keppt í
fegurð sín á milli og velkj-
ast hvergi í vafa um úr-
slitin. Eiríkur sigraði í
keppninni um innri feg-
urð en Hjörleifur í hinni
ytri. En auðvitað er feg-
urðin afstætt hugtak -
rétt eins og það hvenær
hundur sé i óskilum og
hvenær ekki.
-sbs