Dagblaðið Vísir - DV - 28.06.2003, Blaðsíða 14

74 FRÉTTIR LAUGARDAGUR 28.JÚNÍ2003
Þokast í rétta átt
Stöðugar árásir
MIÐ-AUSTURLÖND: Þrátt fyrir
blóðsúthellingar síðustu daga
fyrir botni Miðjarðarhafs virðist
svo sem vopnahlé í átökum
herskárra Palestínumanna og
(sraela kunni að vera í sjónmáli.
Condoleezza Rice, þjóðarör-
yggisráðgjafi Bush Bandaríkja-
forseta, kemurtil Mið-Austur-
landa um helgina og sögðu
palestínskir harðlínumenn að
allt kapp yrði lagt á að vopna-
hléið yrði í höfn áður.
Herskáir hópar Palestínumanna
hafa þó ekki verið alveg sam-
stiga í yfirlýsingum sínum um
væntanlegt vopnahlé.
Bandarískstjórnvöld hafa mjög
þrýst á deilendur að slíðra
sverðin svo að hægt verði að
hrinda Vegvísinum að friði í
framkvæmd.
(RAK: Iraskir andspyrnumenn
og óbreyttir borgarar hafa gert
bæði bandarískum og breskum
hermönnum úrsetuliðinu í Irak
lífið erfitt í vikunni með stöð-
ugum árásum.
Sex breskir herlögreglumenn
féllu í átökum við reiðan al-
menning í bænum Majjar al-
Kabir í sunnanverðu (rak í vik-
unni. Þá varð mannfall í síend-
urteknum árásum á bandaríska
hermenn í Bagdad.
Upplýst var í vikunni að banda-
ríski herinn hefði gert árás á
bílalest við landamærin að Sýr-
landi. Vonir voru bundnar við
aðjafnvel Saddam Hussein og
synir hans væru meðal þeirra
sem þar féllu og voru lífsýni
tekin á staðnum og send til
DNA-greiningar.
Hommagleðí
BANDARÍKIN: Mikilvægur ár-
angur náðist í réttindabaráttu
homma og lesbía í Bandaríkj-
unum þegar hæstiréttur úr-
skurðaði að þrjátíu ára gömul
lög ÍTexas, sem bönnuðu sam-
kynhneigðum að hafa kynmök
heima hjá sér, brytu í bága við
stjórnarskrá landsins. Samkyn-
hneigðir lýstu yfir mikilli
ánægju með úrskurðinn.
Konungleg öryggisgæsla í molum:
Drukkið og duflað
á næturvöktunum
Spaugarinn Aaron Barschak: Uppátæki hans hefur valdið miklu fjaðrafoki í Bretlandi.
FRÉTTAUÓS
Erlingur Kristensson
blaðamaður
Spaugarinn Aaron Barschak
setti allt á annan endann í
Bretlandi um síðustu helgi
þegar hann svindlaði sér inn í
21 árs afmælisveislu Vilhjálms
prins eftir að hafa platað ör-
yggisverði Windsorkastala
upp úr skónum.
Barschak klifraði yfir veggi kastal-
ans eins og sjálfur Hrói höttur væri
á ferðinni og kjaftaði sig síðan inn í
veisluna í spaugilegu gervi Osama
bin Ladens án þess að hina konung-
legu öryggisverði grunaði neitt,
enda flestir veislugestir klæddir
grímubúningum.
Hann var svo sannfærandi að
sjálf Elísabet Englandsdrottning
bélt að þarna væri spaugarinn
Harry prins kominn til þess að
sprella fyrir bróður sinn og það var
ekki fyrr en Barschak hafði kysst
Vilhjálm og rifið af honum hljóð-
nemann að öryggisverðir uppgötv-
uðu að ekki var allt með felldu.
Upp.'fæki Barschaks hefur að
vonum valdið miklu fjaðrafoki í
Bretaveldi og hefur David Blunkett
innanrfkÍLiráðherra fyrirskipað op-
inbera rannsókn á konunglegu ör-
yggisgæslunni, sem er sérstök sveit
innan bresku lögreglunnar.
Næturvaktirnar voru
auðvitað langverstar.
Ekkert að gerast en
auðvitað sá tímisólar-
hringsins þegar menn
þurftu helst að halda
vöku sinni
Drykkja, svefn og kynsvall
f kjölfar uppákomunnar í afmæl-
isveislu Vilhjálms prins hefur fyrr-
um starfsmaður hinnar konunglegu
öryggisgæslu séð sig knúinn til þess
að lýsa ábyrgðarlausu framferði ör-
yggisvarðanna við störf sín en það
gerir hann í viðtali við breska
æsifréttablaðið The Sun.
Maðurinn, sem vill ekki láta nafns
síns getið af ótta við hefnd, sviptir
þar hulunni af gegndarlausri
drykkju og uppáferðum öryggis-
varða á næturvöktum sem hann
viðurkennir að hafa tekið virkan
þátt á fimmtán ára starfsferli sínum
og segir þá hafa eytt mestum hluta
átta tíma næturvakta frá klukkan tíu
á kvöldin til klukkan sex á morgn-
ana í drykkju, svefn og kynsvall með
þjónustustúlkum krúnunnar.
Hann segir að ábyrgðarleysi ör-
yggisvarðanna hafi verið slíkt að
það hafi aðeins verið spurning
hvenær brestirnir kæmu í ljóst og
þess vegna hefði atvikið í veislunni
ekki komið sér á óvart. „Þetta var
eitthvað sem mátti búast við fyrr en
seinna,“ sagði öryggisvörðurinn
fyrrverandi sem lét af störfum fyrir
nokkrum árum.
Hann lýsir þvf éinnig á áhrifamik-
inn hátt hvernig hann sjálfur hagaði
sér og tekúr. fjögur dæmi: Þegar
hann gamnaði sér með einni her-
bergisþernunni í Buckinghamhöll
þegar hann átti að véra við gæslu
við aðalhíið hallarinnar - þegar
hann horfði á klámspólur með
starfsfélaga sínum, þambandi
áfengi, þegar þeir áttu að gæta ör-
yggis innan St. James-hallar - þegar
hann strippaði með vini í sínum í
konunglegri sundlaug þegar þeir
áttu að vera við gæslu - þegar hann
að næturlagi nappaði jarðarberjum
og hnetum til að gæða sér á eftir
eina drottningarveisluna meðan
sjálf drottningin svaf vært í nálægu
herbergi.
Tilbreytingarlaust hangs
Huldumaðurinn heldur áfram og
segir að innan lögreglunnar sé mik-
il ásókn í að komast í konunglegu
öryggissveitina þar sem starfið sé
mun rólegra heldur en almenn lög-
reglustörf og einnig mun betur
borgað þar sem yfirtfð sé þó nokk-
ur.
Hann gagnrýnir yfirstjóm örygg-
isgæslunnar og segir að á meðan
viðhorf manna til starfsins sé ekki
annað en láta sér líða vel sé ekki við
öðru að búast en hripleku öryggis-
neti. Hann segir að í raun sé starfið
hundleiðinlegt vegna tilbreytingar-
og skipulagsleysis þrátt fyrir að
menn séu í raun að vinna sem nán-
ir lífverðir konungsíjölskyldunnar.
„Ef menn fundu sér ekki eitthvað
að dunda sér við var þetta aðeins
tilbreytingarlaust hangs sem gekk
út á það að halda sér vakandi út
vaktina í varðskýlinu eða í anddyr-
inu. Næturvaktirnar voru auðvitað
langverstar. Ekkert að gerast en
auðvitað sá tími sólarhringsins þeg-
ar menn þurftu helst að halda vöku
sinni á verðinum," segir huldumað-
urinn sem unnið hefur í öllum
helstu höllum konungsijölskyld-
unnar eins og Buckingham-höll, St.
James-höllinni, Windsor-kastala,
Kensinton-höll, Balmoral, Holy-
rood og Sandringham.
„Það var sama sagan á öllum
stöðunum, það er drukkið, sofið og
daðrað og það er nóg af því síðast-
nefnda. Sjálfur byrjaði ég að vinna í
Buckinghamhöl en þar komst mað-
ur ekki upp með eins mikið kæru-
leysi, nema þáyfir hánóttina, því að
þ'ár'voru allir helstu topparnir í ör-
yggissveitinni. En eftir að yfirmenn-
irnir höfðu gert liðskönnun f upp-
hafi næturvaktarinnar byrjaði bcdlið
fyrir alvöru."
Toppurinn á tilverunni
Hann segir að rólegheitin hafi yf-
irleitt verið mun meiri á öðrum
stöðum en Buckinghamhöll, eins
og til dæmis í Windsorkastala og
þar hefðu öll tækifæri verið gripin
til þess að hressa upp á tilveruna.
„Toppurinn á tilverunni var að
komast yfir stelpurnar í þjónust-
unni. - Oftar en ekld tókum við með
okkur bús og bláar spólur í vinnuna
og svo var legið yfir kláminu alla
nóttina rétt við nefið á aðlinum.
Eina veruleg kvöð næturinnar var
að taka tveggja tíma varðstöðu í
varðskýlinu en þar var einmitt besti
staðurinn til þess að lygna aftur
augunum. Maður settist niður í ró-
legheitum við útvarpið, fékk sér
gjarnan í glas og dottaði. Það var í
raun aldrei nein hætta á því að vera
staðinn að verki því að allir tóku
þátt í sukkinu og enginn vildi rugga
bátnum. Jafnvel strákarnir sem
fylgdust með öryggismyndavélun-
um kærðu sig kollótta."
Til í tuskið
Aðspurður um þátt þjónustu-
stúlknanna f gleðinni segir hann að
þær hafi verið meira en til í tuskið.
„Þær áttu oftar en ekki frumkvæðið.
Ég man eftir einu tilfelli þegar ég var
á vakt í Buckinghamhöll en þá kom
ein þjónustustúlkan slompuð heim
af næturklúbbi og settist inn i varð-
skýlið hjá mér. Hún var mjög eggj-
andi í stutta pilsinu si'nu og ég
stóðst ekki freistinguna. Ég samdi
við félaga minn um að taka vaktina
í skýlinu og fór með henni upp í
herbergið hennar. Það var uppi á
lofti í þjónustuálmunni þar sem út-
sýnið yfir hallargarðinn er dásam-
legt. Áður en ég vissi af hafði hún
flett sig klæðum. Ég hafði ekki einu
sinni tíma til þess að taka af mér
byssuhulstrið," segir þessi fertugi
harðgifti huldumaður sem stærir
„Þeiryrðu hjálparvana
frammi fyrir vandanum
og sem dæmi þá skaut
einn þeirra einu sinni
sjálfan sig í afturend-
ann, enda maðurinn
draugfullur."
sig jafnframt af því að hafa varið
með tveimur upp í herbergi í einu.
Varðandi gagnsemi öryggisgæsl-
unnar segist huldumaðurinn efast
um að hún kæmi að nokkru gagni ef
á reýndi, þó svö að meirihluti ör-
yggisvarðanna bæru vopn. „Þeir
yrðu í raun hjálparvana frammi fyr-
ir vandanum og sem dæmi þá skaut
einn þeirra einu sinni sjálfan sig í
afturendann, enda maðurinn
draugfullur."
Þessar uppljóstranir öryggisvarð-
arins fyrrverandi hafa auðvitað vak-
ið mikla athygli og hneykslan í
Bretaveldi og orðið til þess að auka
enn á vandræðaganginn. og van-
trúna á lögregluna, sem var þó næg
fyrir, eftir uppákomuna í Windsor-
kastala.
I-
I
I
[
i