Dagblaðið Vísir - DV - 28.06.2003, Blaðsíða 19

LAUGARDAGUR 28. JÚNÍ2003 DVHELGARBLAÐ 19
UNGAR OG SPRÆKAR: Lena Mjöll Markúsdóttir og
Ugla Hauksdóttir, 13 ára skvísur, voru einar af þeim
fjölmörgu sem fóru létt með næturgönguna yfir
hálsinn. Sá elsti sem fór yfir í ár var 79 ára karlmað-
ur en sá yngsti 10 ára strákur.
FJÖLBREYTNI: Landslagið á leiðinni er mjög
fjölbreytt. Gengið er á grónu landi, snjó og melum.

TÖFF TANNLÆKNIR: Tannlæknirinn Halldór Fannar var flottur á gítarnum við varðeldinn í Básum en menn
fækka gjarnan fötum á Jónsmessunni sér til heilla samkvæmt þjóðtrúnni.
ganga að tjalda tjaldinu sem hún fékk lánað
og tveir piltar um tvítugt söngla þjóðleg lög
en aðrir steinþegja og njóta bjartrar sumar-
næturinnar. Kanarnir sem slegist hafa með í
för þagna þó aldrei alla leiðina og það er ekki
laust við að manni detti í hug málshátturinn:
„Þögn er betri en þarflaus ræða“.
Runnið á rassinum
Útsýnið frá Fimmvörðuskálanum er ægi-
fagurt og maður er sannarlega „on the top of
the world". Þunna loftið í 1100 metra hæð
hefúr undarleg áhrif á mannskapinn. í stað
þess að skrifa í gestabókina eins og aðrir
ákveður einn pilturinn að rita nafn sitt í
Iandslagið og notar matarpásuna til þess að
merkja sér stórum stöfum snjóbreiðuna fyrir
neðan skálann, samferðamönnum sínum til
mikillar skemmtunar. Einhverjir taka fram
farsímana, bara til að tékka hvort það sé
nokkurt samband, enda hefði ekki verið leið-
inlegt að senda sms í bæinn úr þessari hæð.
SKÁL Örn Úlfar, Flóki og Elísabet skála í freyðivíni á Morinsheiði þaðan sem útsýnið er ægifagurt.
SJÁLFBOÐAVINNA: Göngugörpum var boðið upp á
freyðivínstár á Morinsheiði en alls voru 50 sjálfboð-
aliðar frá Útivist og Björgunarsveit Hafnarfjarðar I
ferðinni (ár.
NAMMI, NAMM: Hálft kíló af kjöti, salat, kartöflur
og brauð. Þannig hljómaði matseðillinn í Básum.
Við venjulegar aðstæður duga um 300 g af kjöti til
að metta meðalmann en reynsla Útivistar er sú að
eftir næturgöngur þarf að meðaltali 500 g á mann
til að allir fái sitt og voru 70 lambalæri grilluð ofan
í mannskapinn.
AUMIR FÆTUR: „Teipið" er oft besti vinur göngu-
mannsins. (ár komust allir yfir hálsinn nema ein
kona.
NUDDÞJÓNUSTA: Ingunn, nuddari í Baðhúsinu, var
vinsæl meðal samferðamanna á leiðinni.
SVfTATÁR: Menn geta svitnað á hinum undarleg-
ustu stöðum í svona löngum göngum, líka á eyr-
unum.
Eftir súpuþamb og margar stunur yfir nátt-
úrufegurðinni tekur við ganga yfir blautar
snjóbreiður. Leiðin er vel stikuð og í svo góðu
veðri sem þessu væri lítið mál að fara þetta
einn. Þreytan er þó farin að segja til sín, enda
flestir búnir að vera á fótum frá því snemma
um morguninn og komu beint úr vinnu í rút-
una niður á BSI. Loforð um freyðivínstár
fram undan hressir þó marga við, að ekki sé
talað um salíbunu niður snævi þakið Bröttu-
fannarfellið sem margir taka á rassinum og
bölva því að þeir skuli ekki hafa tekið plast-
poka eða þoturass með sér. Galsinn snýst þó
fljótlega upp í aivöru því við tekur ganga yfir
Heljarkamb, með bröttum skriðum til beggja
handa, og þeir lofthræddustu hika aðeins.
Hetjutilfinning og þreyta
Fyrr en varir er hópurinn þó kominn heill á
húfi yfir á Morinsheiði þar sem leiðsögu-
mennirnir draga freyðivínsflöskur fram úr
farteskinu. Það er kominn morgunn og út-
sýnið er ótrúlegt, áfangastaðurinn er fram
undan og kominn tími til að skála. Hugsunin
um sturtu og svefnpoka rekur syfjað og þreytt
en ánægt og stolt fólkið áfram síðasta spöl-
inn. Hópurinn dreifist og sumir hlaupa síð-
ustu metrana. Náttúrufegurðin er yfirþyrm-
andi og þegar starfsmenn Útivistar taka á
móti manni í Básum með Gammel dansk og
lýsi er maður ekki viss um hvort það eru
þreyttir fætur, hetjutilfinningin eða náttúru-
fegurðin sem maður finnur mest fýrir. Klukk-
an er að verða níu þegar tjaldið er komið upp
og það er yndislegt að skríða útkeyrður ofan í
svefnpokann við hliðina á manneskju sem
manni þykir vænt um og sofna með regnið
driplandi á tjaldinu.
Daginn eftir mátti þekkja þá sem höfðu
gengið yfir hálsinn um nóttina langar leiðir á
göngulaginu sem var í stirðara lagi hjá fiest-
um. Margir mýktu þó liðina upp með rauð-
víni þegar líða tók á kvöldið. Starfsmenn Úti-
vistar grilluðu 70 lambalæri ofan í mann-
skapinn sem runnu meira en ljúflega niður.
Að mat loknum var safnast saman við varð-
eld þar sem allir þeir sem eitthvað kunnu á
gítar létu til sín taka - og það berir að ofan
enda við hæfi að fækka fötum á sjálfri Jóns-
messunni. Sumir gengu enn lengra í því en
aðrir og sást til dæmis til eins manns velta sér
nakinn að neðan upp úr dögginni - vonandi
honum til góða, eins og þjóðtrúin segir.
-snaeja@dv.is