Dagblaðið - 05.03.1979, Blaðsíða 11
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR5. MARZ 1979.
11
En málin hafa bara ekki þróazt á
þennan veg.
Eftir þvi sem átökin dragast á lang-
inn eru meiri líkur á því að Sovét-
menn standist ekki freistinguna að
ráðast á Kínverja og kenna þeim sína
lexíu. Kínverjar hafa alls ekki megn-
að að vinna auðveldan sigur á Víet-
nömum og Vietnamar hafa alls ekki
hugsað sér að sleppa Kínverjum
ósködduðum frá þessum hildarleik,
þannig að þeir gætu talað um það að
þeir hefðu nú veitt Kinverjum viðeig-
andi refsingu.
Það hefur enda verið haft eftir
sovézkum hemaðarsérfræðingi að
Fallinn víetnamskur hermaður i
bænum Lang Song.
Kínverskir hermenn undir vopnum.
Vopn Kínverja eru eldri og ófull-
komnari en vopn Víetnama.
annaðhvort sé að fara af alvöru i
strið við Víetnama eða láta það al-
Ifarið eiga sig. Slíkt hafi reynslan
kennt mönnum.
Komið það til að Sovétmenn veiti
Kínverjum „lexíu” getur sú lexía
orðið allt frá minniháttar landa-
mæraskærum til meiriháttar innrásar
og landvinninga í Kína.
Það bendir ekkert til þess að Kín-
verjar séu þess búnir að taka afleið-
ingum gerða sinna ef svo fer að rúss-
neski björninn bæri alvarlega á sér.
Það virðist svo sem hinir öldnu
leiðtogar Kína treysti á yfirburði Kín-
verja en það gætu verið falsvonir.
4t
Stríðið milli Kína og Víetnam gæti
dregizt lengur en Kínverjar kæra sig
um.
Hvers vegna þingrof
og nýjar kosningar?
fætur öðru og ber nú ábyrgð á mestu
skattpíningarstjórn sem setið hefur
að völdum hér á landi.
Alþýðuflokkurinn lagði fram á
þingi tillögu um þjóðaratkvæði um
þau drög sem legið hafa hjá forsætis-
ráðherra. Þannig átti að útvega frest
og fyrirslátt til að sitja að völdum án
þess að gera nokkum skapaðan hlut í
nokkra mánuði. Með tillögu Sjálf-
stæðisflokksins um þingrof og nýjar
kosningar gefst alþýðuflokksmönn-
um tækifæri til að opinbera kjark
sinn og leggja máliö í dóm þjóðarinn-
ar með þeim hætti sem eðlilegast er
þegar ríkisstjóm gefst upp á því að
stjórna. Ef þeir greiða tUlögunni at-
kvæði hlýtur hún meirihluta og efnt
verður til nýrra kosninga.
Skýrir kostir
í upphafi stefnuyfirlýsingar sjálf-
stæðismanna í efnahagsmálum segir
m.a.: „Stuðningsflokkar rikisstjóm-
arinnar sjá fátt annað til úrbóta en
aukin rikisafskipti og meiri skatt-
heimtu. Sjálfstæðismenn hafna þess-
um vinnubrögðum sem leiða til
áframhaldandi verðbólgu og versn-
andi lífskjara. Þess í stað vilja sjálf-
stæðismenn auka frelsi einstaklings-
ins til að ráðstafa eigin afla-fé og
hvetja hann til dáða. Þeir telja al-
mennar reglur heppilegri en boð og
bönn og vilja draga úr miöstýringu
með því að flytja verkefni frá ríki til
sveitarfélaga, fyrirtækja og einstakl-
inga. Þeir vilja nýta kosti frjálsra við-
skipta og markaðskerfis og tryggja
að ákvarðanir séu teknar af ábyrgð
og þekkingu.”
Bili ekki kjarkur kratanna gefst
kjósendum tækifæri til að endurmeta
afstöðu sína til ríkisstjómarinnar
annars vegar og Sjálfstæðisflokksins
hins vegar á grundvelli ofangreindra
kosta, auk þess sem almenningur getur
• ,,Með tillögu
Sjálfstæðisflokks-
ins um þingrof og
nýjar kosningar
gefst aiþýðuflokks-
mönnum tækifæri
til að opinbera
kjark sinn og leggja
málið í dóm þjóðar-
innar.”
sagt álit sitt á verkum ríkisstjómar-
innar. Þess vegna er beðið með eftir-
væntingu eftir þvi að tillaga sjálf-
stæðismanna um þingrof og nýjar
kosningar hljóti afgreiðslu þingsins.
Friðrik Sophusson
alþingismaður.
segja eins og er að það er nokkur
nýjung í íslenzku viðskiptalífi að
reyna að þjarma að samkeppnis-
aðilum og starfsbræðrum á þennan
hátt. Er að skilja á skrifum Jóns frá
Pálmholti í Dagblaðinu þann 29.
janúar sl. að ríkissaksóknari hafi
verið eitthvað tregur til aðgerða í
þessu tilfelli og hafi ekki talið fært að
rannsaka ásakanir á hendur heilum
stéttum í einu.
Þetta minnir mig á frásagnir
ýmissa höfunda, sem ritað hafa um
ýmis eftirmál kommúnistabyltinga,
að þegar kommúnistar hafa náð
völdum, sé eitt fyrsta verk þeirra að
„kassera” ýmsum óþarfa stéttum, að
undangengnum dómsúrskurði
„alþýðudómstóls”. í Rússlandi var
t.d. bolsévíkum sérlega illa við
verzlunarstéttina af skiljanlegum á-
stæðum, verkfræöinga, lækna, lög-
fræðinga, svo og fólki sem gekk vel í
öllum iðnaðarstéttunum. Starfsfólk
Pósts og síma í Rússlandi var einnig
álitið sérstakar afætur og óalandi.
Af ofangreindu sést að venjulega
bíða kommúnistar eftir þvi að þeir
komíst til valda áður en réttarhalda-
leikrit þeirra hefst. En það er engu
líkara en einhver tímaskekkja hafi
hlaupið í kollinn á þessum 200 manna
hópi sem stjómar Leigjendasam-
tökunum svonefndu uð þeir álíti sig
nú þegar geta hafizt handa um að
þjarma að einni stétt manna, þ.e.a.s.
leigumiðlurum.
Annars eru leigumiðlanir
nauðsynlegur milliliður milli leigu-
taka og leigusala og afskaplega
ótrúlegt að þær verki verðhækkandi
á markaðinn. Leigumiðlari verður að
hafa tvennt í huga: þ.e.a.s. aö útvega
leigutakanum sem ódýrast og bezt
húsnæði og leigusalanum sem bezta
og heiðarlegasta leigjendur sem
greiða sem hæst verð. Útkoman út úr
þessu dæmi getur ekki orðið önnur
en sú að framboð og eftirspurn ráði
endanlegu verði útleigðs húsnæðis og
að leigumiðlunin ráði sáralitiu um
hver endanleg húsaleiga verður.
Nokkra athygli hefur vakið
auglýsingaherferð leigumiðlunar
Leigjendasamtakanna þar sem
auglýst hefur verið „Ókeypis
■ þjónusta” fyrir kr. 5.000. Að vísu er
samhengið öðruvísi í auglýsingunum,
en þetta er þó kjarni málsins að
þjónustan kostar krónur 5000. Mér
skilst að ýmsir aðilar í verzlunarstétt
hafi hlotið töluverða sektardóma
vegna svona auglýsingabrellna og
vissulega væri ástæða til þess fyrir
viðkomandi yfirvöld að hafa gætur á
viðskiptaháttum leigumiðlunar
Leigjendasamtakanna í framtíðinni.
Skúli Skúlason. Kópavogi.
Kjallarinn
Skúli Skúlason