Dagblaðið - 07.05.1979, Blaðsíða 28

28
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 7. MAt 1979.
ISPARIFOTUNUM
í FJÓSIÐ
Þá var komið að því hjá Þjóðleik-
húsinu að uppfylla lagaákvæðið um
viðleitni til að flytja óperu eða söng-
leik. En um þetta er búið að rifast,
svo skemmtilega, í tilefni af upp-
færslunni á 1 Pagliacci. Nú sýnir
Þjóðleikhúsið okkur, sem sagt, söng-
leik á silfurfati. Og hverjir hlaða svo
krásunum á fatið?
Jay Tompson, Dean Fuller og
Marshall Barer eru tilkallaðir a'ð
semja texta og samkvæmt leikskrá
burðast þeir með langan lista alls
kyns afreka t leikbókmenntum, eink-
anlega á sviði söngleikja. Hvaða af-
reka þessir þremenningar? Jú, það
eitt að útþynna í það endalausa
gamla flökkusögu, sem H.C. Ander-
sen var búinn að meitla i heilsteypt,
lítið ævintýri.
Vond drottning
og hirð með brókarsótt
Enginn í kóngsríkinu má ganga í
Sýning Þjóðleikhússins á söngleiknum
Prinsessan á bauninni
hjónaband fyrr en prinsinn er geng-
inn út og vonda drottningin, hún
mamma hans sér fyrir því að allar
stúlkur sem í boði eru falli á hátignar-
prófinu. Þess vegna er öll hirðin með
brókarsótt, sem hún má auðvitað
ekkert gera við, því að „dannað fólk
gerir ekki hitt”, fyrr en hnappheldan
er örugglega á komin. Hirðin er, að
sjálfsögðu látin vera ósköp mannleg
og rekur þá á eftir því að alvöru
prinsessa verði fundin handa prinsin-
um o.s.frv. Það er rétt eins og höf-
undarnir þrír séu að keppa á
ólympíuleikum i sætabrauðsgerð og
deigið sé að flæða út um allt. —
Mary Rodgers er svo látin hræra
glassúrinn ofan á allt sætabrauðs-
deigið, með tónlistinni! Ef telpan sú
væri ekki dóttir hans Richards Rodg-
Tónlist
EYJÓLFUR
MELSTED
ers hefði hún líklega verið kærð fyrir
að hafa stolið úr ruslakörfunni hjá
honum. Hinrik konungur áttundi á
svo smáinnskot í öllu kraðakinu.
Vafasamur heiður það, Hinrik, og
eins gott að þú ræður ekki lengur yfir
Tower of London, eða öðrum hefnd-
arráðstöfunum.
Þúfutittlingaskytterí
Samtals telur sýning þessi yfir
fimmtiu manns á sviði. Þjóðleikhús-
kórinn, meðlimir úr íslenska dans-
“Nýkomið
TÆKIFÆRIS-
FATNAÐUR
Elízubúðin
■Skipholti 5.
Útgerðarmenn —
Atvinnurekendur
Vinnumiðlun vélskólanema mun útvega yður
góðan mann til starfa frá 14. maí—1. sept. ef
þér óskið. Símanúmer vinnumiðlunarinnar er
19755 frá kl. 16—18 alla daga vikunnar til 30.
maí, en eftir það mun Vélstjórafélag íslands
annast þessa þjónustu í síma 29933.
Vélstjórafélag íslands.
\ Náttfata-
markaður
Ingólfsstræti 6
Nýjar vörur
daglega
Peysur og barnqfatnaður brjóstahaldarar, yfir-
stœrðir í undirfötum og margt margt fleira.
Látið ehki happ úr hendi sleppa.
Ingótfsstræti 6.
Nýjargerðir
sandalar — skór — stígvél
rT Fleiri
ren einn
ieinu
Tími ferðalaga og sumarleyfa fer í hönd, þá er
endurnýjun miða fyrir fleiri en einn mánuð í einu
góður varnagli. Komið tímanlega til umboðsmanns-
ins.
Vlð drögum io. mal.
5. flokkur
18 @
36 —
207 —
630 —
8.100 —
8.991
36 —
9.027
1.000.000,-
500.000,-
100.000-
50.000,-
25.000,-
75.000,-
18.000.000,-
18.000.000,-
20 700.000-
31.500.000-
2Ö2.500.000.-
_----i---------
290.700.000-
2.700.000-
293.400.000,-
AUSTURSTRÆTI
SÍMI22450
LAUGAVEGI
SÍMI22453
HAPPDRÆTTI
HÁSKÓLA ÍSLANDS
Menntun í þágu atvinnuveganna
flokknum og fasta leikaraliði stofn-
unarinnar sjá um að koma skrípa-
látum hirðarinnar til skila. Þau gera
þetta í heild vel, og dansatriðin voru
á köfium mjög skemmtilega útfærð
og fyrir brá þokkalegum söng.
Þeir kumpánar Árni Tryggvason,
Þórhallur Sigurðsson, Egill Ólafsson
og Flosi Ólafsson skila hlutverkum
flóna og trúbadora með ágætum. Svo
er einnig farið um kollega þeirra i
bransanum, Gísla Alfreðsson i hlut-
verki Djöflamergs loddara. Hinrik og
Þrastalín eru sígilt par, sem sam-
kvæmt formúlunni lenda í hæfilegum
erfiðleikum til að ná sínum „Happy
end”. Arnar Jónsson er ágætur í
hlutverki Hinriks, „unga mannsins á
uppleið”, sem leggur býsna mikið í
sölurnar fyrir framann. Ólöf
Kolbrún Harðardóttir er heillandi að
venju í hlutverki ungfrú Þrastalín. Ég
skil nú samt ekki tilganginn í valinu á
henni í hlutverkið, nema ef vera
skyldi að þurft hafi góða söngkonu
fil að gefa stykkinu stimpil sem al-
vöru söngleik.
Róbert Arnfinnsson virðist njóta
þess innilega að fá að þegja megnið
'af leiknum í hlutverki hins konuríkis-
þjakaða Kynfreðs konungs.
Hugi prins er í góðum höndum
Bessa Bjarnasonar, en ekki er ég sam-
mála valinu á Bessa í hlutverkið,
'nema ef væri til þess að undirstrika
örvæntingu hirðarinnar, þar eð
iprinsinn væri farinn að nálgast eftir-
launaaldurinn.
Kerlingarskassið, Þraslaugu
drottningu leikur Margrét Guð-
mundsdóttir af innlifun, svo halda
mætti að hún væri sjálf af þessari
tegund.
Prinsessuna sjálfa, aðalhlutverkið,
leikur Sigríður Þorvaldsdóttir. Hún
heldur stykkinu uppi á köflum. Það
er einungis stórkostlegum gamanleik
hennar að þakka að ekki verður
manni um of tíðlitið á klukkuna,
þegar skrípaleikurinn gerist of lang-
dreginn. Krol hennar í gegnum þenn-
an söngleik er sannkallað Grett-
issund.
Að öllu samanlögðu finnst mér
það álíka gáfulegt að eyða öllu þessu
úrvals leikarapúðri á „Prinsessuna”
og að labba sig út með hríðskota-
byssu á þúfutittlingsveiðar.
Prúðir spilarar
Hirðhljómsveitin er vel skipuð þar
sem hún trónar á hallarsvölum.
Ksutnski er það vegna þess að búið er
að skammast svo mikið út í hávaðann
í hljómsveitum í fyrri söngleikjum,
að þeir hirðmúsíkantar undir stjórn
Sigurðar’Rúnars Jónssonar þora ekki
að láta almennilega í sér heyra. Mér
þætti samt ekki ólikleg sú skýring að
þeim hundleíðist músíkin. Þeim
verður þó ekki legið á hálsi fyrir að
yfirgnæfa söngvarana og það sem til
þeirra heyrðist hljómaði þokkalega.
Umhverfi við hæfi
og flosuð þýðing
Búningar Tinu Claridge og leik-
tjöld Sigurjóns Jóhannssonar féllu
vel að öllu sætabrauðinu. Dania
Krupska stýrði liðinu af snilld og
ugglaust í góðri trú á bókmenntaleg-
an smekk, eða smekkleysu mörland-
ans.
Um þýðinguna sá Flosi nokkur
Ólafsson. Telja má öruggt að þýðing
hans sé all „flosuð” og hefur það
ugglaust verið flest til bóta.
Mér finnst það nánast blóðugt að á
vegum Þjóðleikhússins sé eytt jafn
miklum kröftum og að svo vel sé
vandað til flutnings jafn ómerkilegs
sykurfroðusöngleiks. Ekki svo að
skilja að ég sé á móti vandvirkni og
meðmæltur fúski. Þvert á móti. Ég
þekki samt engan bónda, sem brúkar
sparifötin sín í fjósverkin.