Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 03.03.1959, Qupperneq 2

82
annarri þjóð í Evrópu. Sé gerður samanburður á notkun
Norðurlandanna á verðmætum efnum í tilbúnum áburði
árið 1958, kemur eftirfarandi í ljós. Efnismagnið er reikn-
að í hreinum frumefnum í kg pr. hektara ræktaðs lands.
N p K
Danmörk 29 kg 14 kg 42 kg
Finnland 50 — 20 - 48 -
Noregur 43 — 18 - 42 -
Svíþjóð 23 — 13 - 20 -
ísland 105.7 — 24.3 - 27.1 -
Áður en rætt verður nánar um þessar yfirlitstölur og frá-
vikin í notkun köfnunarefnis hér á landi, samanborið við
hin Norðurlöndin, skal að nokkru lýst, hvernig hefur verið
háttað notkun tilbúins áburðar hér á undanförnum áratug-
um og hvernig hlutföllin hafa verið milli einstakra verð-
mætra efna í notkuninni.
Tilbúinn áburður mun fyrst vera borinn á gróður hér-
lendis 1899. Tvo fyrstu áratugi aldarinnar er ekki að ræða
um neina almenna notkun á tilbúnum áburði. Það er fyrst
eftir fyrri heimsstyrjöldina, að einstaka bændur fara að nota
tilbúinn áburð að nokkru ráði.
Frá 1919 er innflutnings áburðar getið í verzlunarskýrsl-
um. Frá 1928 má segja, að tilbúinn áburður sé fluttur inn í
þeim mæli, að telja má, að hann hafi verulega þýðingu fyrir
fóðurframleiðslu og ræktunarframkvæmdir hér á landi.
I lok síðustu heimsstyrjaldar eða allt frá árinu 1945 eykst
notkun tilbúins áburðar mikið ár frá ári. Frá þeim tíma
íhafa um y4 hlutar búfjáráburðariins farið í nýræktirnar,
en túnin hafa víða nær eingöngu fengið árlega tilbúinn
áburð. Fóðurframleiðslan í landinu er því nú orðin meira
háð þessu vaxtarskilyrði og réttri notkun áburðarins en
nokkru öðru, þó vitanlega veðurfar á hverjum stað og
hverju sumri ráði jafnan miklu um, hvernig áburðurinn
hagnýtist.