Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands


Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 03.03.1959, Qupperneq 32

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 03.03.1959, Qupperneq 32
112 Hér að framan hef ég vikið að því, að lítils stuðnings megi vænta frá karlmönnum í þessum efnium og að kven- þjóðin verði að hafa frumkvæðið. Hitt ætla ég þó, að ef kvenfólkið sýnir nógan áhuga og einbeitni í þessutn efnum, þá muni karlmennirnir drattast með og leggja fram það, er til þarf, sem er land, fé og kraftar en ekki kunnáttuna, því enginn getur látið það, sem hann ekki á, en það er sú hlið málsins, sem kvenþjóðin, samtök kvenna og skólar, eiga að byggja upp og svo að sjálfsögðu hagkvasmt og viðhlítandi leiðbeiningarkeríi. Þegar þetta er fengið þá mun annarri fyrirstöðu fljótlega rutt úr vegi. Borgar garðyrkja sig? Þessari spurningu hefur þegar ver- ið svarað að nokkru hér að framan, en henni mætti svara miklu ýtarlegar. Menningarleg og heilsufræðileg þýðing hennar verður vafalaust létt á metunum hjá þeim aurasál- um, sem allt miða við peninga, en jafnvel þeirra mat stenzt garðyrkjan vel, ef rétt er á haldið. Garðyrkja, sem miðuð er við þarfir heimila á grænmeti, kostar sáralítið. Aðeins dá- litla garðholu, vinnslu hennar, áburð og örlítið fræ. Vinn- an við slíkan garð er meira skemmtun og tilbreyting en út- lagður kostnaður, er reikna þarf til verðs, en jafnvel þótt allt sé reiknað, þá getur slíkur garður miðað við stærð, skil- að meiru verðmæti og næringargildi, heldur en nokkur önnur ræktun og með minni fyrirhöfn en nokkur önnur framleiðsla. Takmark landbúnaðar yfirleitt er að framleiða fæðu og með þeim nettóarði, að þeir, sem framleiðsluna stunda, geti af honum lifað á sttmasamlegan hátt. Þetta fæst auðveldast og umsvifaminnst með garðyrkju og grænmetis- rækt að því marki, sem slík framleiðsla getur fullnægt þörf- um okkar, og því meira sem við leggjum ókkur frant við þessa ræktun og því fjölbreyttari sem við gerum liana, því meiri hluti af fæðu okkar getur hún orðið. En svo er önnur hlið á þessu máli. Framleiðsla íslenz.ks landbúnaðar er tiltölulega einhæf og vegna erfiðra útflutn- ingsskilyrða er svigrúmið til útþenslu lítið, nema ný fram-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63

x

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands
https://timarit.is/publication/268

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.