Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 03.03.1959, Qupperneq 48

128
.Það, sem nefnt hefur verið hér að framan, fjallar mest
um almennan fróðlei'k, en um sérhæfðari fróðlei'ksrit eða
hagnýtar fræðibækur m-un ég ræða lítið, því á þeim kann
ég lítil skil nema þá -helzt þeim, er fjalla um búfræði. Þó
má nefna bækur eins og um Hagnýtingu jarðhita, Rafmagn
og Kjarnorku, Vélfræði og í landbúnaði Kynbótafræði, Bú-
fjárfrceði og Jarðræktarfræði, en ekkert af þessu er til nema
í molum og fjölritun. Þeir, sem telja slíkar bækur ekki væn-
legra til þén-ustu, ættu að athuga hvernig bækur eins og
„Búvélar og ræktun“ eða „Garðagróður" hafa selzt. Vera
má, að bækur af þessu tagi seljist ekki ört, en ég ætla, að
þær seljist þó með tíð og tíma.
F.g -hef nú þegar að nokkru svarað því, -hvort lesendurnir
hafi áhuga fyrir bókum um náttúrufræðileg og hagnýt efni
og ég held, að um það þurfi ekki að örvænta, ef rétt er á
haldið, efni vel valið og því gerð góð sk.il. Ég trúi ekki öðru
en til séu hér á landi fjölimargir, sem vilja fá aðgengilega
fræðslu um þessi efni og kunna að meta það, er vel er gert
þau áhrærandi, en við tvennu vil ég vara: 1) Bækurnar mega
ekki vera ágripskenndar eða með skólabókasniði, þar sem
takmarkað rúm í kennslunni ræður stærð og framsetningu.
2) Þær mega ekki vera skrautútgáfur með óraunhæfum
kynjamyndum og einskisverðum íburði í ytra útliti. Eg held
fólk sé að verða fullsatt á skmmútgáfum, þar sem „umbúð-
irnar eru vætt en innihaldið lóð“. Hvergi skartar þó þessi
fordild verr en á fræðiritum, sem eiga að vekja tiltrú les-
andans eða kaupandans með snoturlegum einfaldleika í út-
liti, raunhæfum myndum og teikningum, liagsýnni niður-
röðun, svo að sem mest efni komist í sem minnst rúm og
verði sé stillt í hóf.
Vel má vera, að þé»tt allrar -hagsýni sé gætt, sé bæði dýrt
og áhættusamt að gefa út vandaðar, alþýðlegar fræðibækur
um náttúrufræði og hagnýt efni, nema einhver trygging sé
fyrir því, að nógu margir kaupi bókina. Mætti þá fara þá
leið að safna áskrifend-um eða gefa bækurnar út af félögum