Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 03.03.1959, Qupperneq 53

Astungur
Búnaðarháskóli og búvísindastofnun.
Það er rætt um að setja á stofn búnaðarháskóla á íslandi,
og er gott að málið sé rætt og hefði fyrr mátt koma meiri
skriður í skrif og umræður um þetta stórmál landbúnaðar-
ins. Nú er frumvarp um búnaðarháskóla á Hvanneyri kom-
ið fram á Alþingi. Frumvarp þetta hef ég ekki séð, en nokk-
uð um það heyrt og dreg af því þá ályktun, að það yrði eng-
in viðunandi lausn, þótt samþykkt yrði, en mistök í þessu
máli mundu lvefna sín grimmiiega.
Ég óttast, að umræður um þetta mál muni mótast allmik-
ið af persónulegum viðhorfum og fordild, og tel æskilegt,
ef unnt er, að víkja þeim inn á óháðara og víðara sjónarmið.
Kemur þá þrennt einkum mér í hug:
1) Höfum við ráð á þessu? 2) Á hvern hátt er það helzt
framkvæmanlegt? 3) Hvernig verður það gert, svo það þjóni
bezt þörfum framtíðarinnar?
Fyrstu spurningunni er ekki auðsvarað, en þeir, sem vilja
reisa búnaðarháskóla, verða að gera sér ljóst, að „Hákot“ er
stórt orð og að stofnun, sem nefnast skal búnaðarháskóli,
þarf meira en nafnið eitt. Hún þarf að geta haldið, hvað
kennslu, aðbúnað og vísindalegar rannsóknir áhrærir, nokk-
uð til jafns við hliðstæðar stofnanir annars staðar.
Önnur spurningin fer í nokkuð sama farveg og fyrsta
spumingin, og viðhorf mitt til hennar er það, að þetta sé því
aðeins framkvæmanlegt, svo viðhlýtandi megi kalla, að bún-
aðarháskóli og Búnaðardeild atvinnudeildar háskólans, verði
sameinuð í eina stofnun. Á þann hátt ætti að mega slá tvær
flugur í einu höggi, tryggja búnaðarháskólanum góða
kennslukrafta og rannsóknarstofur og tengja hann náið rann-