Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 03.03.1959, Side 26

Garðyrkjuþankar.
Fyrir nokkru síðan stofnaði Ræktunarfélag Norðurlands
til fundar á Akureyri fyrir ráðunauta í landbúnaði úr Norð-
lendingafjórðungi og fulltrúa frá stjórnum sambandanna.
Meðal annars var rætt um garðyrkju á þessum fundi. Flutti
Jón Rögnvaldsson, garðyrkjuráðunautur Akureyrarbæjar,
framsöguerindi, benti á þýðingu og gagnsemi garðyrkju og
ófremdarástand það, er hún væri í, og nauðsyn þess að
ráðunautarnir gætu leiðbeint í þessum efnum eins og í
öðrum ræktunarmálum landbúnaðarins.
Það vakti sérstaklega athygli mína, að þegar frá eru skild-
ir frumimælandi og undirritaður, tók enginn ráðunautanna
til máls 'uui þetta efni, livort sem því hefur valdið vanmátt-
ur eða áhugaleysi, en viðhorf þeirra til málsins má líklega
helzt marka af því, sem einn þeirra skaut að mér undir
umræðunum. „Við ráðunautarnir höfum engan tíma til að
sinna svona dútli,“ sagði hann.
Nú má vel vera að ráðunautarnir séu mjög störfum hlaðn-
ir, svo eitthvað af því, sem ætti að vera í þeirra verkahring,
hljóti að verða útundan og er ekkert við því að segja. Ég
hefði tæplega fundið neitt athugavert við áðurgreind um-
mæli, ef þau hefðu einfaldlega verið á þann veg, að ráðu-
nautarnir hefðu engan tíma til að sinna garðyrkjuleiðbein-
ingum, en það sem ég hnaut um, var niðurlag setningar-
innar „svona dútli“. Þar með var málum vikið inn á nýjan
vettvang, þar með var tímaskortur ráðunautanna ekki orð-
inn aðal orsökin til vanrækslunnar, heldur það, að viðfangs-
efnið var of smáskítlegt og ómerkilegt til þess, að þeir háu
herrar vildu við því líta. Auðvitað gætu héraðsráðunaut-
arnir ekki skotið sér undan því að leiðbeina um garðyrkju,
ef bændurnir krefðust slíkra leiðbeininga, nema þá, að þeir