Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1966, Qupperneq 75

OTTAR GEIRSSON:
Tilraun með jarðvinnslu
Forspjall.
Aður en dráttarvélar komu til sögunnar vantaði afl til
þess að plægja djúpt. Með tilkomu dráttarvélanna stóð afl-
ið ekki lengur í vegi fyrir því að unnt væri að plægja eins
djúpt og þurfa þætti. En þá vaknaði spurningin: Elversu
djúpt á að plægja til að fá hámarks uppskeru? Víðtækar til-
raunir á Norðurlöndum, Hollandi, í Þýzkalandi, Banda-
ríkjunum og víðar, hafa leitt í ljós, að engar ákveðnar regl-
ur er unnt að gefa um það hversu djúpt skuli plægja. í
hverju tilviki verður að meta aðstæður og geta sér til um
í hvaða dýpt sé hentugast að plægja. Við það mat má styðj-
ast við niðurstöður tilrauna og rannsókna og verður nokk-
urra atriða getið síðar í grein þessari.
Hér á landi varð spurningin um djúpplægingu fyrst brenn-
andi fyrir röskum áratug, en þá fiuttist hingað til lands
plógur sá er nefndur hefur verið skerpiplógur. Fyrstu árin
eftir komu plógsins var hann mikið notaður og með mis-
jöfnum árangri. Mistök við notkun plógsins hafa fælt menn
frá því að nota hann. En enda þótt djúpplæging henti ekki
alls staðar og valdi sums staðar tjóni, er ekki þar með sagt
að hún eigi hvergi við og geti hvergi orðið til bóta.
Erlend reynsla.
Eins og vikið er að áður hafa verið gerðar tilraunir með
jarðvinnslu víða um lönd. Niðurstöðurnar getum við ekki
nema í sumum atriðum heimfært við íslenzkar aðstæður.
6