Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1966, Qupperneq 98

104
í bili, þar sem reksturinn var talinn hafa gengið það vel,
enda æskilegast að stöðin geti staðið undir rekstri sínum.
Hvernig fer með áframhaldið er erfitt að segja um eins
og rnálin standa nú. Við sem að þessum málum vinnum
væntum þess að áhugi bænda sé ótvíræður og viss. Markmið-
ið er fallegra fé og afurðameira.
Nú í haust er búið að meta fjölda af veturgömlum hrút-
um undan áðurnefndum hrútum, sem eru kostamiklir ein-
staklingar og nú er það ykkar bændanna í gegnum skýrslu-
haldið að úr því verði skorið sem fyrst, hvernig afurðasem-
in reynist í afkvæmunum. Það er af sjálfsagðri varfærni sagt
að það má ekki ofmeta góðan einstakling. Afkvæmadómur-
inn er sá dómur er byggja verður á. Frá sæðingastöð geta
komið á skömmum tíma margir einstaklingar og það má
ljóst vera hversu mikið atriði það er að komast sem fyrst að
kostum og göllum. Það er nauðsynlegt og gagnlegt að fá
upplýsingar frá ykkur bændunum um álit ykkar og reynslu
á þeim gripum sem ættaðir eru frá stöðinni.
Það er trú okkar að með góðu samstarfi láti árangurinn
ekki á sér standa og ánægjan og velferðin fylgist að.
Ekki þarf að efa það að ýmsir byrjunarörðugleikar hafa
verið á veginum eins og jafnan er þegar ótroðnar leiðir eru
farnar.
Við væntum þess að sá mikli áhugi sem komið hefur fram
meðal bænda, niinnki ekki heldur vaxi og að sú litla reynsla
sem þegar er fengin bendi í jákvæða átt.
Ritað i uktóber 1966.