Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1958, Qupperneq 52

54
Afurðir hafa verið svipaðar öll árin, enda sýnir þyngdar-
breyting ánna, að fóðrun hefur verið lík öll árin. Að vísu
þyngdust ærnar um 1.6 kg. fyrsta árið. en þess ber að geta,
að þá var fyrsta vigt ekki framkvæmd fyrr en seint í nóv.
Tvö síðustu árin hafa ærnar léttst frá haustvigt til vorvigtar.
Frjósemi hefur verið mikil í ærstofni félagsmanna en
hefur farið minnkandi og hefur það sín áhrif á að afurðir
hafa ekki aukizt. Mest var frjósemin fyrsta árið, var þá
61.3% af ánum tví- og þrílembdar, en seinasta árið ekki
nema 41.7%.
Mestar afurðir yfir öll árin, meðaltal eftir á, hefur Hjalti
Olafsson Berunesi haft, en hann hefur haft 19.04 kg. af kjöti
eftir á, sem kom upp lambi en 17.65 kg. eftir hverja á.
Mestar afurðir sl. ár hafði Antoníus Ólafsson, Berunesi,
18.58 kg. kjöt eftir á, sem kom upp lambi og jafn mikið
eftir hverja á.
I Beruneshreppi er land mjög létt og afréttir engar í
nokkrum liluta sveitarinnar, enda er fallþungi sláturlamba
minni þar, en í öðruni sveitum. Þar sem land er létt er ekki
að vænta mikilla afurða nema vel sé fóðrað og dugar varla
til, ef sumarhagar eru mjög lélegir. Landið, sem féð gengur
á á sumrin eru mýrar, víða blautar og þær vaxnar lélegum
gróðri. Þessi gróður fellur snemma og beitin verður mjög
létt, ærnar sækja í fjöruna og geldast. Reyndar mjólka ær
aldrei vel á slíku landi, sem þessu, nema á því verði gróður-
farsbreyting til rnuna. Með framræslu landsins myndi gróð-
urfar breytast smátt og smátt og fóðurgildi gróðursins vaxa.
Þar sem ekki virðist annað hentugra fyrir bændur í sveit-
inni eins og sakir standa, en að byggja afkomu sína á sauð-
fjárbúskap, virðist fyllilega ástæða til þess, að gera einhverj-
ar ráðstafanir til þess, að auka afrakstur sauðfjárbúanna frá
því sem nú er. Sú skoðun, að hagkvæmt muni vera að beita
lömbum á ræktað land t. d. fóðurkál áður en þeim er slátr-
að, er óðum að ryðja sér til rúms og mönnum er að verða
það ljóst hversu mikla þýðingu það hefur til þess, að auka