Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1945, Page 71

LANDSBOKASAFNIÐ
Lestrarsalur landsbókasajnsins
variS úr landsjóði til bókbandstækja, ráðinn fastur bókbindari og heimilt að kaupa
aSstoS handa honum eftir þörfum. I húsið var settur fastlaunaður dyravörður, og var
honum ætluð íbúð þar, enda átti hann þar heima með heimafólki sínu, þangað til svo
kom, aS laka þurfti vistarveru hans undir bækur, vegna þrengsla í safninu. Arin
lf)09—10 voru bókavörðum og öðrum starfsmönnum safnsins sett erindisbréf. I nýja
húsinu var útlánssalur opinn (þ. e. mönnum léðar bækur út úr húsinu) á nverjum
virkum degi kl. 1—3, og svo er enn. Lestrarsalur var lengi hafður til nota gestum
kl. 12—2 og 5—8 virka daga, en ýmsar breytingar hafa orðið á þessu, jafnvel aukið
við tíma til lestrar í milli 8 og 10 á kvöldin, en það þókti koma að litlum notum, með
því að sókn var dræm. Nú er lestrarsalur til fullra nota kl. 1—7 virka daga. Þetta
virðist vera heldur stuttur tími. Almenningur á þá kröfu til þjóðbókasafns, að það
verði sem flestum að gagni, og ætti þá lestrarsalurinn að vera opinn rniklu lengur,
t. d. 12 klst. á dag óslitið, svo sem frá 9 að morgni til 9 að kveldi. AuSvitaS yrði þá
að fjölga starfsmönnum, svo að unnt væri að hafa vörzluskipti, og mun þykja hæfa
að ætla slíkum starfsmönnum ekki lengra vinnutíma en 6 klst. hvern virkan dag.
Flestir eru slíkir menn og munu verða fræðimenn á einhvern hátt, svo að ætla verður
þeim einhvern tíma daglega til ritstarfa í hugðarefnum sínum.
SíSan landsbókasafniS var flutt í hús þetta, hefir það eflzt geysilega. Eitt hið fyrsta,