Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1973, Blaðsíða 132

132
HVÍLA GJÖRÐI HLAÐSÓL
2580 Ojá , segir bóndi; ‘hún var syfjuð og lagðist fyrir. En þú munt vera orðinn svangr,
sem vonlegt er? En eg skal biðja stúlkur að færa þér eitthvað að éta’. ‘Það er gott’,
svarar vinnumaður glottandi. Eg er löngum géfin fyrir bitan ha ha ha!
Hvatur er eg2 að éta mat’.
Ef það er þá það, sem mér vel fellur’. ‘Hvað mundirðu helst kjósa? segir bóndi, ‘ef
þú ættir kost á’. ‘Margt er gott þegar maður er soltinn’, svarar vinnumaður; ‘en engu
síst er:
Sauðakét og bakað brauð.
En livað eru konur að starfa? Eru þær ekki að baka brauð’? ‘Jú’, segir bóndi; þær
eru að baka brauð til jólanna’. ‘Nú’, segir vinnumaður, snarast hann þá við og lítur
út um glugga og segir:
‘Bylur hann enn við Hliðsgil’.
‘Það er þá sama veðrið’, segir bóndi; ‘það er víst slæmt á fjöllum núna’. ‘Já’, segir
vinnu maður, ‘líttú á hversu:
Fjúk hylur fjalls hnjúk’.
‘Ójá’, segir bóndi, er hann lítur út, ‘það er þó berangur ennþá3 í bygðinni’. ‘Já, það er
snjóbert í bygðinni4’, svarar vinnumaðr, þótt:
‘Fjöll séu drifin mjölP.
‘Það verður samt allgott veður um jólin held eg’, segir bóndi, ‘ef þetta helzt, svo menn
geta heimsótt hver annan, að gamni sínu, sem siður er’. ‘Það getur vel verið’, segir
vinnumaður, lítur út um glugga og horfir og segir:
‘Sunnan koma sumir menn’.
3978 ‘Ój á’, svarar bóndi; ‘hún hallaði sér niður snöggvast; en þú munt orðin hungrað-
ur, sem von er; skal eg láta stúlkur færa þér mat’. ‘Það er gott’, segir vinnumaður;
‘því hvatur er eg að éta mat, ef mér fellur hann’. ‘Hvað mundirðu kjósa’? segir bóndi.
‘Margt er gott’, segir vinnumaður, ‘þegar maður er soltinn, en engu síst er nú: ‘Sauða-
két og bakað brauð’. En hvað eru konur að starfa, eru þær ekki að baka brauð til
jólanna’? ‘Jú’, kvað bóndi. Vinnumaður snarast þá við og horfir út um glugga og
kvað:
‘Bylur er enn við Hliðsgil’.
‘Það er þá sama veðrið, og slæmt á fjöllum núna’. ‘Horfðu út og sjáðu hversu:
‘Fjúk hylur fjallshnjúk’
‘Ójá’, segir bóndi. ‘En5 það er þó berangur enn í bygðinni’, segir vinnumaður, ‘þótt:
‘Fjöll séu drifin mjölP — ‘Það verður samt svo, að menn geta hitt hver annan, sem sið-
ur er, eða hverir koma þar’? segir nú3 v(innu)m(aður), horfir út enn og segir:
‘Sunnan koma sumir menn