Frjáls verslun - 01.04.1961, Blaðsíða 36

★
Kona nokkur var að skoða refabú. Eftir að hafa
dáðst að hinum fallegu silfurrefum, spurði hún eig'-
andann, hve oft væri hægt að taka feldinn af hverj-
um ref.
„Þrisvar sinnum, frú“, svaraði eigandinn, með
alvörusvip. „Ef það væri gert oftar, þá er hætt
við að þeir yrðu ergilegir.“
★
Bóndinn var að missa þolinmæðina, þar sem hann
gat ckki komið asna sínum úr sporunum, og bölvaði
honum hressilega.
Þá gekk presturinn framhjá og' sagði: „Bölvaðu
ekki dýrinu svona.“
Bóndinn: „Þú ert einmitt maðurinn, sem ég þurfti
að tala við.“
Presturinn: „Nú, livers vegna?“
Bóndinn: „Hvernig fór Nói að því að koma svona
skepnum inn í Orkina?“
★
Ferðamaður: „Hve oft fer lestin hér um?“
Innfæddur (í afskekktum smábæ): „Það er aug-
lýst, að hún komi einu sinni á dag, en þér vitið nú
hve mikið er ýkt í þessum uuglýsingum.“
„Hvernig er nýi vinnumaðurinn?“
„Hann braut tvær skóflur í gær.“
„Vann hann svona kappsamlega?“
„Nei, hann studdi sig við þær.“
★
„Svo að manninum þínum er illa við hunda?“
„Já, hann segir, að ég ali alla hunda hér í ná-
grenninu, — viltu ekki koma inn og' fá þér kaffi-
sopa ?“
★
Anna: „Fyrirgefðu, ég gleymdi alveg veizlunni
heima hjá þér um daginn.“
Stína; „Nú, ég' hélt að þú hefðir komið.“
★
„Mér þótti leiðinlegt, konunnar þinnar vegna,
að hún fékk svo mikinn hósta í kirkjunni í morgun,
að allir horfðu á hana.“
„Góði minn, þú hefðir ekki átt að hafa áhvggjur
af því, hún var með nýjan hatt.“
★
„Hefurðu nokkurn tíma t.alað opinberlega?“
„Ja, ég veit ekki hvað ég á að segja, ég bað mér
einu sinni konu í sveitasíma."
„Þett'j er dásamleg salatsósa. Uppskriftin hefur veriá leynd-
armól í fjölskyldu Jóns í marga ættliði."
36
FRJÁLS VERZLUN