Frjáls verslun - 01.07.1961, Qupperneq 16

sölustarfinu væri lokið, þcgar búið var að afskipa
vörunni í framtíðinni mun það verða skilyrðis-
laust nauðsynlegt að fylgja vörunni eftir alveg til
smásalans eða neytandans.
Til J)ess að það sé hægt, verður maður að hafa
nægilega gott söluskipulag og nægan fjölda starfs-
manna til þess að árangursríkt samstarf geti átt
sér stað í dreifingarkerfinu, sem maður notar.
Það fólk í dreifingarkerfinu, sem á að selja vör-
urnar, verður að Jiekkja vel hinar dönsku vörur og
])á kosti, sem þær hafa fram vfir aðrar vörur.“
Ennfremur segir hinn þekkti, danski markaðs-
fræðingur: „Fyrri reynsla hefur kennt okkur hversu
auðvelt er að Ienda í árekstrum við framleiðendur
hliðstæðrar vöru í þeim löndum sem við þurfum
að selja, þegar við höfurn náð Jreim árangri að vera
töluveiður þáttur í að annast útvegun á nauðsyn-
legum matvörum. Við reyndum þetta í sambandi
við Bandaríkin, ostalögin, tollahækkanir og J)ess
háttar í Þýzkalandi, Ítalíu og Frakklandi. Þess
vegna verðum við umfram allt að reyna að forðast
slíka árekstra, með því að dreifa útflutningi okkar til
svo margra markaða sem mögulegt er, en það mun
að sjálfsögðu þýða aukhm kosfnað við sötustarfið.
Það er auðvitað ekki hægt að ná þeim árangri í
einni svipan. Það verður að vinna upp markaðina
fyrir frosnar afurðir, sem eiga að koma í staðinn
fyrir hráefnisafurðir, svo sem nú á sér víða stað.
En ég tel, að J)að væri skynsamlegt að gera nauð-
synlegar ráðstafanir hið fyrsta vegna þeirrar þró-
unar, sem cnginn vafi er á að muni eiga sér stað.“
I umræddri grein, þar sem Rydeng ræðir um út-
flutning á tilbúnum matvælum, leggur hann nijög
mikla áherzlu á, að danskir framleiðendur taki
þátt í sölu hinna dönsku matvæla til neytandans
erlendis. Hér er vitnað i óvilhallan mann, erlendan,
og má því ætla, að menn geti lagt trúnað á orð hans.
Heilbrigð gagnrýni er ágæt eins og dr. Jakob
Sigurðsson minntist á, en því miður cr sá galli
á móVgiím ok.hr, aS VÍS látlllll OÍl lllllt 0Í{
skoðanir á ákveðnum mönnum trufla heilbrigða
dómgi'eind okkar í sambandi við þýðingarmikil mál-
efni. Hvað svo sem skoðunum og áliti á ein-
stökum mönnum líður, ])á er það skylda okkar að
kanna til hlítar hvort starfsemi eða fyrirkomulag
á rétt á sér eða ekki. Það, sem máli skiptir, er að það
sölufyrirkomulag, sú starfsemi, sem höfð er vegna
útflutningsins, gefi okkur öllum sem mestan af-
rakstur.
Það er ekki nokkur vafi, að það var og er skylda
íslenzkra frystihúsaeigenda að reyna að fara þá
leið, sem Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna hefur far-
ið á undanförnum árum. Hvort hún tekst eða ekki,
verður tíminn að skera úr. Það er of snemmt að
dæma um endanlegan árangur þessar.ar stefnu, eftir
að hún hefur aðeins verið sannreynd í nokkur ár.
Það þarf áratugi til ])ess að hún santii fullkomlega
ágæti sitt. 1 þessum efnum standa fslendingar á
þrcpskildi nýs tíma, og er þess að vænta, að þeir
skilji þróun þá, sem á sér stað á þeim mörkuðum,
sem við helzt viljum skipta á. Mörkuðum, sem gefa
þjóðinni mest í aðra hönd fyrir útflutningsafurðir
hennar.
Sigurður Helgason:
Það er öllum kunnugt,
að 90% af útflutningi okk-
ar er fiskafurðir, en þar af
er freðfiskurinn langstærsti
liðurinn í útflutningnum.
Það varðar því sérhvern
þegn miklu, að allt sé gert
til þess að fá sem hagkvæm-
ast verð erlendis fyrir hann.
Það sjónarmið hljóta fram-
leiðendur freðfisksins einn-
ig að hafa að leiðarljósi. Sölu á freðfiskinum ann-
ast Sölumiðstöðin, saintök frystihúsaeigenda, en
þeir selja 70—80% af aflanum, og S.Í.S., samtök
frystihúsa í eigu kaupfélaga. Því er ekki að leyna,
að mikillar óánægju hefur gætt meðal kaupsýslu-
manna með fyrirkomulagið á sölu freðfisksins, svo
og sölu annarra fisksölusamtaka, en á þessum
fundi er eingöngu lil umræðu sala á freðfiskinum.
Því ber vissulega að fagna, að þessi mál eru rædd
opinberlega á milli þessara aðila, enda ber þeim að
vinna saman, og leysa ágreiningsmálin í bróðerni.
(Athafna- og) Kaupsyslumenn hafa margsinnis
lýst því yfir, að eitt aðalmarkmið þeirra er að inn-
fhitimgumn sé frjáls, Mcö pví tcjjum yjð, m)
bezt reknu fyrirtækin njóti sín og að neytendum
verði tryggð hagkvæmust kaup. Er þetta og reynsla
allra frjálsra þjóða. Það hlýtur því að verka mjög
annarlega og tortryggilega á okkur, að þegar kem-
ur að sölu á mikilsverðustu vörum okkar, er því
slegið föstu, að hagkvæmast sé, að framleiðendur
myndi sjálfir með sér sölusamtök, er annist alla
sölu á framleiðslu þeirra.
Elías Þorsteinsson form. S. H. hefur í grein í
tímaritinu Frost minnzt á tildrög þess, að ráð-
10
PRJÁLS v e h z l u n