Frjáls verslun - 01.02.1973, Blaðsíða 83

Um heima og geima
Hvort þetta sé friðsamur
bær? Ja, við urðum beinlínis
að skjóta rukkara úr næsta
sveitarfélagi til að geta vígt
kirkjugarðinn.
— ★ —
Hún hafði tapað neðri hlut-
anum af bikini-fötunum um
leið og hún stakk sér í sund-
laugina. Og hvað gerðist? Jú,
hún greip skilti, sem var á
bakkanum, og skýldi nekt
sinni með því.
Þetta uppátæki vakti al-
menna kátínu í lauginni, því
að á skiltinu stóð: „Frátekið
fyrir þjálfun meistaraflokks
karla“. Hún var fljót að átta
sig og sneri skiltinu við, en
þar stóð: „Dýpi 2 metrar“.
— ★ —
í smábæ í Englandi hafði
prestur nokkur lagt bílnum
sínum ólöglega og setti miða
undir rúðuþurrkuna. Á honum
stóð: „Hef verið gestur í borg-
inni í 15 ár. Kom of seint á
ráðstefnu. Fyrirgef oss vorar
skuldir.“
Þegar hann kom að bílnum
aftur fann hann sektarmiða og
eftirfarandi boðskap: „Hef
yerið lögregluþjónn í bænum
í 20 ár. Yfirmaður minn kem-
ur eftir klukkutíma að líta
eftir. Leið oss ekki í freistni.“
— Jæja, Roy Rogers,
slepptu byssunni, úr fötunum
og eitt skref áfram gakk.
— ★ —
í veitingahúsi í Madrid var
skilti, sem á stóð: „Það er
bannað að fóðra hunda á af-
gangi af mat, sem gestunum
hefur verið borinn.“
Undir þetta hafði einhver
krotað: „Dýraverndunarfélag-
ið.“
— ★ —
Sjóveiki? Hvað veizt þú um
sjóveiki? Ég var einu sinni
svo sjóveikur í Reykjanesröst-
inni, að vonin um að ég
myndi brátt deyja var það
eina sem hélt líftórunni í
mér.
Allir með tölu.
FV 2 1973
79