Frjáls verslun - 01.05.1973, Blaðsíða 63

Sveinn Sæmundsson
AFTUR I
STEINÖLD
— eftir Svein Sæmundsson, blaðafulltrúa
Það er þokuslœðingur á Esj-
unni og Akrajjallinu, þegar
flugvélin hefur sig til lofts af
Reykjavíkurflugvelli. Hún fer í
sveig norður yfir höfnina og
beygir til vesturs. Ferðinni er
heitið til Grœnlands, til eyjar-
innar Kulusug í Anmagsalik-
firðinum.
Farþegar um borð eru flestir
útlendingar. Þarna eru saman
komnir Italir, Fransmenn, Eng-
lendingar, Þjóðverjar, Banda-
ríkjamenn og nokkrir Norður-
landabúar. Leiðsögumenn ís-
lenzkir, þau hjónin Herdís Vig-
fúsdóttir og Valtýr Pétursson,
listmálari. Eini íslenzki farþeg-
inn er hins vegar undirritaður.
Við sjáum vel niður vestur
Faxaflóann. Á aðra hönd blasir
Reykjanesið við, Keflavík, Garð-
urinn, Garðsskagi. Lengra suð-
vestur í hafi skýjabakki. Liti
maður út um gluggann stjórn-
borðsmegin er hins vegar mun
bjartara yfir. Það er meira að
segja sólskin á Snæfellsjökli. Og
dökku dílarnir efst á jöklinum,
þar sem hraundrangarnir bræða
af sér ísinn yfir sumarið, bera
vitni um, að hann hefði notið
sólar að undanförnu.
VESTUR YFIR HAF.
Brátt fljúgum við yfir skýja-
fláka, sem hnykklaðist í löngum
sveig frá suðaustri til norðvest-
urs. Þeir, sem hafa gaman af
veðurfræði líta nú með eigin
augum á áhrif veðurskila. Fátt
gerist markvert á leiðinni vest-
ur. Þessi marglita hjörð farþega
ræðir saman á ýmsum tungu-
málum og nýtur góðra veitinga.
Tíminn líður fljótt. Áður en var-
ir er Grænlandsströnd fram-
undan. Eyjan Kulusuk, ákvörð-
unarstaður okkar, er hulin skýj-
um, en norður frá má sjá snar-
Grænlendingar, austrænir á
svip, með búlduleitt andlit,
taka á móti ferðamönnum.
brött fjöll rísa úr hafi, og nú
fljúgum við yfir mjallhvíta ís-
jaka í bláum sænum. Skilaboð
frá flugstjóranum um að vafa-
samt verði með lendingu í Kulu-
sug vegna dimmviðris. En flug-
mennirnir leysa þennan vanda
og brátt rennir flugvélin sér nið-
ur á flugbrautina.
í KULUSUG.
Þetta er ein af frumstæðari
flughöfnum heims. En reyndar
ekki neitt undrunarefni okkur
íslendingum, sem fljúgum staða
á milli innanlands. Farþegar,
sem vanir eru að fljúga milli
Frankfurt, Kaupmannahafnar
og Orly verða hissa, þegar vel
klæddir danskir starfsmenn
draga tréstiga að flugvélinni. Og
svo er stigið út. Eftir stutta við-
dvöl á flugvellinum er haldið af
stað í átt til bæjarins Kap Dan.
Herdís fer á undan og hópur
með henni. Siðan einn og tveir
og þrír. Síðast hópur hægfara
farþega og Valtýr sér um að
þeir villist ekki af leið. Vindur-
inn smýgur gegnum fötin. Fólk
hristir sig og sumir skjálfa. Nef-
in verða blá og rauð. Svona
gengur þetta fyrstu 15 mínút-
urnar. Skyndilega dregur ský
frá sólu. Þessi veröld, sem var
svo grá og dauð blasir við upp-
ljómuð, og litadýrðin lætur ekki
á sér standa.
ÆGIFÖGUR SJÓN.
Við höldum áfram upp lítið
dalverpi. Á aðra hönd er út-
brunninn eldgígur. Leiðin ligg-
ur á brattan og brátt komum
við upp á hæð. Þaðan sést út
yfir höfnina í Kulusug. Handan
fjarðarins rísa jöklar. Milli
þeirra jökuldalur, sem glitrar og
sindrar í sólskininu. Þetta er
FV 5 1973
55