Frjáls verslun - 01.05.1973, Blaðsíða 90

BM
Sriistjórn
Landhelgisdraugar
Þegar þetta er ritað liggja fyrir viðlirögð
íslenzkra stjórnmálaforingja við þeim fárán-
legu vinnubrögðum brezkra stjórnvalda að
senda á Islandsmið herskipadeild til að vernda
veiðiþjófa í íslenzkri fiskveiðilögsögu.
Þessi aðgerð mótast fyrst og fremst af ein-
þykkni og skammsýni sumra ráðamanna i
Lundúnum, sem láta einstaka þingmenn og
aðra landlielgisdrauga úr fiskibæjum draga
sig á asnaeyrunum. Því fer víðs fjarri að
brezka þjóðin standi að baki ráðamönnum
sínum í þessu máli.
En á meðan allir sannir Islendingar lýsa
yfir andstyggð sinni á ofbeldisaðgerðum er
tímabært að litast um eftir hinum íslenzku
landhélgisdraugum. Við þá pótcntáta í Bret-
landi, sem sakir kreddutrúar sinnar og þver-
móðsku hafa sent bryndreka í islenzka land-
lielgi, jafnast enginn nema Lúðvík Jósefsson
og lærisveinar íslenzku harðkommaklíkunn-
ar. I öllum meðförum landhelgisdeilunnar við
Breta hefur þetta komið ljóslega fram lijá
ráðherranum. Á stundum hafa menn talið, að
Lúðvík héldi sig vinna Islandi mest gagn
með þeim aðferðum, sem hann er alkunnur
af orðinu. Þeim hinum sömu ætti þó að vera
orðið ljóst núna, hvað fyrir ráðherranum
hefur vakað allan timann.
Lúðvík Jósefsson nel'ndi það í sjónvarps-
viðtali skömmu eftir komu brezku herskip-
anna inn fyrir 50 milur, að hann hefði alltaf
vitað, að svo myndi fara. I sömu andránni
bar hann fram kröfu um brottför varnarliðs-
ins.
Þannig gerði Lúðvík glögglega grein fyrir
hinum pólitíska tilgangi landhelgisdeilunnar
eins og hann blasir við honum persónulega
og legátum hans. Ein af undirtyllunum, Ragn-
ar Arnalds, orðaði þetta þó enn skýrar er
hún sagði í viðtali við Þjóðviljann að innrás
brezku herskiþanna væri „fagnaðarefni“. Var
þessu slegið upp í fyrirsögn.
En þorri Islendinga er ekki jafnkampakát-
ur og þeir Lúðvík og Ragnar yfir síðustu at-
burðum á Islandsmiðum. Undir yfirskyni
þjóðareiningar og samliugar er ólíklegt að
þeim mönnum takist að blekkja þjóðina öllu
lengur.
Lög um ferðamál
Að venju um þetta leyti órs eru ferðamál-
um gerð sérstaklega skil í þessu tölublaði
Frjálsrar verzlunar. Af því tilefni er rétt að
minnast frumvarps til laga um íslenzk ferða-
mál, sem lagt var fyrir síðasta Alþingi. Frum-
varpið íekkst ekki samþykkt, en er nú í nefnd
og iná búast við að það komi til afgreiðslu á
næsta hausti.
Svo vill til, að óviða í íslenzkum atvinnu-
rekstri má sjá jafnglögg merki um myndar-
legt einkaframtak og einmitt á sviði ferða-
mennskunnar. Hér hafa á tiltölulega skömm-
um tíma risið stórglæsileg hótcl og veitinga-
staðir, nýtízku farkostir til loftflutninga eru
í föi-um innanlands og milli landa, íslenzka
vegi þræða fullkomnustu langferðavagnar,
sem völ er á og þannig mætti lengi telja.
Margir óttast, að með hinu nýja frumvarpi
til laga um ferðamál verði harkalega vegið
að einkaframtakinu og upp rísi enn eitt rík-
isbáknið í mynd Ferðamálastofnunar Islands,
sem gert er ráð fyrir að setja á laggirnar með
fullri heimild til allra þeirra umsvifa í al-
mennum ferðamálarekstri, sem einkaaðilarnir
stunda nú, bæði ferðaskrifstofustarfsemi og
hótelreksturs. Jafnframt þessu er stofnuninni
ætlað að liafa með höndum heildarskipulagn-
ingu og eftirlit með ferðamálunum almennt
og meira að segja að gegna hlutverki kvört-
unardeildar fyrir þá ferðamenn, sem telja sig
blunnfarna í viðskiptum við íslenzkar í'erða-
skrifstofur. Væri þar með séð til þess, að stol'n-
unin gæti dæmt í eigin sök, svo eðlilegt sem
það er nú.
Yfirstjórn þessarar stofnunar á svo að
meirihluta til að vera skipuð beint af ráðherra
án þess að Alþingi eða aðrir aðilar fái þar
neinu um ráðið. Áf öllum sólarmerkjúm að
dæma crn þarna á ferðinni tillögur um skipu-
lag, er brýtur að mörgu leyti mjög í bága
við grundvaUarhugmyndir um frjáls viðskipti
og dreifingu valds í samfélaginu.
82
FV 5 1973