Frjáls verslun - 01.05.1973, Blaðsíða 48

smáaukagreiðslu er hægt að fá
aðstoð þernanna við húsverk
eins og uppþvott. Það má líka
fá tilbúinn mat til að borða
inni í íbúðunum, en mai’gir
kjósa þó að kaupa matvæli og
matreiða sjálfir. Fyrir 100 pe-
seta, eða sem næst 170 íslenzk-
ar krónur, má fá hráefni í mjög
sæmilega máltíð fyrir fjóra.
Grænmeti og ávexti er hægt
að fá í fulla körfu fyrir 150
peseta, ef farið er á grænmetis-
markað til innkaupa. Og flaska
af borðvíni kostar 15 peseta.
— Sjálfsagt vilja flestir
bregða sér á veitingastaði og
skemmtistaði meðan þeir dvelj-
ast suður frá. Er slík dægra-
stytting dýr?
— Nei. Það má fá mjög
þokkalega máltíð fvrir 150
peseta á veitingastöðum. Á
næturklúbbum er aðganaseyrir
250-775 pesetar og er þá einn
drvkkur innifalinn í verðinu.
Hver drvkkur á eftir kostar svo
100 oeseta. Að^angur að diskó-
tekum er 1 50-225 pesetar með
drvkk inniföldum í verði.
Leienbílar eru ódýrir. Þann-
ie kostar hálftímaakstur um
175 Deseta. Áfensi er líka til-
t.öhilega ódýrt í buðum. Romm-
flacka knqtar 110-120 peseta og
sömuleíðis vodka. SDánskt kon-
iek má fá fyrir 110 peseta
flöskuna og bjórinn á 7-10
nesnta flöskuna. Á venjuleeum
veit.ineastöðum kostar hver
drykkur um 30 peseta.
Leðurvara
vinsælust
— Eru enn mikil brögð að
því, að landinn klyfji sig með
alls konar pinklum áður en
hann býr sig til brottfarar heim
á leið?
— Úr því hefur dregið mik-
ið síðustu árin, finnst mér. En
þó er þetta engan veginn úr
sögunni. Á Spáni er hægt að
kaupa alls kyns skinnavöru fyr-
ir lægra verð en víðast annars
staðar. Rúskinnsjakkar kosta
4000-5000 peseta, kápur úr rú-
skinni um 6000 peseta. Það má
fá þokkalega skó fyrir 600 pe-
seta og handtöskur fyrir 500-
1000 peseta. Hanzkar kosta
200-400 peseta.
Þá þykja margs konar leir-
munir mjög eigulegir, bæði
bakkar og skálar og plattar til
að hafa á veggjum. Þeir kosta
um 200 peseta og þannig mætti
lengi telja. Handsaumaðir dúk-
ar eru líka fáanlegir við mjög
hagstæðu verði.
— Hvað er það, Ottó, sem
fslendingum her helzt að var-
ast á ferðalögum sínum á
Spáni?
— Það má benda á margt í
bví sambandi. Forðast ber að
lenda í útistöðum við lögreglu,
og ölvun á almannafæri er tal-
ín mikill lióður á ráði fólks.
Oll skilríki verða að vera í
lagi, og er rétt að benda á bað
hér, að oft hafa verið gerðar
athugasemdir af hálfu útlend-
ingaeftirlitsins á Spáni við þau
vegabréf, sem Islendingar sýna
við komu þangað. Enn tíðkast
það úti á landi og í eldri vega-
bréfum útgefnum í Reykjavík,
að nöfn handhafa vegabréfs og
persónulegar upplýsingar um
hann sé handskrifað, oft ill-
læsilegri hendi. Hafa spænsk
yfirvöld stundum alls ekki get-
að lesið nöfn manna í vega-
bréfunum af þessum sökum og
hleypt viðkomandi inn í land-
ið fyrir einstaka náð.
Síðan er bezt að biðja mót-
tökustjóra hótelsins að geyma
vegabréfin í læstum hólfum og
sömuleiðis peninga, sem menn
hafa meðferðis. í mikilli mann-
þröng, eins og í strætisvögnu.m,
má alltaf búast við að vasa-
bjófar séu á næstu grösum.
Þess vegna á ekki að hafa á sér
meira fé en bráðnauðsynlegt
er. Ferðatékkar eru langheppi-
legastir til peningaviðskipta, en
ávísanir, gefnar út á nafn, get-
ur tekið hálfan mánuð að fá
innleystar í bönkum. Oll banlca-
þjónusta er mjög seinleg og
peningasendingar að heiman í
gegnum banka eru afgreiddar
seint og síðar meir. Þess vegna
vil ég að lokum hvetja menn
til að hafa ávallt með sér næg-
an gjaldeyri að heiman og
treysta ekki á viðbótarfjár-
magn, þegar komið er til Spán-
ar.
Uétel Xctftletfir nctar Apríncf chjnur foá
Ragnari Björnssyni hf.
Dalshrauni 6
Hafnarfirði
Sími 50397
40
FV 5 1973