Frjáls verslun - 01.06.1974, Qupperneq 95

Ilm heima og geima
Kona nokkur kvartaði und-
an því við byggingameistarann
að nýja húsinu, að það skylfi
allt og nötraði, þegar járn-
brautarlestin færi um ná-
grennið.
— Það liggur við að ég
þeytist út úr rúminu vegna
titringsins, sagði hún. Reynið
þetta bara sj'álfur og leggist
út af í rúmið.
Maðurinn stundi þunglega
en lagðist svo í rúmið. Þá birt-
ist eiginmaður konunnar
snögglega:
— Hvað í fjandanum ert þú
eiginlega að gera hér? urraði
hann?
— Tryðirðu mér, ef ég segð-
ist vera að bíða eftir járn-
brautarlest? spurði bygginga-
meistarinn á móti.
Palli stýrimaður va.r að
leggja upp í ferð til Hamborg-
ar. Konan var niðri á bryggju
til að kveðja. Hún sagði:
— Palli minn. Passaðu big
svo á að lenda ekki í neinu
klandri með þessum merum í
Hamborg.
— Ég er bara stýrimaður
en enginn spámaður.
— Ja, ég var meindýraeyð-
ir hjá borginni í 25 ár en þá
hætti ég mjög skyndilega.
— Af hverju?
— Ég náði rottunni.
Hann stóð á þykku gólftepp-
inu fyrir vellauðugum for-
stjóran'um og hafði rétt lokið
við að biðja urn hönd dóttur
hans.
— Haldið þér virkilega, að
þér getið gert dóttur mína
hamingjusama? spurði gamli
maðurinn.
— Því ekki það. Þér hefðuð
bara átt að heyra til hennar
inni á herbergi hjá mér í
gærkvöld, svaraði ungi mað-
urinn.
— Þetta er stórskrítið,,
saeði hann við félagann, sem
stóð við hliðina á honum á
barnum. — Fyrir sjö árum
varð konan mín ófrísk á Maj-
onka — og aftur fyrir þremur
árum.
— Nú. Er þá ekki meining-
in að fara aftur til Majorka í
sumar? spurði félaginn.
— Einmitt. Og nú ætla ég
meði.
—•—
Svo var það stúlkan, sem
eignaðist barn með einum
kunnasta karakter samtímans.
— Hver var hann?
—- Óþekkti hermaðurinn.
•
I umræðunum um trúar-
brögð heiimsins og mestu mik-
ilmenni trúarbragðasögunnar
kom Gyðingapresturinn áheyr-
endum mjög á óvart.
— Mér finnst, að menn
geri meira úr Móses en hann
á raunverulega skilið.
Síðan þagði hann andartak
og leit á undrunarsvipinn á
viðstöddum.
— Ef Móses hefði beygt til
vinstri í stað þess að fara til
hægri, hefðum við fengið alla
olíuna og þeir hefðu setið uppi
með eyðimörkina.
—• —
Maðurinn lítur fyrst á
greindarstig konunnar, þegar
hann hefur séð allt hitt.
FV 5-6 1974
95