Frjáls verslun - 01.08.1977, Side 97

En ég spýtti á ennið á henni
og þá kom þetta sama hljóð og
þegar hún spýtir á straujárnið
til að athuga, hvort það sé orð-
ið heitt.
— Hvernig gengur það svo
með söngæfingarnar hjá henni
dóttur þinni?
— Fínt. Röddin verður alltaf
meiri og meiri. í fyrstu var það
bara fólkið í næsta húsi, sem
kvartaði. En nú er allt heila
hverfið brjálað.
— • —
Ég skyldi þetta alls ekki. Ná-
granni minn var kominn efst
upp í flaggstöngina í garðinum
hjá sér, alveg upp á topp. Svo
kastaði hann út löngu málbandi
og bað son sinn að grípa hinn
endann.
— Hvað í ósköpunum ertu
að gera, maður?, kallaði ég.
Hvernig stendur á því að þú
leggur ekki flaggstöngina nið-
ur og mælir lengdina?
— Liggur það ekki í augum
uppi? Geturðu ekki séð að það
er hæðin, sem ég er að mæla en
ekki lengdin?
— Hann er bara að gá, hvort
konan hans noti sömu stærð og
ég.
— Þetta gengur alls ekki
lengur, öskraði bankastjórinn
hinn æstasti, þegar hann kom
heim í kvöldmatinn. Nú rek ég
bílstjórann minn. Hann hefur
komið mér í beina lífshættu
minnst þrisvar sinnum.
—• Æ, nei, ljúfurinn. Gefðu
honum einn sjens enn.
— Þú verður að vera fljótari að ákveða hvað þú ætlar að hafa í
matinn.
Milli vinkvenna:
— Afhverju í ósköpunum
ætlarðu að giftast honum?
— Af því að ég elska hann
svo heitt.
— Það er engin ástæða. Það
er bara afsökun.
— Jæja, Pétur minn, sagði
kennslukonan. — Getur þú
nefnt mér eitthvað, sem er
gegnsætt.
— Gluggarúða.
— Alveg rétt Pétur. En hvað
er enn gegnsærra en hún?
— Brotir. gluggarúða.
— Já, en mamma, ef það er
storkurinn, sem kemur með
litla bróður, hvað í ósköpunum
er þá fyrir pabba að gera?
Anna gamla ákvað að fá sér
hænsni til að hugsa um í ell-
inni, í fyrsta skipti, sem hún
prófaði það. Svo komu börnin
og barnabörnin í heimsókn til
þess að sjá búreksturinn.
— Mamma mín, sagði sonur-
inn, sem hafði svolítið vit á
hænsnarækt. — Þú hefur keypt
tíu hana og bara eina hænu.
Þetta ætti að vera öfugt.
— Veit ég það, væni minn.
Mér þykir vænt um dýr, sér-
stáklega hænuna og mér finnst
að hún eigi að njóta lífsins
jafnvel og ég gerði, þegar ég
var ung.
FV 8 1977
97