Frjáls verslun - 01.03.1988, Side 18
Samtíðarmaður
mmmmmmmmmm
mam
þessum árum. Ég fór í Héraðsskól-
ann að Núpi við Dýraf]örð og þótt
kennslan þar væri hin ágætasta fann
ég strax að íslenskt skólakerfi var
langt á eftir því danska og undirbún-
ingurinn ytra mjög góður. Á Núpi var
ég í eitt ár í heimavistarskóla í allt
öðru umhverfi en ég var vanur. Ég
kunni vistinni vel en að ári liðnu flutti
fjölskyldan frá Svíþjóð og í Vestur-
bæinn. Ég fór í Hagaskóla og síðan í
MR og tíminn þar var ákaflega
skemmtilegur." Með náminu vann
Tryggvi margvísleg störf, hann var í
sveit, fjögur sumur var hann á togara
og önnur fjögur í slökkviliðinu á Kefla-
víkurflugvelli og vann þar undir stjórn
Við teiknuðum
hús í gotneskum
og rómverskum
stíl
Sveins Eiríkssonar. Að loknu stúd-
entsprófi hóf Tryggvi háskólanám en
markið var ekki sett á viðskiptafræði
til að byrja með. „Ég fór í verkfræði
en líkaði ekki námið þegar til kom og
hætti þar eftir eitt ár. Á fyrsta ári
verkfræðinámsins var mikil áhersla
lögð á undirstöður greinarinnar og
var stærðfræðin áberandi í öllum fög-
um. Ég kom úr stærðfræðideild MR
og átti ekki erfitt með stærðfræðina
en hafði miklu meiri áhuga á fram-
kvæmdahliðinni enda hef ég alltaf vilj-
að sjá praktíska hlið á hverju viðfangs-
efni. Án efa er verkfræðinámið
skemmtilegt þegar fram í sækir. Ég
ákvað að klára fyrsta árið í verkfræð-
inni, hætti síðan og fór yfir í viðskipta-
fræðina."
Varla hefur verið meira um fram-
kvæmdir þar en í verkfræðinni?
Jú. En þótt fyrsta árið í við-
skiptafræðinni sé þurrara nám
en það sem á eftir kemur
fannst mér það ljúft eftir verkfræði-
námið. Viðskiptafræðin tengist mun
betur því sem ég hef áhuga á. í við-
skiptafræðinni er verið að hugleiða
þjóðfélagsmál sem ekki eru í verk-
fræðinni. Það er til dæmis munur á
framkvæmdahlið þess að grafa grunn
og að setja fyrirtæki á laggimar eða
undirbúa efnahagsaðgerðir. Eftir því
sem leið á námið í viðskiptafræðinni
varð ég ánægðari með það. Námið
var mjög skemmtilegt og kennaramir
voru ófeimnir við að taka dæmi af því
sem var að gerast í kringum okkur.
Margir kennaranna sinntu ráðgjafa-
störfum samhliða kennslunni og
höfðu því ákveðnar skoðanir á þróun
Hér er Tryggvi að fylgjast með gangi
mála hjá Prentmyndastofunni Korp-
us. Með honum á myndinni eru Guð-
mundur Viborg frá Verzlunarbank-
anum, Helgi Agnarsson og Sigurður
Bjarnason.
efnahagsmála og tímarnir gátu því
verið ansi líflegir. Síðan átti ég eftir að
kenna sjálfur við þessar tvær deildir
Háskólans. Ég var stundakennari í
þjóðhagfræði við Verkfræði- og raun-
vísindadeild í 5 ár og síðan við Við-
skiptadeild í 4 ár.“
Tryggvi lauk prófi með hárri
einkunn árið 1974 og um
haustið fór hann til Lundúna
ásamt konu sinni, Rannveigu Gunn-
arsdóttur, en þau giftu sig árið 1970.
Þau fóru bæði í masters-nám. Rann-
veig lagði stund á líflyfjafræði en
Tryggvi settist í London School of
Economics. Sem valfag tók Tryggvi
alþjóðlega peningamálahagfræði og
lauk masters-prófi árið 1975. „Að
prófinu loknu hélt ég áfram námi, —
þá í Queen Mary College sem er hluti
af London University. Þar ætlaði ég
að skrifa ritgerð um peningamála-
stjórnunina á Islandi."
Ætlaðir? Varð ekkert úr því?
„Ég sótti nokkra kúrsa en var aðal-
lega að vinna með tveimur kennur-
um, þeim Eli Katz og David Curry.
Ég var búinn að vera í skólanum í tvo
mánuði þegar ég fékk upphringingu í
kjallaraholuna í Greenwich þar sem
við Rannveig bjuggum á þessum
tíma. í símanum var Jónas Haralz
bankastjóri Landsbankans. Hann bað
mig um að hitta sig að máli í anddyrinu
á Westbury hótelinu. Ég hafði ekki
minnstu hugmynd um erindi Jónasar.
Við fengum okkur sæti þarna í and-
dyrinu og tókum tal saman. Jónas
spurði hvað ég væri að sýsla og hafði
áhuga á því sem ég var að læra. Hann
fór síðan að segja mér frá nýrri deild
við Landsbankann sem hann hugðist
stofna. Nýja deildin átti að fylgjast
með stöðu bankans, fylgjast með inn-
lánum sem útlánum, lausafjárstöðu
bankans, afkomu hans auk þess sem
deildin átti að vera til ráðgjafar í sam-
bandi við efnahagslegt umhverfl
bankans.
Þarna í anddyrinu bauð Jónas Har-
alz mér forstöðu þessarar nýju deild-
ar en stöðunni fylgdi að ég þyrfti að
vera kominn heim til íslands næsta
vor ef ég ætlaði að þiggja boðið.“
Hver voru kynni þín af Jónasi Har-
alz fyrir þennan tíma?
„Þau voru engin. Ég þekkti hann
ekkert nema af afspurn. Hann hafði
hins vegar fengið meðmæli frá kenn-
urum mínum hér heima og vissi
greinilega hvað ég var að læra.“
Hitti Jónas
Haralz í and-
dyrinu á West-
bury hótelinu
Varst þú staðráðinn í því að vinna í
banka að námi loknu?
S
g stefndi ekki markvisst að
því. Reyndar vann ég í
nokkur sumur í hagfræði-
18