Frjáls verslun - 01.03.1988, Side 27

Fjölskyldan á bak við Nóatúnsverslanimar. Talið frá vinstri: Jón Þorsteinn Jónsson matreiðslunemi á Hótel Loftleið-
um, Rut Jónsdóttir vinnur á skrifstofunni í Nóatúni, Sigrún Jónsdóttir annar eigandi að Vogaveri, Oddný Sigurðardóttir
eiginkona Jóns, Jón I. Júlíusson, Einar Öm Jónsson verslunarstjóri Nóatúns í Rofabæ og Júlíus Þór Jónsson verslunar-
stjóri Nóatúns í Kópavogi.
ekki í sömu stöðu og Sambandið og
Sláturfélagið að geta rekið verslanir í
gegnum landbúnaðarstefnuna. Staða
matvörukaupmannsins í dag er þann-
ig að nú eru þeir fleiri sem vilja selja
verslanir sínar en þeir sem vilja starfa
áfram. Það þarf svo lítið til að þær
hrökkvi upp af.“ Jón nefndi einnig
sem dæmi um lága álagningu hjá
kaupmönnum að smásöluverslun
með matvöru væri með lægri álagn-
ingu en heildsalan. Þessu ætti einmitt
að vera öfugt farið þar sem kostnaður
við smásöludreifinguna væri meiri.
Þrátt fyrir þessa erfiðleika í matvöru-
versluninni segir Jón að hann hafi
sloppið hingað til. Afkoman er réttu
megin við strikið.
Hörð samkeppni
— Það er að sjálfsögðu sam-
keppnin sem heldur kaupmanninum í
þessari úlfakreppu. Bæði samkeppn-
in innbyrðis og við stórmarkaðina. En
þýðir nokkuð að sporna við þessari
Fimmta verslunin
Rétt um það leyti sem verið
var að ganga frá viðtalinu við
Jón Júlíusson í prentsmiðju bár-
ust þær fréttir að hann hefði
keypt verslun Sláturfélags Suð-
urlands við Hlemm. Það kom
reyndar ekki á óvart því í viðtal-
inu segir Jón að hann hyggi á
stækkun þegar hentugt tæki-
færi byðist. „Með þessum kaup-
um og kaupunum á versluninni í
Kópavogi hefur Nóatún nánast
tvöfaldað veltu sína á hálfu ári,“
sagði Jón Júlíusson þegar við
slógum á þráðinn til hans. „Með
þessari stækkun getum við náð
miklu betri aðstöðu í vöruinn-
kaupum.“
þróun? Eru stórmarkaðirnir ekki hag-
kvæmur kostur fyrir neytandann?
„Það er rétt. Þetta er þróun sem
við komumst ekki hjá á vissan hátt.
En hún hefur bara verið allt of ör hjá
okkur. Ég álít að fjárfesting í verslun
sé óeðlilega mikil. Til dæmis voru
Mikligarður og Kaupstaður í Mjódd
óþörf fjárfesting því verslunarrými í
höfuðborginni er meira en nóg. Kaup-
mannasamtökin lögðust gegn úthlut-
un lóðar undir verslunarmiðstöðina í
Kringlumýri. Það sjónarmið var uppi
þar að slíkar verslunarmiðstöðvar
ætti að reisa í útjaðri byggðarinnar.
Kaupstaður í Mjódd veldur því að
verslunin í Breiðholti verður óhag-
kvæmari en áður vegna þess að fjár-
magnið sem er bundið í verslunar-
húsnæðinu þar nýtist ekki eins vel og
áður.“
Jón sagðist álíta að þróun stór-
markaðanna væri komin á lokastig. Ef
þeim fjölgaði á næstunni yrði það
aðeins til þess að þeir tækju verslun
hver frá öðrum. Þeir myndu ekki
auka hlutdeild sína í matvöruverslun-
inni meira en orðið er.
27