Frjáls verslun - 01.07.1991, Blaðsíða 32

eignaðist þriðja barnið. Fyrirtækið
varð við óskum hennar og hún vinnur
nú þrjá daga í viku, tíu stundir á dag. í
greininni kemur fram að í fyrstu hafi
yfirmenn litið með tortryggni á starfs-
skiptingu. Markaðsfræðingur hjá
Lotus bílaverksmiðjunum segir yfir-
menn sína hafa haft miklar efasemdir
varðandi ágæti þessa fyrirkomulags
en það viðhorf hafi breyst þegar í ljós
kom að þeir átján starfsmenn fyrir-
tækisins, sem skipta með sér starfi,
náðu bestum árangri í starfi, hver á
sínu sviði.
Sum fyrirtæki gera meira en að
verða við óskum einstakra starfs-
manna. NCNB, National Bank of
North Carolina, hvetur alla sína
starfsmenn, sem flestir eru konur, til
að verja tveimur tímum í viku - í
vinnutímanum á kostnað fyrirtækis-
ins - til að heimsækja skóla eða leik-
skóla barna sinna.
Lára V. Júlíusdóttir: Neitað um fæðingarorlof vegna launagreiðslna frá
vinnuveitanda.
ÍSLAND ER
BARNFJANDSAMLEGT
WÓDFÉLAG
SEGIR LÁRA V. JÚLÍUSDÓTTIR,
FRAMKVÆMDASTJÓRIOG LÖGFRÆÐINGUR ASÍ
„Ástæða þess að ég fór í
þetta mál var sú að í mínu
starfi varð ég vör við að Trygg-
ingastofnun túlkar vafaatriði í
lögunum þröngt og auðvitað
alltaf sér í hag. Þegar ég sjálf
stóð í þeim sporum að fara í
fæðingarorlof ákvað ég að láta
reyna á þetta. Vonandi ryður
niðurstaða málsins brautina
fyrir aðra,“ segir Lára.
„Ég samdi um það við ASÍ að mér
yrði bætt upp launatap þannig að ég
héldi óskertum launum þann tíma
sem ég væri frá í fæðingarorlofi, en
launin voru töluvert hærri heldur en
greiðslur Tryggingastofnunar. Það
var því ákveðið að ASÍ legði út fyrir
laununum þennan tíma og svo myndi
ég endurgreiða ASI fæðingarorlofs-
greiðslurnar þegar þar að kæmi. Svo
sótti ég um fæðingarorlofsgreiðslu.
Þá var mér bent á það niðri í Trygg-
ingastofnun að ég ætti ekki að segja
frá því að ég fengi viðbótargreiðslur
frá vinnuveitanda á þessum tíma.
Það væri ekkert sniðugt að taka það
fram því þá fengi ég ekkert greitt.
En ég var tilbúin í þennan slag og gaf
yfirlýsingu um að ég fengi viðbótar-
greiðslu frá vinnuveitanda. Síðan
heyrði ég ekkert frá stoftiuninni fyrr
en 6-7 vikum síðar. Þá hringdi ég og
var sagt að þessu hefði verið hafn-
að. Ég skrifaði Tryggingaráði og
færði rök fyrir máli mínu; ég taldi
þetta vera þrot á lögunum um fæð-
ingarorlof. Stofnunin gæti ekki svipt
mig þessum grundvallarrétti á
greiðslu fæðingarorlofs, jafnvel þótt
atvinnurekandinn byðist til að
greiða einhverja viðbót.
í janúar 1990 kom úrskurður
Tryggingaráðs og hann var á þá leið
ég ætti ekki rétt á þessum bótum og
rökin voru þau að rétt væri að láta
þetta bíða vegna þess að lögin um
fæðingarorlof væru í endurskoðun.
Mér var sem sagt synjað um bætur
vegna einhvers nefndarstarfs sem
var í gangi. Það voru að sjálfsögðu
ekki gild rök. Þegar þetta lá fyrir
stefndi ég Tryggingastofnun ríkis-
ins fyrir Bæjarþingi Reykjavíkur og
þar var fallist á mína kröfu. Megin-
atriðið í málflutningi Tryggingast-
ofnunarinnar var það að ég hefði
ekki farið í algert frí í fæðingarorlofi
og ég hefði haldið fullum launum.
Þess vegna bæri þeim ekki að
greiða neitt til viðbótar. í raun hafði
ASÍ bara lánað mér þessa peninga
og það stóð aldrei neitt annað til en
að ASI fengi endurgreiðslu. En
Tryggingastofnun áfrýjaði málinu til
Hæstaréttar."
32