Frjáls verslun - 01.01.1999, Síða 21

Þeir brugðu orðsins brandi ótt og títt. Frá rökrœðunum á Hótel Sögu sem Frjáls verslun efitdi til á milli símaforstjóranna, Guðmundar Björns-
sonar og Þórólfs Arnasonar. FV-myndir: Geir Ólafsson.
fært að verða við þeim tilmælum að lækka ekki símagjöldin frek-
ar. Enda verða símnotendur í hinum öra vexti farsímaþjónustunn-
ar að fá lægra verð. Það eru allar forsendur fyrir því vegna stórauk-
inna viðskipta þeirra.“
Þórólfur: „Eg árétta bara enn og aftur að Landssíminn hóf
ekki að lækka GSM-þjónustu sína fyrr en við komum á markað-
inn. Einkennileg tilviljun - ekki satt? Hvers vegna lækkaði hann
ekki verðið á farsímaþjónustunni löngu fyrr - í einokuninni?"
JGH: -Tals-menn telja að Landssíminn, sem er sterkt og mark-
aðsráðandi hlutafélag í eigu rikisins, sýni óbilgjama hörku og
hindri aðgang að markaðnum?
Guðmundur: „Við hindrum ekki aðgang Tals að markaðn-
um.Við lítum á Tal sem verðugan keppninaut og berum virðingu
fyrir honum. Að Tali stendur sterkur eigendahópur, meðal annars
öflugt bandarískt símafyrirtæki, sem ég þykist vita að styður
myndarlega við bakið á því. En þetta er keppni þar sem bæði fyr-
irtæki reyna að gera sitt besta og láta neytendur njóta góðs af því
- varla áttu menn von á að við tækjum ekki þátt í samkeppninni.
Iandssíminn hefur vissulega forskot í farsímaþjónustu því hann
bauð fyrst GSM-þjónustu árið 1994. ÞegarTal hóf starísemi 1. maí
sl. voru þegar komnir tæplega 46 þúsund GSM-notendur hjá okk-
ur. Núna eru 77 þúsund GSM-notendur hjá báðum fyrirtækjum.
Síðustu átta mánuðina i fyrra bættust þvi um 30 þúsund nýir not-
endur við og af þeim fékkTal um 11 þúsund. Obilgirni höfum við
ekki sýnt.“
Þórólfur: „Eg vil ekki ætla Landssímanum að vilja okkur feiga
- en við teljum hann stunda markaðshindrandi vinnubrögð. Rekst-
ur Landssímans er ríkisrekstur og ég tel afar mikilvægt að fyrir-
tækið verði selt; einkavætt. Tal er að beijast við ríkið sem á að
hætta i þessum rekstri. Frjáls samkeppni á að vera á jafnréttis-
grundvelli. Það er afar óréttlátt að hið opinbera gefi frelsi í ijar-
skiptum og haldi svo sjálft áfram að keppa á markaðnum með sitt
markaðsráðandi fyrirtæki sem byggt var upp í skjóli einokunar.
Eg minni á að t.d. íslandsbanki hefur oft kvartað yfir því að keppa
við tvo sterka ríkisbanka. Eg bendi líka á að handhafi eina hluta-
bréfsins í Landssímanum er samgönguráðherra, Halldór Blöndal.
Hann er jafnframt yfirmaður allra ijarskiptamála í landinu. Það er
einkennileg staða. Undir hann heyrir líka eftirlitsstofiiun tjar-
skipta, þ.e. Póst- og fjarskiptastofnunin."
Þórólfiir:,Aðeins meira um Póst- og fjarskiptastofnunina; hún
þarf meira sjálfstæði - og þar er ég hjartanlega sammála stjórnar-
formanni Landssímans, Þórarni V. Þórarinssyni, en hann sagði í
Morgunblaðinu 26. nóvember sl. eftir fund hjá Sjálfstæðisflokkn-
um að mikilvægt væri að efla Póst- og fjarskiptastofnun þar sem
hún væri of veik til að sinna eftirlitshlutverki sínu. Þess vegna
skutu viðbrögð Landssímans skökku við þegar Póst- og fjarskipta-
stofnun sýndi í fyrsta sinn að hún ætlaði að taka á einhveijum sam-
keppnismálum í tjarskiptum - en það gerði hún með bráðabirgða-
úrskurðinum á gamlársdag - en Landssíminn kærði strax þá af-
greiðslu. í framhaldi af því sendi svo Guðmundur tilmæli til Póst-
og fjarskiptastofnunar þar sem hann talaði með stjórnvaldstóni til
þessarar stofnunar sem gegnir eftirlitshlutverki. Þar fannst mér
stjórnvald tala til eftirlitsstofnunarinnar en ekki við hana sem ann-
ar aðili málsins. Hvar var þá markaðsfyrirtækið, sem Guðmundur
stýrir, og segist fagna svo frelsi og samkeppni í símamálum. Þetta
er mjög erfið staða; ríkið verður að klippa á naflastrenginn og selja
Landssímann.“
21