Frjáls verslun - 01.01.1999, Qupperneq 22

FORSÍÐUGREIN
„Þess vegna kom þaö okkur á óvart - sem og öllum GSM-notendum - þegar stjórnarmaður hjá Tali gaf út þá yfirlýsingu í upphafi að
þið ætluðuð ekki að keppa í verði. Þegar við lækkuðum verðið kærðuð þið okkur til Samkeppnisstofnunar." - Guðmundur Björnsson.
Guðmundur: „Þórólfur á þarna við bráðabirgðaúrskurð Póst-
og íjarskiptastofnunar sem felldur var úr gildi af æðra dómsstigi,
Urskurðarnefnd Ijarskipta- og póstmála. Það segir í rökum Ur-
skurðarnefndarinnar að bráðabirgðaákvörðun af þessu tagi verði
að hafa skýra og ótvíræða heimild í lögum. Það var hvergi í bráða-
birgðaúrskurði Póst- og fjarskiptastofnunar tilgreint á hvaða laga-
heimild úrskurðurinn byggðist. Þess vegna var þessi úrskurður
felldur úr gildi! Það er til lægra og æðra dómsstig og við eigum,
eins og þið, Þórólfur, rétt á að áfrýja til æðra dómsvalds. Svo ein-
falt er það. Það er ekki gert lítið úr hlutverki Póst- og fjarskipta-
stofnunar þótt úrskurðum hennar sé áfrýjað; að halda slíku ffam
er eins og að segja að menn geri lítið úr hlutverki héraðsdóms
með þvi að áffýja til Hæstaréttar!"
Þórólfúr: „Eg vek athygli á að Urskurðarnefnd fjarskipta- og
póstmála tók enga efnislega afstöðu til deilunnar heldur snerist
þetta m.a. um stjórnsýslulögin og hvort andmælaréttur Landssím-
ans hefði verið virtur. Svo reyndist ekki vera, skv. mati nefcdarinn-
ar. Eftir stendur hins vegar að taka efnislega afstöðu - og á meðan
er því slegið á frest að símnotendur geti notið boðaðrar 20% lækk-
unar okkar í útlandasímtölum."
Guðmundur: „Það er eingöngu undir Tali sjálfu komið
hvenær útlandaþjónusta fýrirtækisins verður opnuð. Við hjá
Landssímanum munum að sjálfsögðu tengja þjónustuna. Agrein-
ingurinn snýst eingöngu um það hvort Landssíminn eigi að inn-
heimta fyrir Tal.“
JGH: - Útskýrið betur þessa deilu um útlandaþjónustu Tals.
Þórólfúr: „Málið snýst um það að þegar tvö símafýrirtæki
eiga samskipti byrjar símtal í öðru kerfinu og endar í hinu. Við
gerðum í upphafi samtengisamning um gagnkvæma innheimtu
á slíku. Hringi Tal-notandi í notanda frá Landssímanum inn-
heimtum við símtalið og skilum Landssímanum hans hlut fyrir
að ljúka því - og öfugt. Þetta gilti líka í útlandasímtölum. Ef þú
hringdir úr Tal-síma til útlanda fór það í gegnum Landssímann.
Við innheimtum og greiddum honum nánast alla upphæðina fyr-
ir að ljúka símtaiinu. Þetta var það há upphæð að 20. desember
sl. settum við upp okkar eigin útlandastöð. Jafnframt boðuðum
við 20% afslátt af útlandasímtölum. Þá leit Landssíminn skyndi-
lega svo á að ekki væri um samtengingu kerfa að ræða og neit-
aði að innheimta. Póst- og fjarskiptastofnun úrskurðaði hins veg-
ar með bráðabirgðaúrskurði að til að jafnræðis væri gætt á mark-
aði fyrir útlandasímaþjónustu ætti samtengingasamningurinn að
gilda - og Iundssíminn að innheimta. Við fengum forvalsnúmer
1010 sem gefur öllum landsmönnum kost á að velja um að láta
Tal ljúka útlandasímtali. Og það er ekkert efnislega sem breytist
við það að Landssíminn innheimti það alveg eins og önnur sím-
töl sem enda í okkar kerfi. Við erum með fordæmi frá Þýska-
landi, Deutsche Telekom. Þar hefúr, með hagsmuni neytenda í
huga, verið lögð sú skylda á fyrirtækið að neytandinn hafi rétt til
að velja hver innheimti símtalið."
Guðmundur: „Hér er ekki verið að tala um sama hlutinn. Eg
er sammála því að þeir innheimta fyrir símtöl inn í okkar kerfi og
við fyrir samtöl inn í þeirra kerfi. Samningur okkar gekk út á það.
Það var aldrei til umræðu í samningaviðræðum við Tal að Lands-
síminn innheimti útlandasímtöl fyrir Tal. Við teljum hins vegar að
símtöl frá okkur um útlandagátt Tals séu alls ekki símtöl inn í kerfi
Tals. Það er svo einfalt. Þau símtöl fara frá viðskiptavini okkar inn
í net erlendis, t.d. hjá British Telecom eða AT&T. Það eina sem
gerist er að Tal vísar símtalinu áfram en ekki inn í eigið kerfi.
Hvergi er að finna í fyrirmælum Evrópusambandsins skyldu
manna til að innheimta við slíkar aðstæður, auk þess sem það
tíðkast ekki í nágrannaríkjum okkar. Við teljum að hvorki í ís-
lenskum lögum né reglum Evrópska efnahagssvæðisins sé neitt
sem heimili Póst- og fjarskiptastofnun að verða við þessu erindi
Tals. Fyrst þú nefnir Deutsche Telekom þá er rétt hjá þér að það
innheimtir fyrir önnur fjarskiptafyrirtæki. Þýski íjarskiptamarkað-
urinn er um margt sérstæður og þar eru afar mörg fyrirtæki sem
keppa sín á milli. Það hefúr verið talið neytandanum í hag að geta
fengið einn reikning — það hefur ekki beinlínis með aðgang fyrir-
tækja að markaðnum að gera. En það er neytandinn sem óskar þá
eftir slíku sjálfur. Þau símafyrirtæki, sem geta látið Deutsche Tele-
kom innheimta þessi viðskipti, verða hins vegar sjálf að hafa eigin
innheimtukerfi, óski viðskiptavinurinn sérstaklega eftir því að þau
en ekki DT innheimti hjá sér. Það er þá val neytandans hvaða
símafélag hann lætur innheimta fyrir sig.“
Þórólfúr: „Ef þið væru raunverulegt markaðsfyrirtæki segðuð
þið: Við erum tilbúnir til að hleypa ykkur inn í reikningakerfið en
við þurfum að ræða um fjárhæöirnar fyrir það. Þá heíðu viðskipta-
sjónarmið ráðið ferðinni, eins og hjá markaðsfyrirtækjum sem
ræða saman. En svo er ekki - enda er það ríkishöndin sem er að
tala og segir bara nei.“
Guðmundur: „Þórólfur. Þið hafið ekki farið fram á að við inn-
heimtum fyrir ykkur á annan þann hátt en að beita þessum sam-
tengingaruppgjörum, það er sá grundvöllur sem þið lögðuð upp
með í viðskiptum við okkur.“
Þórólfur: „Eg er fullviss um að ef útlandasímgjöld lækka um
þessi 20%, eins og við höfum boðið - og Landssíminn fylgir niður í
verði að sama skapi - eru það um 350 milljónir króna samtals á ári
sem kæmu almenningi og neytendum til góða og munu af því
hljótast aukin viðskipti, örari hugbúnaðargerð, hærra þjónustustig
og meiri notkun."
Guðmundur: „Þórólfúr, þú talar um lækkun símtala til útlanda
og talar eins og við höfum haldið uppi verðinu. Símtöl til útlanda
hafa lækkað stórlega undanfarin ár hjá Landssímanum og þau
„Ég árétta bara enn og aftur að Landssíminn hóf ekki að lækka GSM-þjónustu sína fyrr en við komum á markaðinn. Einkennileg
tilviljun - ekki satt? Hvers vegna lækkaði hann ekki verðið á farsímaþjónustunni löngu fyrr - í einokuninni.“ - Þóróifur Arnason.
22