Lesbók Morgunblaðsins - 20.12.1993, Blaðsíða 48
HÖFUNDUR: ÓÞEKKTUR
MYNDASAGA: BÚI KRISTJÁNSSON
Þá spyr Kjartan Bolla ef
hann vilji freista sunds viö
bæjarmanninn.
Það var um haustið einn góðan veðurdag að menn fóru úr bænum til sunds á ána Nið.
Þeir Kjartan sjá þetta. Þá mælti Kjartan til sinna félaga að þeir mundu fara til sundsins að
skemmta sér um daginn. Þeir gera svo. Einn maöur lék þar lang best.
Eigi veit ég hvar
kapp þitt er nú komið
og skal ég þá til.
Lætur Kjartan þenna upp. Og er þeir hafa eigi lengi uppi veriö þá þrífur sá maður til
Kjartans og keyrir hann niður og eru niðri ekki skemur en Kjartani þótti hóf að, koma enn
upp. Engin höfðust þeir orð við.
Kjartan fleygir sér nú út á ána og aö þessum manni er best er sundfær og
færir niður þegar og heldur niðri um hríð.
Hið þriðja sinn fara þeir niður og eru þeir þá mun lengur niöri. Þykist Kjartan
nú eigi skilja hversu sá leikur mun fara og þykist Kjartan aldrei komiö hafa í
jafnrakkan staö fyrr.
Þar kemur aö lyktum að þeir
koma upp og leggjast til lands.
Þá mælti bæjarmaðurinn:
Bæjarmaöur mælti:
Kjartan svarar og
heldur seint:
Þú ert sundfær vel
eða ertu að öðrum
íþróttum jafn vel
búinn sem að
þessi?
Það var orð á þá er
ég var á íslandi aö
þar færu aðrar eftir,
En nú er lítils um
þessa vert.
Hver er þessi
maöur?
Kjartan
heiti ég
ólafsson
Bæjarmaður mælti
Kjartan svarar engu og snýr þegar í brott
skikkjulaus. Hann var í skarlatskyrtli rauðum.
Konungur var þá mjög klæddur. Hann kaliar á
Kjartan og bað hann eigi svo skjótt fara. Kjartan
víkur aftur og heldur seint. Þá tekur konungur af
heröum sér skikkju góða og gaf Kjartani, kvaö hann
eigi skikkjulausan skyldu ganga til sinna manna.
Kjartan þakkar konungi gjöfinna ...
Það skiptir nokkuru við
hvern þú hefir átt eöa hví
spyrö þú mig engis?
... og gengur til sinna manna
og sýnir þeim skikkjuna. Ekki
létu hans menn vel yfir þessu,
þótti Kjartan mjög hafa gengið
á konungs vald. Og er nú
kyrrt.
Bæöi er aö þú ert gervilegur maöur enda
lætur þú allstórlega. En eigi því siöur skaltu
vita nafn mitt eða við hvern þú hefir sundiö
þreytt. Hér er Ólafur konungur Tryggvason.
48