Morgunblaðið - 22.07.2001, Blaðsíða 23

var Akureyringur en flutti suður og
fór að vinna í bankanum. Þar var ég
settur í að kenna henni að reikna
skuldavexti af hlaupareikningum.
Þannig upphófust okkar kynni. Sam-
an áttum við eina dóttur og svo á ég
tvær stjúpdætur. Og nú eru barna-
börnin orðin fimm. Dóra lést á síðasta
ári. Í því sambandi get ég ekki látið
hjá líða, að lýsa yfir þakklæti mínu og
fjölskyldu minnar í garð Hvergerð-
inga vegna þess stuðnings og sam-
úðar sem þeir sýndu okkur í veikind-
um hennar og við fráfall hennar.“
Haldið á fornar slóðir
– „Var Hveragerði ekki nokkuð
breyttur staður, þegar þú snerir
þangað aftur?“
„Jú, það var mikill vöxtur í þorpinu
og hart barist um iðnaðarmenn. Á
þessum tíma var verið að virkja á há-
lendinu og því mikið um bygginga-
framkvæmdir, þar sem þéttbýli var
fyrir á Suðurlandi.“
– „Ég heyri að þú talar um Hvera-
gerði sem þorp. Breyta kaupstaðar-
réttindin þar engu um?“
„Nei, þau gera það ekki. Hvera-
gerði er þorp í mínum augum og ég er
þorpari,“ segir Hans, tiltölulega
ákveðinni röddu, miðað við hógværð-
ina, sem einkennir manninn. Að-
spurður kveðst hann ekki vilja meta
kosti þess og galla, að búa í þorpi.
Hann kann sínu nánasta umhverfi
einfaldlega vel, eins og það er. Þó vill
hann ekki sverja fyrir, að pólitíkin
hafi orðið illskeyttari, eftir að kaup-
staðarréttindin komu til. „Þegar ég
sat í hreppsnefnd, hér í eina tíð,“ bæt-
ir hann við, „var aðallega deilt um
sauðfjárbeit og fjárrekstur. Þetta
voru rólegir tímar.“
(Tilraunir spyrils til að fá vitneskju
um, hvenær Hans hafi setið í hrepps-
nefnd reyndust árangurslausar. Hóg-
værðarinnar vegna hefði hann getað
setið áratug í slíkri virðingarstöðu, án
þess að veita því sérstaka athygli.)
– „En nú streymir fólk í Faxaflóa-
krikann. Heldur þú að byggðin hér
austan fjalls eigi bjarta framtíð fyrir
sér?“
„Já, ég efast ekkert um það. Þess
er meira að segja farið að verða vart,
að fólk flytji hingað úr Reykjavík.“
Myndlistarmaðurinn Hans
Christiansen
En nú fer spyrill að forvitnast um
þátt myndlistarinnar í lífi Hans
Christiansens. Hvað skyldi nú mega
rekja hann langt aftur?
„Ég hafði alla tíð teiknað. Þegar ég
var í skóla var ég alltaf að krassa á
blöð í kennslustundum. Þetta var nú
misvel séð af kennurunum. Það vildi
trufla kennslu, þegar bekkjarfélagar
mínir komu til að skoða myndirnar. Í
fyllingu tímans fór ég svo að mála og
hef haldið mig við vatnslitina. Eftir að
ég hætti í Landsbankanum, árið 1980,
hef ég lítið annað gert en að mála.
Auk þess hef ég jú stundum haldið
námskeið í myndlist, svona að nafn-
inu til. Það kemur stundum til mín
fólk og biður mig að segja sér til og þá
geri ég það á óformlegum nótum; tek
svona smá hópa í einu. Nýlega héldu
tveir af nemendum mínum, þær
Hulda Sigurlína Þórðardóttir og
Rannveig Ingvadóttir, sýningu í
Heilsustofnun Náttúrulækninga-
félagsins, og fóru vel af stað.“
– „Hvert sækir þú þér myndefni?“
„Þótt ég sé alinn upp hér uppi í
Hveragerði, þá hef ég mikið sótt til
sjávarsíðunnar. Ég kann vel mig í
fjörunni og sæki gjarnan viðfangsefni
þangað og í sjávarþorp. Um tíma sótti
ég t.d. mikið í Stokkseyri og Eyrar-
bakka, enda ekki langt að fara. Þá
hefur Reykjavíkurhöfn orðið mér
notadrjúg og einnig hef ég málað
mikið suður með sjó. En ég er þó ekki
algjör fjörumálari, því oft mála ég
grjót og blóm inni í landi,“ segir Hans
kíminn.
– „Þú hefur víða sýnt,“ fullyrðir
spyrill.
Jú, ekki neitar Hans því. „Fyrstu
sýninguna hélt ég í Húsgagnaverslun
Suðurlands á Selfossi, sem Guðmund-
ur Ákason rak. Síðan sýndi ég í Eden
og svo kom þetta koll af kolli. Meðal
annars hef ég sýnt í Ásmundarsal og
ósjaldan í Safnahúsinu á Selfossi. Svo
hef ég sýnt úti um land, t.d. á Húsavík
og Norðfirði. Í sumar stendur til að
ég sýni í Eden og jafnvel á Hornafirði
og eitthvað í Reykjavík,“ segir Hans
Christiansen listmálari í Hveragerði.
Þess má geta að sýning hans stendur
í Eden til 30. þessa mánaðar.
FRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. JÚLÍ 2001 23
ÁHUGAHÓPUR um verndun Þjórs-
árvera hefur afhent Náttúruvernd
ríkisins tillögur um stækkun frið-
lands í Þjórsárverum. Í greinargerð
hópsins með tillögunni segir að um-
talsvert gróðurlendi sé utan núver-
andi marka sem líta verði á sem
hluta af heildarsvæðinu og myndi
það ásamt verunum og jökulkvíslun-
um einstakt vistkerfi.
Í greinargerð hópsins segir að í
þessu sambandi megi helst nefna
svæðið austan Arnarfells og niður
með vestustu kvísl Þjórsár, svæðið
sunnan og suðaustan Sóleyjarhöfða
suður fyrir svartá, Eyvafen og drög
þess til norðvesturs og Hnífárbotna.
Þá segir í greinargerðinni: „Í Þjórsá
eru fossarnir Kjálkaversfoss, Dynk-
ur og Gljúfurleitarfoss, hver um sig
sérstakir og áhugaverðir og ekki síð-
ur sem röð í stórfenglegu landslagi
með aðliggjandi svæði í Búðarhálsi
að austan og Norðurleit og Gljúfur-
leit að vestan þar sem er að finna
fjölbreytt og gróskumikið gróðurfar,
fuglalíf og lindasvæði. „Friðlýsing
eins og hér er lögð til stuðlar að mun
víðtækari og markvissari verndun en
nú er á þeirri sérstöku landslags-
heild sem svæðið er.“
Í tillögu áhugahópsins er einnig
lagt til að unnið verði að friðlýsingu
Þjórsár frá mörkum friðlands í
Þjórsárverum og allt niður að Sult-
artangalóni.
Vilja
stækka frið-
land í Þjórs-
árverum
Í VIKU hverri veldur ölvaður öku-
maður slysi sem leiðir til meiðsla eða
bana og voru 2.298 ökumenn kærðir
vegna ölvunaraksturs á landinu öllu í
fyrra, sem er 17% aukning frá árinu
áður. Þetta kemur fram í fréttatil-
kynningu frá VÍS og segir að aukn-
inguna megi frekar rekja til öflugra
eftirlits en að ölvunarakstur hafi
færst í vöxt.
Flestir ölvaðir ökumenn eru á aldr-
inum 17–20 ára og eru karlmenn í yf-
irgnæfandi meirihluta þeirra sem aka
undir áhrifum. Samkvæmt skýrslu
Rannsóknarnefndar umferðarslysa,
sem vitnað er til í fréttatilkynning-
unni, er ölvunarakstur næstalgeng-
asta orsök dauðsfalla í umferðinni.
Um 40% þeirra sem lögreglan tekur,
grunaða um ölvun undir stýri, reyn-
ast óhæf til aksturs, þ.e. hafa 1,20
prómill áfengismagn í blóðinu eða
meira.
Á síðasta ári fengu 77 ökumenn
endurkröfu frá tryggingafélögum eft-
ir að hafa valdið umferðarslysi undir
áhrifum áfengis. Hæsta endurkrafan
nam 2,5 milljónum króna. Yngsti ald-
urshópurinn er í miklum meirihluta
þeirra sem endurkrafðir eru, en kon-
ur eru einungis um 26% þeirra.
VÍS hefur blásið til þjóðarátaks í
samvinnu við Olíufélagið hf. þar sem
kynnt eru tíu umferðarheit á jafn-
mörgum vikum í sumar og skorað á
fólk að undirrita heitin og skuldbinda
sig til að fara eftir þeim. „Ég heiti því
að aka aldrei eftir að hafa neytt
áfengis,“ er heiti þessarar viku. Heit-
in er hægt að undirrita á bensínstöðv-
um Esso um land allt og fara þau það-
an í verðlaunapott.
Ölvunarakstur næstalgengasta
orsök dauðaslysa í umferðinni