Morgunblaðið - 28.07.2001, Side 27

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. JÚLÍ 2001 27
✝ Hulda EmilíaEmilsdóttir
fæddist að Ósi í
Breiðdal 1. mars
1915. Hún lést á
heimili sínu, Birki-
hlíð í Skriðdal, 20.
júlí. Foreldrar Huldu
voru Rósa Jónsdóttir
frá Eyjum í Breiðdal
og Emil Guðmunds-
son frá Felli í Breið-
dal. Faðir hennar lést
þegar Hulda var tæp-
lega árs gömul og
ólst hún upp með
móður sinni og stjúp-
föður, Sigurpáli Þórsteinssyni frá
Flögu í Breiðdal. Systkini Huldu
eru Anna, látin, Bergur, Guðbjörg
og Nanna. Einnig ólu Rósa og Sig-
urpáll upp Hlíf Bjarnadóttur.
Hinn 13. desember 1940 giftist
Hulda Birni Bjarnasyni frá Borg í
Skriðdal. Björn er
fæddur á Hrygg-
stekk í Skriðdal 18.
mars 1914, sonur
hjónanna Bjarna
Björnssonar bónda á
Borg og Kristínar
Árnadóttur frá
Hnaukum í Álfta-
firði. Hulda og Björn
eignuðust átta börn:
Rósa Kristín, f. 1942,
Bjarni, f. 1943, Páll
Arnar, f. 1947, Emil
Bjarkar, f. 1951,
Ásta Ingibjörg, f.
1953, Björn Heimir,
f. 1954, Bjarngerður, f. 1957, og
Hulda Svanhildur, f. 1958.
Útför Huldu fer fram frá Egils-
staðakirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 14. Jarðsett verður í
Þingmúlakirkjugarði.
Fáein kveðjuorð vil ég flytja þér,
kæra tengdamóðir.
Nokkru eftir að sólin hvarf að baki
fjallanna sem umlykja dalinn þinn
lokuðust augu þín í hinsta sinni 20.
þessa mánaðar.
Barátta þín við erfiðan sjúkdóm
var á enda og löngu dagsverki lokið.
Eftir sitja eiginmaður og börnin átta
og minnast með söknuði, en umfram
allt þakklæti stórbrotinnar eigin-
konu og móður.
Ég vil þakka þér áralöng kynni og
allt sem þú varst okkur Rósu, dóttur
þinni.
Þú áttir þér tvo uppáhaldsdali.
Breiðdalinn sem var þinn fæðingar-
og æskudalur og Skriðdalinn þar
sem þú háðir þína lífsbaráttu til hins
síðasta. Baráttan var oft og tíðum
hörð en sigurinn þeim mun stærri
þegar horft er til barnahópsins og af-
komendanna.
Mér þykja eftirfarandi ljóðlínur
Hallgríms Jónssonar lýsa vel lífs-
hlaupi þínu:
Undir dalanna sól
við minn einfalda óð
hef ég unað við kyrrláta för.
Undir dalanna sól
hef ég lifað mín ljóð
ég hef leitað og fundið mín svör.
Undir dalanna sól
hef ég gæfuna gist,
stundum grátið en oftast
í fögnuði kysst.
Undir dalanna sól
á ég bú mitt og ból
og minn bikar, minn arinn,
minn svefnstað og skjól.
Kæri Björn, þú hefur mikið misst.
En vit þú það, sem þreyttur er,
og þú, sem djúpur harmur sker,
þótt hrynji tár og svíði sár,
að mest er miskunn Guðs.
(Sig. Einarsson.)
Innilegar samúðarkveðjur til þín
og barna þinna. Guð veri með ykkur.
Ástráður Magnússon.
HULDA EMILÍA
EMILSDÓTTIR
✝ Pálína Elíasdótt-ir fæddist á Ísa-
firði 29. september
1968. Hún lést á Rík-
isspítalanum í Kaup-
mannahöfn 15. júlí
síðastliðinn. Pálína
bjó alla ævi sína á
Ísafirði. Foreldrar
hennar voru Elías A.
Ívarsson, f. 11. mars
1939, d. 12. janúar
1978, og Guðmunda
S. Gestsdóttir, f. 15.
maí 1934, d. 26.
febrúar 2000. Pálína
var ógift og barn-
laus. Bræður hennar eru: 1) Ing-
var Sigurðsson lagermaður, f. 12.
janúar 1955, kvæntur Sigrúnu
Birgisdóttur, f. 25. október 1959,
og eiga þau tvö börn; Sigurð Al-
freð, f. 1976, unnusta hans er Ey-
rún Eiríksdóttir, f. 1980, barn
þeirra er Dagrún María, f. 1996;
Ellý Sandra, f. 1980. 2) Grétar
Sigurðsson verslunarmaður, f. 21.
júlí 1956, kvæntur Önnu Guðrúnu
Sigurðardóttur, f. 20. nóvember
1956, og eiga þau þrjú börn: Anna
Ragnheiður, f. 1976, unnusti
hennar er Jón Hálfdán Jónasson,
f. 1972, Trausti Már, f. 1981, og
Sigurður Fannar, f. 1988: 3) Gest-
ur Ívar Elíasson,
kjötiðnaðarmaður, f.
18. ágúst 1960,
kvæntur Hrafnhildi
Sørensen, f. 26. janú-
ar 1965 og eiga þau
tvær dætur: Guð-
mundu Stefaníu, f.
1988, og Telmu
Björk, f. 1990: 4)
Helgi Elíasson
verkamaður, f. 14.
desember 1964, unn-
usta hans er Guð-
finna B. Guðmunds-
dóttir, f. 22. maí
1966, börn hennar
eru Brynjar, f. 1993, og Rakel, f.
1996.
Pálína lauk gagnfræðaprófi frá
Grunnskóla Ísafjarðar, lærði
skrifstofutækni, fór síðan að læra
kjötiðnað, lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum á Ísafirði 1998
og fór í fjarnám á Ísafirði í hjúkr-
unarfræði við Háskólann á Akur-
eyri og var að ljúka þriðja ári.
Hún vann á ýmsum stöðum, svo
sem í Íshúsfélagi Ísfirðinga, Norð-
urtanganum og á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Ísafirði.
Útför Pálínu verður gerð frá
Ísafjarðarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Með trega og söknuði skrifa ég
þessar línur í minningu Pálínu Elías-
dóttur.
Elsku Pálína, þú sem varst svo
ung og áttir allt lífið svo bjart. Búin
að leggja svo mikið á þig að ná þess-
um stóra áfanga í hjúkrunarfræði og
áttir bara eftir eitt ár. Þá ertu tekin
frá okkur öllum. Þú varst svo dugleg
þegar mamma þín lá mikið veik fyrir
rétt rúmu ári og þú að læra við hlið
hennar. Bara það sýndi hvað þú
varst ákveðin og dugleg. Þú sem
varst búin að búa þér svo fallegt
heimili. Það var yndislegt að koma til
þín, það var sko ekki minna haft fyrir
manni en þegar við komum til elsku
mömmu þinnar og þú hefur lært það
af henni. Þú varst aðeins sjö ára þeg-
ar þú fékkst að vera með mér að
passa Ragnheiði litlu frænku okkar.
Það hefur oft verið hlegið að því, all-
ar terturnar í ísskápnum. Og þegar
við sátum kvöld eftir kvöld að hekla
englamynd. Þegar þú ætlaðir að vera
við fæðingu sonar míns en lást í
flensu ásamt öllum á heimilinu. Þeg-
ar við sátum og lásum í bolla og hlóg-
um mikið að. Mikið verð ég ævinlega
þakklát að þú skyldir hafa komið í af-
mælið mitt 30. maí. Það var eina
skiptið sem þú komst eftir að við
fluttum í sveitina.
Já, það er margs að minnast þótt
þú hafir aðeins verið 32 ára því ég
var mikið hjá ykkur. Ekki nóg að guð
tæki elsku mömmu þína heldur tók
hann þig líka. Við reynum að hugga
okkur við það að nú ferðu í faðm for-
eldra þinna, elsku frænka. Bestu
þakkir fyrir allt. Ég mun geyma all-
ar minningar um þig í hjarta mínu.
Elsku Ingvar, Grétar, Gestur,
Helgi og fjölskyldur og aðrir að-
standendur. Góður guð gefi ykkur
styrk í þessari miklu sorg.
Ásta og fjölskylda.
Í sandinum átti ég eftir
ástkæru sporin þín.
En regnið grét, uns þau grófust,
geisli þar yfir skín.
Í sál minni ógleymd á ég
að eilífu brosin þín.
Þau grafast ei, þó ég gráti,
– geisli þar yfir skín.
(Hulda.)
Kæra vinkona. Ekki átti ég von á
því að ég væri að faðma þig og kveðja
í hinsta sinn þegar við kvöddumst
síðast. Þú sagðist ætla að koma til
baka!
Við erum búnar að vera mikið
saman síðustu árin í skólanum og
líka þess utan, lesið mikið saman,
gert verkefnin okkar saman, hlegið
mikið og líka grátið saman. Það er
ekki nema eitt ár síðan við vorum að
standsetja íbúðina þína, mála, setja
upp gardínur og ljós og framtíðin
beið þín brosandi. Þú misstir mikið í
fyrra, Pálína, þegar þú misstir
mömmu þína og áttir oft erfiðar
stundir eftir það en samt varstu allt-
af tilbúin að sýna öðrum brosið þitt.
Þú varst ekki að bera þínar tilfinn-
ingar á borð fyrir alla. Alltaf var
stutt í smáglens hjá þér þótt þér liði
illa, bara nú í veikindum þínum þeg-
ar læknarnir hér á Ísafirði sendu þig
suður þá sagðir þú við mig: „Ég fékk
nú kveðjukoss frá yfirlækninum
heima áður en ég fór.“ Svona varst
þú og svona muna þig allir.
Kæra vinkona, ég gæti skrifað
heila bók um vináttu okkar og upp-
átækin okkar saman en mig langar
bara til að þakka þér trygglyndið og
vináttuna sem þú sýndir mér og mín-
um. Pálína mín, ég sakna þín alveg
óstjórnlega mikið og það er víst að
næsta vor þegar við fáum skírteinin
okkar verður þú efst í huga mínum.
Takk fyrir allt.
Þín
Svanlaug.
Sunnudaginn 15. júlí sl. barst okk-
ur sú sorgarfrétt að vinkona okkar
og skólasystir Pálína Elíasdóttir
væri látin aðeins 32 ára að aldri.
Haustið 1998 vorum við tíu nem-
endur sem hófum nám í hjúkrun við
Háskólann á Akureyri með aðsetur á
Ísafirði. Pálína var ein okkar. Nú
hefur stórt skarð verið höggvið í
hópinn. Við skólasystur hennar sitj-
um hér saman, ræðum liðnar stundir
og eigum erfitt með að átta okkur á
framhaldinu án Pálínu þegar skólinn
hefst aftur í haust.
Það var margt brallað á þeim
þremur árum sem liðin eru frá því að
við hófum námið. Flestar okkar
þekktu Pálínu áður en námið hófst
en aðrar kynntust henni fyrst við
upphaf námsins. Það má segja um
Pálínu að hún var oftast miðdepill at-
burðarásar sama hvort það var í leik
eða námi. Þá var ávallt stutt í hlát-
urinn hjá henni og hún oft með
stríðnisglampa í augum. Þegar hóp-
urinn fór saman út að sletta úr klauf-
unum eftir prófatarnir var hún hrók-
ur alls fagnaðar.
Hún var höfðingi heim að sækja
og fengum við óspart að njóta þess.
Á síðustu önn bauð hún okkur öllum
heim til kvöldverðar þar sem við
gerðum okkur glaðan dag. Það var í
síðasta skipti sem við skemmtum
okkur allar saman og mun sú stund
ávallt vera okkur dýrmæt.
Ísafjörður er fæðingarstaður Pál-
ínu og var henni mjög hjartfólginn.
Hún var stolt af því að hafa fæðst og
alist þar upp. Hún var ánægð með að
heimabær hennar skyldi verða fyrst-
ur af stað með fjarnám í hjúkrun og
héðan hafði hún hug á að útskrifast
að ári liðnu. Hjúkrun átti hug hennar
allan og það má með sanni segja að
þar var hún á heimavelli. Pálína
hafði gott hjartalag, átti auðvelt með
að kynnast fólki og hún gaf sér ávallt
tíma til að spjalla, skipti þá ekki máli
hvort í hlut áttu börn eða fullorðnir.
Síðasta ár var Pálínu erfitt en fyr-
ir rúmu ári missti hún móður sína
eftir stutt en erfið veikindi. Þær
mæðgur bjuggu saman alla tíð svo
hún missti ekki bara móður sína
heldur líka sinn besta vin eins og hún
komst sjálf að orði, hún saknaði
hennar mikið. Pálína missti föður
sinn þegar hún var tíu ára og setti
það djúpt sár á líf hennar.
Síðastliðið sumar flutti hún í eigin
íbúð þar sem hún kom sér vel fyrir
og lífið virtist blasa við henni. Skóla-
gangan hófst, prófin tóku svo við og
skilaði Pálína því öllu með sóma.
Hún var byrjuð að vinna á sjúkra-
húsinu á Ísafirði þegar hún veiktist,
var í kjölfarið send til Reykjavíkur
til frekari rannsókna og þaðan út til
Kaupmannahafnar þar sem hún lést
eftir stutta sjúkrahúslegu.
Minningin um góða vinkonu mun
ætíð fylgja okkur í námi og starfi og
við trúum því að Pálína verði okkur
nálæg á útskriftardegi okkar næsta
sumar, degi sem við höfum allar
hjálpast að til að geti orðið að veru-
leika.
Kæru Ingvar, Grétar, Gestur,
Helgi og fjölskyldur ykkar, við vott-
um ykkur okkar innilegustu samúð
vegna andláts kærrar systur, mág-
konu og frænku. Megi sú vissa að vel
hafi verið tekið á móti henni veita
ykkur styrk í sorg ykkar.
Nú ert þú kvödd með klökkva og sorg í huga
því kemur dauðinn stundum svona fljótt
því svarar aðeins almættið sem ræður
í örmum hans þú hvílist sætt og rótt.
Svo gengur þú um gullnar fagrar strendur
í geislum sólar – þar er eilíft vor
þar vaxa blóm frá bænum þinna vina
en blærinn hvíslar yfir gengin spor.
(G.G.)
Ásta, Brynja, Eyrún, Heiða,
Jóhanna, Rakel, Sigríður,
Svana og Þórunn.
Elsku Pálína, ég á eftir að sakna
þín svo mikið að ég get ekki lýst því.
Ég man alltaf eftir því þegar við vor-
um að mála nýju íbúðina þína, það
verður mér alltaf ógleymanlegt. Það
eina sem við borðuðum voru kringlur
og við drukkum pepsímax. Þegar ég
hugsa til þín þá kemur þetta í huga
mér. Elsku Pálína, að verða svona
veik. Núna þegar ég hlusta á Enda-
lausar nætur þá hugsa ég um þig.
Mig vantar svo að tala við þig en ég
get það ekki. Við verðum bara að fá
hugskeyti hvor frá annarri. Vonandi
tekst það.
Þetta erindi samdi ég handa þér:
Guðs englar ætla núna að passa þig,
ekki vera hrædd.
Ég mun alltaf elska þig,
það þarf ekki að óttast.
Við sjáumst kannski seinna,
ég lofa engu.
Núna ertu þar sem þér var ætlað,
en ekki þar sem ég vil.
Þín
Guðmunda.
PÁLÍNA
ELÍASDÓTTIR
 Fleiri minningargreinar um
Pálínu Elíasdóttur bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
Davíð Osvaldsson
útfararstjóri
Sími 551 3485 • Fax 568 1129
Áratuga reynsla
í umsjón útfara
Önnumst alla þætti
Vaktsími allan sólarhringinn
896 8284