Morgunblaðið - 07.12.2001, Blaðsíða 71

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 7. DESEMBER 2001 71
Opnunar
Í tilefni opnunar stærri og
glæsilegri verslunar ver›um vi›
me› fjölbreytt tilbo› í desember.
Dagana 7. - 9. des. bjó›um vi›
20% afslátt af öllum kvenskóm.
Opi› laug. 10-18 og sunnud. 13-17.
20% Afsláttur
af öllum kvenskóm
t ilbo›
Hamraborg 3 • 200 Kópavogi • s: 554 1754
Jólagjöfin hennar!
Raðgreiðslur í allt að 36 mánuði
Stuttir og
síðir pelsar
Pelsfóðursjakkar
Pelsfóðurskápur
Loðskinns húfur
Loðskinnstreflar
Loðskinnshárbönd
Klassískur
fatnaður og
Bocace-
skór
Víkurgrund 10, Kjalarnesi,
sími 566 7067.
Vegna slæmrar færðar
um síðustu helgi
verður jólasalan
framlengd um einn dag
Jólasöluhelgin í
glerverkstæðinu
Laugardaginn 8. des.
opið frá kl. 10-15
Sala á útlitsgölluðu gleri,
(ný glasasería).
Kaffi og piparkökur.
Allir velkomnir!
Sigrún og Søren
NÝLEGA kom öldruð kona ein að
máli við mig. Á hún orðið erfitt um
gang vegna aldurs. Kemur þó fyrir,
að hún sæki kjörbúð eina í miðbæ
Reykjavíkur til innkaupa. Hún býr
ein í lítilli og snoturri íbúð að Vest-
urgötu 7, þar sem allmargir eldri
borgarar una hag sínum. Kona þessi
á, eins og áður sagði, erfitt um hreyf-
ingar. Þegar hún hefur verslað í
kjörbúðinni í miðborginni um stund,
er hún oft orðin allþreytt og vill
gjarna fá sér sæti um stund og hvíla
lúin bein. En því miður er ekkert
sæti að finna í hinni glæstu verslun.
Slíkt mun eiga við í flestum stór-
verslunum höfuðstaðarins, þar sem
fólk verslar mest. Hvers vegna er því
þannig fyrir komið? spyr mín ágæta
kunningjakona á efri árum. Þessu
hafði ég ekki veitt ýkja mikla at-
hugli, því að ég er enn sem betur fer
það góður í fótum, að ég þoli að
versla, án þess að setjast niður um
stund, áður en ég yfirgef verslunar-
staðinn.
Mér er sönn ánægja að ympra á
þessu máli í víðlesnasta blaði lands-
ins. Það er ekki gert til að koma
nafni mínu á framfæri, heldur til að
fólk, eldra og jafnvel yngra, eigi kost
á því, að nokkrum sætum verði kom-
ið fyrir í stórverslunum og víðar, til
þess að það geti tyllt sér niður um
stund, þegar það er að versla. Fleiri
orðum eyði ég ekki til að koma þessu
máli á framfæri. Ég vona aðeins, að
þessi málaleitun mín beri sýnilegan
árangur. Við eigum öll, eða flest, fyr-
ir höndum að verða ellimóð. Þau,
sem nú ganga með æskuþrótti um
gangstéttir og víðar, eiga eftir að
finna fyrir elli kerlingu, með því að
fæturnir taka að bila og þrótturinn
að þverra. Þið, sem eruð á besta aldri
og rekið verslun, gleymið ekki þeim
öldruðu og fótaveiku! Sjáið til þess,
að þeir fái sæti og geti tyllt sér um
stund og látið þreytuna líða úr göml-
um beinum.
AUÐUNN BRAGI SVEINSSON,
Hjarðarhaga 28, Reykjavík.
Gjörið svo vel og setjist
Frá Auðuni Braga Sveinssyni:
Öldruðum gæti þótt gott að geta
hvílt lúin bein segir höfundur.
SUNNUDAGSKVÖLDIÐ 25. nóv-
ember voru stórtónleikar í Miðgarði í
Skagafirði.
Þar komu fram tenórarnir Jóhann
Friðgeir Valdimarsson og Sigurjón
Jóhannesson. Undirleik annaðist
Ólafur Vignir Albertsson.
Sigurjón er Skagfirðingum að góðu
kunnur, en hann er ættaður frá Víði-
mel í Skagafirði og hefur komið fram
sem einsöngvari við ýmis tækifæri
þar í héraði á liðnum árum.
Báðir hafa þeir Jóhann Friðgeir og
Sigurjón stundað söngnám um árabil
innanlands og utan, nú síðustu árin á
Ítalíu.
Skemmst er af að segja, að þetta
voru hinir glæsilegustu tónleikar í
alla staði, enda vel til þeirra vandað.
Á söngskrá voru einvörðungu ísl.
lög, gömul og ný, íslenskar söngperl-
ur, sem flestir landsmenn þekkja og
hafa tekið ástfóstri við.
Alls voru á efnisskránni 25 lög,
sungu þeir 10 lög hvor og 5 tvísöngs-
lög (dúetta).
Fyrsta lagið á efnisskrá var dúett-
inn Á vegamótum við lag Eyþórs
Stefánssonar, en alls áttu skagfirsku
tónskáldin Eyþór, Pétur Sigurðsson
og Jón Björnsson 5 lög á söngskránni.
Sigurjón Jóhannesson hóf einsöng-
inn með hinu ljúfa lagi Lindin eftir
Eyþór Stefánsson, en síðan komu
perlurnar hver af annarri, Vor,
Draumalandið og Gígjan, öll í vönd-
uðum flutningi.
Ekki fer á milli mála, að Sigurjón
hefur tekið verulegum framförum á
söngbrautinni síðustu árin og sýndi
það ótvírætt á þessum tónleikum, að
hann er kominn í hóp okkar bestu ein-
söngvara.
Hann hefur fallega rödd og nýtir
hana af smekkvísi.
Þá sté á svið Jóhann Friðgeir
Valdimarsson. Jóhann Friðgeir er nú
þegar þekktur söngvari og hefur m.a.
haldið nokkra einsöngstónleika hér á
landi. Hann hefur gríðarmikið radd-
svið, sem hann beitir af krafti og
kunnáttu.
Fyrsta lag hans var Sprettur við
lag Sveinbj. Sveinbjörnssonar. Má
segja, að síðan kæmi hvert lagið öðru
glæsilegra í flutningi, lög eins og Bik-
arinn, lag Eyþórs Stefánssonar, Sjá
dagar koma, lag Sigurðar Þórðarson-
ar og Í fjarlægð eftir Karl Ó Runólfs-
son.
Síðasta einsöngslag Jóhanns Frið-
geirs var Hamraborgin, lag Sigvalda
Kaldalóns, sem hann söng við mikinn
fögnuð áheyrenda.
Dúett sungu þeir Jóhann Friðgeir
og Sigurjón í 4 lögum auk upphafs-
lags, Ég sé þig aðeins eina, lag Áskels
Jónssonar og lag Jóns Björnssonar,
Þú varst mitt blóm.
Tvö tvísöngslög urðu þeir að end-
urtaka, Rósina, hið þekkta lag Frið-
riks Jónssonar frá Halldórsstöðum og
Töfra söngsins, lag Björvins Þ. Valdi-
marssonar við texta eftir Skagfirðing-
inn Bjarna Konráðsson, fallegt lag,
sem var í rauninni verið að frumflytja
við þetta tækifæri.
Aukalag kvöldsins var hið undur-
fallega jólalag. Ó helga nótt, sem þeir
félagar sungu saman við frábærar
undirtektir. Má segja, að það hafi ver-
ið punkturinn yfir i-ið á þessari góðu
söngveislu.
Síst má gleyma þætti undirleikar-
ans, Ólafs Vignis Albertssonar, sem
dyggilega studdi söngvarana í flutn-
ingi þeirra.
Miðgarður var þéttsetinn áheyr-
endum þetta kvöld. Létu menn óspart
hrifningu sína í ljós með því að standa
upp og ætlaði lófataki seint að linna.
Tilgangurinn með þessum fáu lín-
um er að þakka þeim Jóhanni Frið-
geiri, Sigurjóni og Ólafi Vigni fyrir
ógleymanlega kvöldstund í Miðgarði
og óska söngvurunum velfarnaðar á
áframhaldandi listabraut.
ÓLAFUR Þ. HALLGRÍMSSON,
Mælifelli, Skagafirði.
Söngveisla í Miðgarði
Frá Ólafi Þ. Hallgrímssyni:
UNDIRRITAÐUR hefur alllengi
tekið eftir því, að sjaldgæft er að
nokkur málsmetandi íslenskur
maður komi fram í viðtali í útvarpi
eða sjónvarpi, án þess að byrja
svona tvær til þrjár setningar, helst
fleiri, á orðunum: „Það er ljóst“ eða
„Það er alveg ljóst.“
Málfræðilega er víst naumast
hægt að gagnrýna þetta orðalag.
Notuð eru viðurkennd íslensk orð,
sem hvert mannsbarn skilur. „Það
er alveg ljóst.“ En þegar sama
orðalagið hrekkur, að því er virðist
sjálfkrafa, út úr nálega hvers
manns munni á þessum vettvangi,
þá verður þetta skrambi eintóna.
Eigi veit ég gjörla hvað því veld-
ur, að hefðarmenn ljósvakans
dýrka þetta orðalag svo mjög.
Kannski eru þeim allir hlutir svo
miklu ljósari en okkur hvunndags-
mönnum, að þeir geta ekki hamið
heljarþrýsting þeirrar ljósadýrðar,
án þess að veita henni sem tíðasta
útrás? En óneitanlega væri meiri
tilbreytni í því, ef þeir umorðuðu
þessa reynslu sína lítillega á stund-
um. Segðu, til dæmis, „Bersýnilegt
er“, „Ekki er neinn vafi á því“, „Það
liggur í augum uppi“, „Ekki verður
vefengt“, eða eitthvað í þeim dúr.
Eðlilegt er að gera strangari
málfarskröfur til þeirra, sem látnir
eru svífa á öldum ljósvakans út yfir
landsbyggðina, heldur en hinna,
sem draga í besta falli yfir í næsta
herbergi með því að brýna röddina.
Stór hluti þeirra manna, sem fram
koma í útvarpi eða sjónvarpi, eru
„betri borgarar“, þeirra á meðal
ýmsir stjórnmálamenn eða opinber-
ir starfsmenn. Þetta munu, upp til
hópa, vel þenkjandi menn, sumir
býsna mælskir, og væntanlega með
dágóðan málstað allajafnan. Ég álit
það styrki góðan málstað að vera
fluttur á tilbrigðaríku og ekki allt of
einhæfu, klisjukenndu máli.
Því ekki að eftirláta okkur ut-
angarðsmönnum einhæfnina? Hún
mundi þó sóma sér skár í okkar
röðum, þar sem jákvæðrar til-
breytni er síst að vænta. Það er al-
veg ljóst.
SVEINN KRISTINSSON,
Þórufelli 16, Reykjavík.
„Það er
alveg ljóst“
Frá Sveini Kristinssyni: