Morgunblaðið - 07.12.2001, Blaðsíða 75

ÞÓTT Only a Breath Away sé fyrsta
plata Írisar er hún síður en svo ein-
hver nýgræðingur. Hún hefur nefni-
lega komið fram síðan hún var átta
ára gömul, er hún steig sín fyrstu
skref á söngvasviðinu í Hvítasunnu-
kirkjunni. Síðan hefur hún sungið
reglulega í kirkju safnaðarins sem
fjölskylda hennar tilheyrir og hún
segist hafa alist upp í.
Íris ólst upp í Vestmannaeyjum,
fluttist 17 ára gömul til Reykjavíkur
en hvarf aftur til Eyja tíu árum síðar
og hefur verið búsett þar síðan.
Hún lagði stund á nám í djasssöng
í tónlistarskóla FÍH. „Þá fyrst fór ég
að starfa við sönginn. Ég tók þátt í
sýningunni Braggablús sem Magnús
Eiríksson setti upp á sínum tíma á
Hótel Íslandi og kynntist þannig tón-
listarbransanum. Ég komst hins
vegar fljótt að því að það hentar mér
alls ekki að syngja á böllum. Það á
miklu betur við mig að syngja á tón-
leikum og í kirkjunni.“
Þrátt fyrir að hafa numið djass-
söng segist Íris hafa gert mjög lítið
af því undanfarið að syngja djasstón-
list. „Eftir að ég flutti til Eyja hafa fá
tækifæri gefist til þess að sinna
djassáhuganum. Þó hef ég tekið þátt
í djasshátíðum sem haldnar eru þar
reglulega. En að öðru leyti hefur
gospelið og mín tónlist verið ofan á.“
Trúarlegur grunnur
Íris semur öll lög og texta á Only a
Breath Away og segist eiga harla
erfitt með að skilgreina nákvæmlega
tónlist sína, hún sé einhver rökrétt
samsuða af djassinum, gospelinu og
hefðbundnu poppi. „Þetta er ein-
hvers konar bossa nova popp.
Hvorki hefðbundið gospel né djass.“
Íris hóf að semja lög fyrir tveimur
árum og lögin komu auðveldlega.
Fjörutíu lög á færibandi og af þeim
rötuðu þrettán á plötuna.
Aðspurð hvort textarnir séu á
kristilegum nótum segist hún fyrst
og fremst sækja innblásturinn í eigin
lífsreynslu og tilfinningalíf. „Grunn-
urinn er því óhjákvæmilega trúar-
legs eðlis því ég upplifi lífið, tilfinn-
ingarnar og hversdagsleikann á
margan hátt í gegnum trúna.“
Þegar hún er beðin um að nefna
áhrifavalda sína í tónlistinni koma
gospel tónlistarmenn fyrst upp í
huga hennar. „Ég veit ekki hvort al-
menningur hafi heyrt þessara lista-
manna getið en fyrst ber að nefna
Evie Tomquist, Yolanda Adams hef-
ur einnig haft áhrif á mig, sem og
Sandi Patti, Kirk Franklin og
Andraé Crouch en ég söng einmitt
með honum þegar hann kom hingað
til lands og skemmti fyrir nokkrum
árum.“
Mikið að gera
Þótt Íris vildi gjarnan að svo væri
segist hún ekki hafa ráð á að sinna
tónlistinni sem aðalstarfi. Hún starf-
ar á daginn í bókhaldi og segir það
mikið til komið vegna þess að gosp-
elið sé að svo stórum hluta til hug-
sjónamennska. Þótt mikið sé að gera
við að ferðast á milli og syngja í
kirkjum sé ekki verið að taka pen-
ingagreiðslur fyrir slíkt heldur frem-
ur litið á það sem trúboðastarf.
Þótt gospel tónlistin sé lítt áber-
andi hér á landi segist Íris vera sann-
færð um að fjölmargir hafi gaman af
þannig tónlist og hlusti reglulega á
hana. „Það eru náttúrlega miklu
fleiri að hlusta á hana en einungis
þeir sem eru í sértrúarsöfnuðum.
Það sýnir sig trekk í trekk þegar
haldnir eru áhugaverðir gospeltón-
leikar, eins og t.d. með erlendum
listamönnum á borð við Ettu Camer-
on sem fyllti Bústaðakirkju nokkur
kvöld í röð. Ég hélt tónleika í Höll-
inni í Eyjum í október og það var
fullt út úr dyrum, alls 650 manns.
Áhuginn á gospel tónlist er þannig
sannarlega fyrir hendi. Fólk flykkist
í kirkjurnar þegar boðið er upp á
gospel.“
Íris gefur sjálf út og er geislaplat-
an fáanlega í öllum hljómplötuversl-
unum og hjá útgefanda.
Íris hefur lengst af verið búsett og sungið í Vestmannaeyjum.
skarpi@mbl.is
Ĺítur á gospelsönginn sem hugsjón
Only a Breath Away
heitir ný plata gospel-
söngkonunnar Írisar.
Skarphéðinn Guð-
mundsson tók hana tali.
FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 7. DESEMBER 2001 75
Vesturgötu 2, sími 551 8900
PAPAR
í kvöld
ÍSLENSKA útgáfufyrirtækið Thule
er nokkuð umsvifamikið þetta árið,
með heilar 16 plötur fyrir þessi jól.
Forsvarsmaður fyrirtækisins er Þór-
hallur Skúlason en fyrirtækið hóf
starfsemi sem útgáfuvettvangur fyrir
íslenska raftónlist. Síðan þá hefur því
vaxið fiskur um hrygg, og tilvera
hinna ýmsu undirmerkja þess tryggir
að breiddin er talsverð í útgáfunni. Í
fyrstu var megináhersla lögð á út-
flutning tónlistar og hefur fjöldi
platna með íslenskum tæknó-lista-
mönnum verið fluttur út, einkanlega
til Þýskalands. Um þessi jól haslar
fyrirtækið sér svo um munar völl hér-
lendis og því ekki úr vegi að kanna
hvað í boði er.
Trabant – Moment
of Truth
Þeir félagar, Þorvaldur Gröndal og
Viðar Gíslason, hafa verið að sjóða
saman efni í Trabantinum undanfarin
ár eða svo. Þessi fyrsta plata hefur
mikið verið í umræðunni og nefnd til
sem ein af athyglisverðari plötum
ársins.
Trabant – Enter
Spacebar remixes
Smáskífa sem inniheldur lögin
„Enter Spacebar“ og „Lady Eleph-
ant“. Platan inniheldur auk þess sex
endurhljóðblandanir af fyrra laginu
eftir listamennina Q-Burns Abstract
Message, Bodenstandig 2000, Ein-
óma, Thor og ILO.
Trabant – Enter Spacebar
& Lady Elephant
Vínylútgáfa af ofangreindri smá-
skífu.
múm – múm remixed
Hér er safnað saman öllum endur-
hljóðblöndunum af frábærri plötu
múm, Yesterday Was Dramatic –
Today is OK sem kom út í hitteðfyrra.
Þeir sem krukka eru U-ziq, Ilo, Ruxp-
in, Traktor (eða Trabant), Biogen,
Bix og El Hombre Trajeado.
múm – múm remixed
(12" númer 2)
Vínyl-smáskífa sem inniheldur
endurhljóðblandanir af lögunum
„There is a Number of Small Things“,
„Smell memory“ og „The ballad of
the broken birdie records“ eftir U-
zig, Bix og Traktor (Trabant).
Sofandi – Ugly Demos
Ein af framvarðarsveitum íslensks
síðrokks með sína aðra plötu. Fyrr á
árinu kom platan Anguma út og því
ljóst að þeir félagar eru langt frá því
að vera svefnpurkur. Kannski meiri
svona svefngalsi í gangi?
Tommi White – Paradise
Hann Tommi hefur verið að spila
hústónlist vel og lengi hér á landi og
núna gefur hann loks út breiðskífu, en
eftir hann liggja nokkar smáskífur.
„Drag“-drottningin Venus leggur til
rödd í einu laganna…
The Funerals – Pathetic Me
Jarðarfarirnar leika angurvært
sveitarokk í anda Johnny Cash, Gram
Parsons og Charlie Rich og nýsveit-
arokkara eins og Will Oldham og
Mojave 3. Funerals héldu nýverið í
stutta tónleikaferð um landið í fylgd
með fréttamanni frá New York Times
og birtist í kjölfarið grein um bandið á
forsíðu menningarblaðs New York
Times.
Ozy – Gray Area (51)
Fyrsta breiðskífan frá Ozy (Örnólf-
ur Thorlacius) sem inniheldur naum-
hyggjulegt tæknó. Örnólfur hefur og
gefið út undir merkjum Early Groov-
ers (trippahopp) og Hugh Jazz
(tromma- og bassi) en nú er það
tæknó með nettum húsáhrifum.
Exos – My Home Is Sonic
Önnur plata Exosar á árinu en fyrr
hefur komið út Strength, framúrskar-
andi smíð sem stendur erlendum
listamönnum fyllilega jafnfætis, ef
ekki framar. Exos einbeitir sér að
naumhyggjulegu tæknói en þess má
geta að hann er einnig á mála hjá
Force Inc. í Þýskalandi, sem er ein af
virtustu tæknóútgáfum heims.
ILO – CHAMPñeria e.p.
Ljúf raf- og hústónlist frá þessum
mikilhæfa listamanni sem í sumar gaf
út breiðskífu, samnefnda honum sjálf-
um.
Exos,Thor, Sanasol, Octal –
Æ Recordings 3
Fjögurra laga smáskífa frá fjórum
listamönnum, hvar innihaldið er
naumhyggjutæknó með „dub“-áhrif-
um.
Einoma – floating point by zero
Smáskífa frá þessari ungu sveit.
Sigla á tilraunakenndum rafmiðum,
þar sem listamenn eins og Autechre
og Scanner hafa dorgað.
Various artists – Mini:malt
Um er að ræða framhald Fishcake-
disksins, sem var fyrsta safnplatan
frá Thule. Naumhyggjutæknó frá Ex-
os, Torul V, Ozy, Thor, Octal og Den
Nard Husher m.a.
Torul V – Memories
of the visible man
Fyrsta breiðskífa hins slóvenska
Torul V. Um er að ræða samansafn af
öllum vinyl-útgáfum kappans hjá
Thule Musik og er þeim blandað sam-
an í syrpu af einum reyndasta plötu-
snúði Íslands, Dj Reyni frá Breaka-
beat.is
Jólaútgáfa Thule
Popp, tæknó
og sveitarokk
Trabant gefa út Moment of Truth á vegum Thule þessi jól.
arnart@mbl.is
BJÖRG og Vala eru fatahönn-
uðurnir á bakvið þær mik-
ilfenglegu flíkur sem hannaðar eru
undir nafninu Spaksmannsspjarir.
Nýlega voru þær valdar ásamt sjö
öðrum norrænum hönnuðum til að
sýna hönnun sína í sænska Elle
blaðinu.
„Það var blaðið Elle sem stóð að
vali hönnuðanna, hvort sem það
var einhver sérfræðingur á þeirra
vegum eða hvað, ég veit það ekki
nákvæmlega,“ segir Björg. „Við
höfum mjög gaman að þessu og því
að tekið sé eftir manni hérna á Ís-
landi.“
– Seljið þið í búðir erlendis?
„Nei, við gerðum það en það
vantar fjármagn til að standa í því
og það gekk ekki nógu vel að fá
fjármögnun. Við vorum með vörur
í 12-14 búðum, en ákváðum að
draga saman seglin og einbeita
okkur að því sem við erum góðar í.
Við viljum hafa góða búð hér í
Reykjavík og förum aftur á stað
þegar meðbyrinn kemur.“
– Verður þetta ekki til að vekja
athygli á ykkur á Norðurlöndum?
„Það er ekki það sem vantar. Við
fáum mjög mikla athygli, en getum
ekki farið af stað nema hafa mark-
aðssérfræðinga með okkur svo við
getum einbeitt okkur að hönn-
uninni. Það þarf að ráða fjölda
manns í vinnu, því þetta kostar
heilmikið. Bandaríkjamenn eru
alltaf að tala við okkur og við erum
að hugsa um að fá okkur umboðs-
menn þar og þá sjá þeir um þann
kafla.“
– Völduð þið kjólinn á myndinni?
„Nei, okkur var boðið að senda
inn myndir af verkunum okkar og
þau völdu þennan kjól. Hann var
m.a. á hönnunarsýningu í Stokk-
hólmi í vetur og það er búið að tala
við okkur vegna þess.“
Að lokum segja Björg og Vala að
þær séu einnig í blaðinu NU, The
Nordic Art Review, þar sem þær og
Ragna Fróða voru valdar fulltrúar
Íslands meðal skandinavískra og
eistneskra hönnuða. Það er greini-
lega vit í Spaksmannsspjörum.
Áhugann
vantar ekki