Morgunblaðið - 09.08.2002, Blaðsíða 33

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 9. ÁGÚST 2002 33
✝ Marel Jónssonfæddist á Uxa-
hrygg á Rangárvöll-
um 14. maí 1913.
Hann lést á hjúkr-
unarheimilinu Ási í
Hveragerði 5. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Jón Ólafsson frá
Uxahrygg og Guð-
rún Andrésdóttir
frá Hemlu. Systkini
Marels eru Ólafur,
Arnbjörg Lilja og
Guðbjartur, sem eru
látin og Andrés er
einn eftirlifandi. Eiginkona
Marels var Elín Elíasdóttir frá
Hólshúsum í Gaulverjabæjar-
hreppi, f. 7.2. 1920, d. 1.6. 1992,
dóttir Elíasar Árnasonar og
Guðrúnar Þórðardóttur. Marel
og Elín eiga fimm börn: Jenný,
f. 28.6. 1941, gift Kjartani V.
Bjarnasyni og eiga þau þrjú
börn, Elínu Maríu, Kjartan
Vigni og Sigríði Jónu; Sigrún
Jóna, f. 8.6. 1944,
gift Einari P. Sig-
urðssyni og eiga
þau fjögur börn,
Sigríði Helgu, El-
ínu, Gunnar Marel
og Áslaugu; Óskar
Haraldur, f. 8.7.
1946, d. í desember
sama ár; Guðrún
Elsa, f. 14.1. 1950,
gift David C. Vokes
og eiga þau þrjú
börn, Guðrúnu
Lísu, Atla Marel og
Sally Ann; Óskar
Jón, f. 12.3. 1954,
kvæntur Guðrúnu Guðmunds-
dóttur og eiga þau þrjú börn,
Svein Viðar, Kolbrúnu Eir og
Arnar Frey. Einnig átti Marel
son áður, Ingimund og á hann
eina dóttur, Ellen Rut. Langafa-
börnin eru 22 og langalangafa-
börnin 2.
Útför Marels verður gerð frá
Selfosskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Með fáeinum orðum langar mig
að kveðja elskulegan afa minn.
Mínar fyrstu minningar um afa
eru órjúfanlega tengdar mjólkur-
bílum, en akstur slíkra farartækja
var hans aðal starf í hartnær þrjá
áratugi. Þeir menn sem höfðu
þann starfa að sækja mjólkina út
um allar sveitir á árum áður, voru
án alls vafa miklar hetjur sem
þurftu að takast á við allskyns
veðráttu og ófærð sem og erfiða
vegi. Líka hafa bílarnir verið mis-
góðir og ýmsu þurft að bjarga með
einhverjum ráðum.
Minningarnar eru margar, t.d.
að hjálpa afa að taka upp kartöflur
í garðinum á Tryggvagötunni, en
það voru náttúrulega heimsins
bestu kartöflur. Að fara með afa
upp í sveit á „moskvitsinum“ að
snatta hitt og þetta eða að skoða
skip sem hafði strandað austur á
söndum. Eða fjölskylduferðirnar,
útilegurnar sem farið var í á
hverju sumri með tjald og prímus,
austur að Höfn eða norður í land,
svo dæmi séu tekin.
Þessar ferðir voru alltaf
skemmtilegar og skilja eftir ljúfar
minningar.
Afi las mikið og átti safn góðra
bóka. Einnig var hann mikill
áhugamaður um fótbolta og fór
nánast alltaf á völlinn þegar Sel-
foss var að keppa. Síðast en ekki
síst var svo enski boltinn, en hon-
um fylgdist hann með af miklum
áhuga og var einarður stuðnings-
maður Manchester United.
Afi og Elín amma voru ákaflega
samrýmd hjón og stunduðu mikið
gönguferðir og aðra útivist hin
seinni ár þegar þau voru hætt að
vinna. Því varð það afa mikið áfall
þegar amma veiktist snögglega og
dó skömmu síðar fyrir liðlega tíu
árum. Má segja að síðan þá hafi
hann vart verið nema hálfur mað-
ur, slíkur var söknuðurinn. Þó var
hann alltaf heilsuhraustur þar til
fyrir um tveimur árum að af hon-
um fór að draga, og kom hann þá
til dvalar að Ási í Hveragerði þar
sem ég vinn. Þá átti ég því láni að
fagna að hitta hann flesta daga og
spjalla við hann.
Undir það síðasta mátti á afa
skilja að hann væri orðinn þreytt-
ur og þráði það eitt að hverfa til
fundar við Elínu ömmu í öðrum og
betri heimi.
Hvíl þú í friði, elsku afi.
Elín María Kjartansdóttir.
Okkur langar í fáeinum orðum
að minnast afa okkar, hans Massa
eins og hann var oft kallaður. Þeg-
ar við hugsum til baka hrannast
upp óteljandi minningar um elsku-
legan afa. Við sjáum hann fyrir
okkur þar sem hann situr í sóf-
anum á Tryggvagötunni og horfir
á fótbolta af þeirri unun sem hann
var þekktur fyrir. Amma situr þar
með honum og fylgist með af
áhuga, enda orðin vel að sér í fót-
boltanum eftir öll þessi ár í stof-
unni. Við komum öll í heimsókn til
ömmu og afa og amma flýtir sér í
frystikistuna að ná í ístopp handa
okkur krökkunum á meðan afi býð-
ur okkur „ginger ale“ (med al-
íslenskum hreimi) sem hann nær í
bílskúrinn.
Við sjáum hann fyrir okkur á
skautasvellinu út í móa þar sem
hann reynir að kenna okkur
skautalistina og þegar hann var
með indíánafjaðrir á höfði að leika
sér með Atla í kúreka- og indíána-
leik. Það voru líka minnisverðar
stundirnar sem við áttum öll með
ömmu, afa, nanny og granddad.
Það var alveg ótrúlegt að svo ólíkt
fólk sem skildi ekki tungumál
hvert annars gat átt svo frábærar
stundir saman.
Aðfangadagskvöld í Lágenginu
og jóladagur á Tryggvagötunni,
skyggnusýning frá fyrri tíð, smjatt
við matarborðið, flugeldasýningin
á gamlárskvöldum, mjólkurbílasög-
urnar, kartöfluupptakan á haustin
og síðast en ekki síst, „umræður“
afa um pólitík. Allt eru þetta minn-
ingar sem tengjast honum afa sem
munu lifa með okkur um alla tíð.
Afi var alltaf mjög fámáll maður að
eðlisfari, en við vissum alltaf að
hann elskaði okkur öll mjög mikið
og síðast en ekki síst elskaði hann
ömmu meira en nokkurn annan.
Elsku afi. Nú ertu loksins kom-
inn aftur í faðminn hennar ömmu
og líf ykkar getur byrjað á ný. Guð
veri með þér elsku afi. Við munum
öll sakna þín mjög mikið en vitum
að nú ertu búinn að finna hamingj-
una á ný.
Guðrún Lísa Vokes,
Atli Marel Vokes,
Sally Ann Vokes.
Elsku Marel afi, þá hafið þið
Ella amma sameinast að nýju eftir
10 ára aðskilnað. Helstu minningar
sem við eigum um þig eru frá
Tryggvagötu 10, þar sem þið
amma áttuð síðast heimili saman.
Við systkinin vorum tíðir gestir á
heimili ykkar í pössun eða bara í
heimsókn. Þá gátum við alltaf
fundið okkur eitthvað til dundurs í
bílskúrnum þínum, farið í búleik
með skrúfurnar þínar eða smíðað
framandi hluti með verkfærunum
þínum. Fótboltaáhugi þinn hefur
ætíð verið mikill, hvort sem boltinn
var í sjónvarpinu eða úti á velli.
Þess áhuga nutum við með þér í
boltaleik á ganginum eða úti á
bletti. Þessar minningar sem og
aðrar munum við ætíð geyma með
okkur.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn,
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði’ er frá.
(Valdimar Briem.)
Kolbrún Eir, Sveinn Viðar
og Arnar Freyr.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(V. Briem.)
Okkur langar að minnast Marels
afa með nokkrum orðum.
Afi var mjög skapgóður og vænn
maður. Aldrei heyrði maður
styggðaryrði frá honum. Hvorki í
okkar garð né annarra. Frekar átti
hann það til að vera með glens og
grín. Sérstaklega minnumst við
hans þannig í útilegunum sem voru
ekki ófáar.
Afi var mikill íþróttaáhugamað-
ur og skipaði knattspyrnan þar
fyrsta sæti og fór hann iðulega á
völlinn að fylgjast með Selfosslið-
inu spila og ekki lét hann enska
boltann fram hjá sér fara heldur
og fylgdist grannt með í sjónvarp-
inu og þvílíkur var áhuginn að það
var eins og maður væri kominn á
völlinn.
Það var alltaf gaman að koma á
Tryggvagötuna til afa og ömmu og
alltaf var eitthvað á boðstólum.
Það var fastur liður í fjölskyldunni
að fara þangað í jólaboð á jóladag
og var þá mikið spjallað og spilað.
Afi var kominn á níræðisaldur
þegar hann lést 5. ágúst síðastlið-
inn eftir stutt veikindi. Eftir lát
ömmu fyrir 10 árum var afi ekki
samur. Hann hafði misst sína stoð
og styttu í lífinu.
Elsku afi, við trúum því og
treystum að þú sért nú kominn aft-
ur til ömmu.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér
(Hallgr. Pétursson.)
Blessuð sé minning þín.
Sigríður Jóna og Vignir.
Marel afi. Okkur systkinin lang-
ar að þakka fyrir þær notalegu
stundir sem þú og amma gáfuð
okkur á Tryggvagötu 10.
Með söknuði og trega kveðjum
við þig en gleðjumst yfir því að þú
og amma sameinist á ný.
Guð veri með þér.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem.)
Sigríður Helga, Elín,
Gunnar Marel og Áslaug.
MAREL
JÓNSSON
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.



 
   

  
     



  

 
      
 
    
 


  
 !



 "# "$##
  ! " # $% 
 ! $% " # & ! ' # $% 

(!$! " # & $!  %$% 
)% !'$$ " # $% 
%" # & * +
 $% 
( " # & , -#$% 
 " # & # %( $% 
.((!/.   .((!/. 
&     .((!/ 0




   


*'12344

 5 66  7 
#8 
    %

 
   
&


 ' ( 
 

 

 
)
 
"' "$##
*      

+ ,
++   
 ! % &
.'  $% 
!  !  $%  % $% &
)% $ $%  %9 #(&#
&  .8$! 0
- .
   ! 


   

 
"'

 & /8 :
'! #8 
  %

 
 
&


   $ 
( 
 

 

&


    " "''#
*         
 
 +    &   
%

 

&

 5  ;<+! &
%' / .  & %9  *   $! $% 
<+!  .  &
-
 %$% 
   & )& # ! # =  $% 

 #  &
   &
& /  /. 0
- .



   

 +/     
)4234'
1
 , & &$>?
  &
 )
  1 
2


 / !

5  )% ! ! $% 
%! ! & # ! ! (!$$% 
'$ +! ! & ! -" $% 
#  ! ! & 5&/ )& #$% 
   $! ! $% 
' 5 ! ! $%  #  #&
 . $! ! $%   ! !  ! ! &
 ! %! ! &  !#;$% 
! ! ! @ ! ! & 5  $% 
"  ! ! $%  = # . &
" ! ! $%  =(!$!  ! &

 ! ! &   
. ! $% 
+  %&
.((!/. &   .((!/. 0
- .
   ! 
'4
"A
'
 ( 9 (
"  $
     '"!
( 
 


 3 
      %9  %9 &0