Morgunblaðið - 09.08.2002, Side 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 9. ÁGÚST 2002 35
og fjölskyldur, við munum ávallt
minnast hennar Rögnu Dóru okkar
með gleði í hjarta, hún var svo frá-
bær manneskja.
Sofðu rótt vinkona.
Þín
Friðrika.
Elsku vinkona. Það er komið að
kveðjustund svo allt of fljótt.
Ragna mín, mig langar að þakka
þá einstöku vináttu sem við áttum,
við vorum sjaldnast sammála um
hlutina en bárum alltaf fulla virðingu
fyrir skoðunum hvorrar annarar. Þú
varst traustur og hlýr vinur sem allt-
af var hægt að leita til, það þurfti
hvorki að vega og meta hugsanir og
orð heldur varpa þeim frá sér – með
kjarna og hismi – í þeirri vissu að
trygg hönd sigti þau, haldi því eftir
sem er þess virði og láti andblæ góð-
vildar feykja hinu á brott.
Þú ræktaðir vel garðinn þinn fjöl-
skyldu, vini, samstarfsfólk og aðra
sem á vegi þínum voru, þó svo lík-
amleg heilsa leyfði það ekki alltaf. Þú
varst búin að undirbúa alla í kring
um þig núna áður en þú kvaddir til að
lina sársauka okkar sem eftir standa.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. Sveinbjörn Egilsson.)
Söknuðurinn er sár en minning-
arnar lýsa upp sem sólargeisli og við
eigum þær alltaf.
Elsku Ragna, Guð geymi þig og
takk fyrir samfylgdina, ég er rík að
hafa fengið að kynnast þér.
Megi góður Guð vaka yfir strákun-
um þínum sem þú varst svo stolt af.
Elsku Jónas, Garðar, Sigrún,
Ragnar, Sóley, Jonni og Lilla, Guð
styrki ykkur í sorginni.
Katrín.
Kæra vinkona, ég kveð þig með
trega og mér er þungt fyrir brjósti að
þurfa að kveðja þig svo fljótt. En það
voru mín forréttindi að fá að kynnast
þér. Alltaf til staðar þegar á þurfti að
halda, ekki bara fyrir mig heldur alla.
Alltaf varstu tilbúin að hlusta og gefa
góð ráð á þinn einstaka hátt.
Ég minnist með gleði allra þeirra
góðu stunda sem við áttum saman og
þessar minningar mun ég ávallt
geyma. Þú varst hetja í augum okkar
allra, þú sýndir ótrúlegan styrk í þín-
um veikindum og sýndir okkur að
gleðin og kærleikurinn er það sem
gildir. Ég trúi því að þú hafir verið
kölluð til starfa á æðri stöðum.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku Jónas Atli, Garðar Darri,
Sigrún, Ragnar, Sóley, Jonni, Lilla
og aðrir ástvinir, við vottum ykkur
okkar dýpstu samúð og biðjum Guð
að gefa okkur styrk í sorg okkar.
Edda Björk, Sigurjón
og fjölskylda.
Vinkona mín Ragna Dóra er látin.
Alltof stuttu lífi er lokið.
Við kynntumst fyrir ríflega tutt-
ugu árum er við stunduðum nám í
Hjúkrunarskóla Íslands og útskrif-
uðumst saman árið 1982. Þá kom hún
mér fyrir sjónir sem ákveðin, ung
kona sem myndaði sér skoðanir á
hlutunum og var óhrædd við að tjá
þær. Leiðir okkar lágu aftur saman
fáum árum síðar er við fórum í sér-
nám og lærðum svæfingahjúkrun. Þá
myndaðist með okkur vinátta sem
hefur vaxið og styrkst eftir því sem
árin hafa liðið þótt við höfum að
mestu búið hvor í sínum landshlut-
anum.
Ragna Dóra var hláturmild, heið-
arleg, metnaðarfull og hörkudugleg
og lagði sig fram um að gera vel það
sem hún tók að sér. Hún var einstak-
lega gestrisin og trölltryggur vinur. Í
lífi sínu valdi Ragna Dóra ekki alltaf
auðveldustu leiðina en hún valdi ætíð
þá leið sem henni í hjarta sínu fannst
sönnust og réttust.
Ragna Dóra eignaðist tvo drengi,
Jónas og Garðar. Þeir voru gimstein-
arnir hennar eins og hún kallaði þá.
Þeir voru ætíð í fyrsta sæti hjá henni
og allar meiri háttar ákvarðanir tók
hún í samræmi við það sem myndi
henta þeim best. Til dæmis hér á ár-
um áður þegar hún var orðin ein með
Jónas impruðum við, vinkonur henn-
ar í Reykjavík, á því við hana hvort
hún vildi ekki bara flytja í bæinn.
Hún hélt nú ekki. Það kæmi ekki til
greina. Jónas ætti góðan föður á Ak-
ureyri og afa og ömmur og hann yrði
að vera staðsettur þannig að hann
gæti haft samskipti við þau. Þótt hún
gæti kannski hugsað sér að búa í
Reykjavík þá hentaði það ekki Jónasi
og þar með var það ekki inni í mynd-
inni. Hún lagði hart að sér að búa sér
og drengjunum fallegt og öruggt
heimili.
Fyrir sex árum veiktist Ragna
Dóra af krabbameini. Þessi ár hafa
verið erfið baráttuár. Um tíma héld-
um við að erfiðleikarnir væru að baki
og bjartari tímar framundan. Því
miður var það rangt. Fyrir um þrem-
ur vikum vorum við Ragna Dóra að
spjalla saman. Þá sagði hún: „Ég er
búin sjá að það að lenda í þessum
veikindum sem ég hef lent í er ekki
það versta sem getur komið fyrir
mann.“ Ég horfði á hana með spurn-
arsvip og hún svaraði að bragði: „Nei
þetta er ekki það versta, því það væri
verra ef þessi veikindi hefðu lagst á
börnin mín og ég hefði þurft að horfa
á þau ganga í gegnum þetta.“
Það verður tómlegt að koma norð-
ur á Akureyri og geta ekki hitt
Rögnu Dóru. Ég trúi því hins vegar
að líf sé að loknu þessu lífi og Ragna
Dóra hafi aðeins farið þangað örlítið
fyrr en við hin.
Sonum Rögnu Dóru, foreldrum og
öðrum aðstandendum votta ég mína
dýpstu samúð.
Bryndís Þorvaldsdóttir.
Elsku Ragna Dóra mín eða gamla
geit eins og ég kallaði þig. Elskan
mín, þú varst, ert og verður mín vin-
kona mín um alla ævi. Ég trúi því
ekki að þú sért farin frá okkur, það er
svo sárt að sitja hér og skrifa minn-
ingargrein um þig. Ég hélt og vonaði
að þú mundir sigra þetta krabbamein
en því miður hafði það betur. En,
elsku Ragna Dóra mín, ég á eftir að
sakna þín svo sárt og mikið, þú gafst
mér svo mikið og hafðir alltaf tíma til
að hlusta á mig og vera til staðar þótt
að þú værir orðin svona veik. Ég er
þakklát og tel mig vera ríka af því að
að hafa kynnst þér og þínum
strákum sem eru alveg yndislegir og
fá að vera vinkona þín. Vinskapur
okkar er mér svo mikilvægur, þú
stóðst alltaf með mér og reyndir að
skilja mig. Það hefur aldrei nein náð
að komast svona nærri mér og ég
leyfði það engum nema þér því þú
varst svo einstök, gefandi, hörku
dugleg og virkilega góð kona. Ég trúi
því að þú sért komin á góðan stað
með heilbrigðan líkama eins og þú
þráðir svo að hafa.
Elsku Jónas Atli, Garðar Darri og
fjölskylda, ég veit að missir ykkar er
mikill og ég votta ykkur mína dýpstu
samúð. Guð veri með ykkur.
Standið ekki við gröf mína og fellið tár. Ég
er þar ekki, ég er vindurinn sem blæs. Ég
er demantur sem glitrar. Ég er sólskin á
frjósaman akur. Ég er hin milda vorrign-
ing. Þegar þú vaknar í morgunkyrrð er ég
vængjaþyt fuglana. Ég er stjarnan sem
lýsir á nóttu standið ekki við gröf mína og
fellið tár, ég er þar ekki. Ég lifi.
(Höf. ók.)
Þín vinkona
Björk Steingríms.
„Fegursta blómið, það lifir á huldum stað,
fæstir fá nokkurn tíma að sjá það, mörgum
sést yfir það, nokkrir kunna ekki skil á gildi
þess, þeir sem uppgötva það munu ekki sjá
annað blóm síðan. Allan daginn hugsar
maður um það. Þegar maður sefur dreymir
mann það. Maður deyr með nafn þess á
vörum.“
(Úr Heimsljósi HKL.)
Það var fyrir rúmlega tuttugu ár-
um sem við kynntumst elsku Rögnu
Dóru, ljóshærðu, hnellnu stúlkunni
frá Akureyri. Við vorum þetta sumar
saman á Þingeyri, ungmenni héðan
og þaðan til að vinna í fiski. Sumarið
var ævintýri líkast og margar minn-
ingar leita á hugann þegar Ragna
Dóra er ekki lengur á meðal okkar.
Síðar settum við á laggirnar lítinn
saumaklúbb stelpurnar sem kynnt-
umst á Þingeyri sumarið ’79. Ragna
var í þeim hópi enda búsett um þess-
ar mundir í Reykjavík og var við nám
í Hjúkrunarskólanum. Margar góðar
stundir áttum við á þessum árum all-
ar á leið út í lífið, að hefja búskap,
eignast fyrstu börnin og finna okkar
farveg í lífinu. Árin liðu og Ragna
Dóra flutti aftur norður. Um nokk-
urra ára skeið var sambandið minna
og hún mætti bara stundum í sauma-
klúbbinn, enda upptekin við uppeldi,
nám, vinnu og félagsstörf.
Á síðustu árum óx og dafnaði vin-
skapurinn við þessa yndislegu vin-
konu á ný, enda ferðir tíðari milli
landshluta. Minnisstæðust okkur öll-
um er haustferð saumaklúbbsins
1997 til Rögnu Dóru, þar sem við
gistum hjá henni í Spyrnu heila helgi,
stelpurnar bara. Þessa daga var mik-
ið sungið, fíflast og hlegið og urðum
við allar sautján á ný. Þarna komu
allir helstu mannkostir Rögnu Dóru í
ljós, gestrisni, skipulagshæfileikar
og hugmyndaríki. Hún var búin að
undirbúa þessa heimsókn út í ystu
æsar, elda veislumat, skipuleggja
flókinn ratleik um Akureyrarbæ og
Kjarnaskóg og dekurstund á sól-
baðsstofu, svo fátt eitt sé nefnt. Þetta
hafði hún allt gert, þrátt fyrir und-
angengin veikindi sem hún var alls
ekki búin að ná sér af á þessum tíma.
Þessi helgi var bara byrjunin á mörg-
um góðum árum með ánægjulegum
samverustundum, þar sem við heim-
sóttum hana í Spyrnu og eins í nýju
fallegu íbúðina við Melateig.
Í dag hugsum við með þakklæti til
síðustu ára, að hafa fengið að eiga
þessar ánægjustundir með vinkonu
okkar. Í byrjun þessa árs kom í ljós
að hún var aftur komin með illvígan
sjúkdóm sem allir vonuðu svo heitt
og innilega að tekist hefði að ráða
niðurlögum. Við eigum eftir að sakna
hennar mikið og þess að geta ekki
rennt við hjá henni á Akureyri. Dill-
andi hlátur, skemmtileg tilsvör og
einstök gestrisni einkenndu Rögnu
Dóru og var það ávallt tilhlökkunar-
efni að hitta hana. Við kveðjum góða
vinkonu með söknuði og biðjum góð-
an Guð að vernda synina Jónas Atla
og Garðar Darra, foreldra, systkini
og aðra aðstandendur. Leiðir skilja,
ljósið þverr, lífsins klukkur þagna.
Hugur okkar er hjá þér, hvíl í friði
Ragna.
Vinkonurnar í saumaklúbbnum
fyrir sunnan
Ólöf, María, Rannveig,
Guðný, Kristín og Guðrún.
 Fleiri minningargreinar
um Rögnu Dóru Ragnarsdóttur
bíða birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
9 
 )
  
 )

   / 

    /       



   

 "2'
'
4 %B
; ! % 9 H:0
# ! (!$$%  * * &
 ! ! ! (!$& #   $% 
!  ! ! (!$$%    (!   (&
 /  /. & /  /  /. 0
9 
)
 
)


/ 

  
   

"
""3, E3
2''  .!BI
#8 0
 8 # #$%  9#&$% ! (!$&
 ! ! # #& # ; $% 
; # #$%  ! (!$! ! %&
'( # #$%  ! * &
, #8 # #$%  !  ! ! )% <;&
  /  /. & /  /  /. 0
9 
 )
  
 )

   / 

    /       


 
   

      E4"*'
4   ! & 9$! = # $% 
 ! )% &
' 5 = # $%   %  &
!  !J% $% 
/  /. & /  /  /. 0
9 
 )
  
 )

   / 

 :/   

""
54*'
2'  ''
4 E$! .!
#8 0
!  ! #$%  = K*;&
%  .  %#$%  # 5  $% &
 = K$%  %, #8 ##$&
#! = K&
##$ = K$% 
%#5 # &0
9 
)
 
)


/ 

    
       
  0
.


     


   0


  )
4'*'2'
4  -!#:7
#8 0
<+! 
$( &
 9# ! 50<+! $%  %( #/ . &

$( 
 %( & ' 5 #5  ;$% 
 ! ! %( &
/  /. & /  /  /. 0
9 
)
&

/  50
   
 


  


 
 
+


. 
""
5'5"' =9#(!(7B
#8 0
*      
+)       

    ""; 
4 5! <
 +
 &


+.
   
;+&
 #  ' #&
! ' #&   ! (& $% 
' #& 5  )0!  ! $% 
 (!#0' #LM#//
  !9M&&$N $
&  .8$! 0