Morgunblaðið - 09.08.2002, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 FÖSTUDAGUR 9. ÁGÚST 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Ragna DóraRagnarsdóttir
fæddist á Akureyri
hinn 15. janúar 1959.
Hún lést á heimili
sínu aðfaranótt
föstudagsins 2.
ágúst. Foreldrar
hennar eru Ragnar
Valdimarsson, f.
10.2. 1935, og Sigrún
Ásdís Ragnarsdóttir,
f. 16.12. 1934. Ragna
Dóra var elst þriggja
systkina, hin eru Jón-
as Magnús, f. 7.3.
1961, kvæntur Aðal-
heiði Eiríksdóttur, f. 21.5. 1963,
börn þeirra eru Eiríkur, f. 2.2.
1987, og Sigrún Arna, f. 11.1.
1994, og Sóley, f. 25.2. 1975. Synir
Rögnu Dóru eru Jónas Atli Krist-
jánsson, f. 3.12. 1983, og Garðar
Darri Gunnarsson, f. 11.11. 1993.
Ragna Dóra ólst
upp á Akureyri og
lauk stúdentsprófi
frá MA 1979, hún
lagði síðan stund á
nám í hjúkrunar-
fræði og útskrifaðist
frá Hjúkrunarskóla
Íslands í desember
1982. Hún lauk sér-
námi í svæfingar-
hjúkrun í desember
1986. Ragna Dóra
helgaði sig hjúkrun-
arstörfum alla tíð og
starfaði lengst af við
Fjórðungssjúkra-
húsið á Akureyri. Árið 1998 hóf
hún einnig störf hjá Krabbameins-
félagi Akureyrar og nágrennis og
starfaði þar til hinsta dags.
Útför Rögnu Dóru verður gerð
frá Akureyrarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Við Ragna Dóra kynntumst á ung-
lingsárunum og urðum vinkonur á
meðan við vorum í Menntaskólanum
á Akureyri. Eftir að hafa farið saman
á Þingeyri í fiskvinnslu sumarið 1979
settum við stefnuna á höfuðborgina.
Við vorum ekki búnar að gera upp við
okkur hvað við ætluðum að verða og
ákváðum því að leigja saman íbúð,
vinna og skemmta okkur þar til al-
vara lífsins tæki við. Við tókum á
leigu risíbúð á Grettisgötunni og þar
var mikið líf og fjör næstu árin enda
sjaldan lognmolla í kringum okkur
og vini okkar sem komu við á öllum
tímum sólarhringsins. Oft var vakað
fram eftir nóttu enda við báðar miklir
næturhrafnar, ekki hvað síst hún
Ragna Dóra sem naut sín sjaldan
betur en þegar langt var liðið á nótt-
ina. Stundum vöktum við heilu næt-
urnar eins og þegar við vöktum með
Önnu Fíu til morguns svo að hún
missti ekki af flugi til Þýskalands,
það var mikið hlegið þá nótt. Ragna
hló alltaf mikið og hafði mjög smit-
andi hlátur, fékk hlátursköst og gat
ekki hætt að hlæja þegar hún byrj-
aði.
Vart er hægt að hugsa sér
skemmtilegri ferðafélaga en Rögnu
Dóru. Hún var ætíð hress og hrif-
næm og vildi njóta þess sem hver
staður bauð upp á til hins ítrasta og
var þá stundum dálítið svöl að mér
fannst, en aldrei sá ég eftir að hafa
látið hafa mig út í það sem henni datt
í hug að gera. Við fórum í okkar
fyrstu utanlandsferð saman rúmlega
tvítugar. Ferðin var farin með nokk-
ura daga fyrirvara og var algjörlega
skipulagslaus að því undanskildu að
við áttum flugmiða til og frá Lúxem-
borg. Þegar við lentum í Lúxemborg
var hvorki sól né almennilega hlýtt
að áliti sóldýrkandans Rögnu Dóru
og skelltum við því okkur upp í eina
af þeim rútum sem Flugleiðir buðu
farþegum sínum upp á til nálægra
landa. Við settum stefnuna á súkku-
laðismakk í Sviss. Þaðan fórum við
jafnfyrirvaralaust til Rimini á Ítalíu í
smásólbað og svo til Feneyja þar sem
Ragna keypti kristalsfílana sína
frægu sem hún bjó um í bakpokanum
sínum og gætti eins og sjáaldurs
auga síns það sem eftir var af ferð-
inni. Leið okkar lá meðal annars um
Grindelwald í Sviss þar sem við fór-
um í kláf langt upp í fjöllin og hlupum
niður hlíðarnar og eins og Heiða í
sögubókunum, einnig skelltum við
okkur upp á Eiger og horfðum yfir
Alpana í allri sinni dýrð.
Um þrítugt fórum í Ameríkuferð-
ina sem var örlítið meira skipulögð.
Dvöldum lengi vel í Arizona hjá vin-
um og geystumst síðan (Ragna var
bílstjórinn) til Palm Springs, Los
Angeles, San Diego og Tiujana í
Mexico þar sem við lentum í „smá“
veseni á landamærunum á leiðinni til
baka til Bandaríkjanna þar sem
Ragna hafði tekið þennan „visa snep-
il“ úr vegabréfinu sínu af því að hann
var bara fyrir! Á bakaleiðinni var
New York svo tekin út að hætti
Rögnu Dóru. Ógleymanleg ferð –
eins og Evrópuferðin var líka. Eftir
þetta ferðalag stefndum við að því að
ferðast saman ekki sjaldnar en einu
sinni á áratug og taka eina heimsálfu
fyrir í einu. Oft göntuðumst við með
að við yrðum svo gamlar að við
myndum ná að klára heimsálfurnar
og okkar síðasta ferð yrði því að vera
til tunglsins. Því miður gátum við
ekki staðið við þetta ferðaplan enda
höfðu veikindi Rögnu sett mark sitt á
þrek hennar og krafta þegar við
skelltum okkur til London í tilefni
fertugsafmælis hennar, svona til að
gefast ekki alveg upp á ferðaplaninu.
Það var fyrir 6 árum að Ragna
Dóra greindist með krabbamein og
við tók sú þrautaganga sem lauk nú
snemma í ágúst. Um tíma leit út fyrir
að henni hefði tekist að losa sig við
vágestinn en í byrjun þessa árs var
ljóst að veikindin höfðu tekið sig upp
á ný af meiri krafti en áður. Þrekið
var lítið og meðferðin erfið. Ragna
dró sig í hlé og varði tíma sínum með
drengjunum sínum eftir því sem
kraftar hennar leyfðu. Hún átti þó
sínar góðu stundir inn á milli og kom
þá ótrúlegustu hlutum í verk sem
hún var oftar en ekki búin að úthugsa
enda hafði hún, eins og hún sagði
sjálf, allt of mikinn tíma til hugsa.
Ragna Dóra var mikill karakter og
sterkur persónuleiki hennar mótað-
ist eins og gengur af því sem hún
gekk í gegnum í lífinu. Það er ekki
allra að eflast við mótlæti en það
gerði hún Ragna mín. Ragna var,
eins og áður er komið fram, hlátur-
mild og glaðvær, hún var umburð-
arlynd, hafði sterka réttlætiskennd
og var líka afar hreinskilin, hún sagði
einfaldlega það sem henni fannst
hvað sem tautaði og raulaði. Vin-
skapur okkar Rögnu Dóru spannaði
nær aldarfjórðung og það var bæði
skemmtilegt, gefandi og lærdóms-
ríkt að vera vinkona hennar og deila
með henni sigrum og áföllum í lífinu.
Ég votta Jónasi Atla, Garðari
Darra, foreldrum, systkinum og öðr-
um ástvinum Rögnu Dóru samúð
mína.
Guðrún Ösp.
Okkur langar til þess að minnast
skólasystur okkar, hennar Rögnu
Dóru, með nokkrum fátæklegum
orðum.
Við þá harmafrétt að hún sé horfin
á braut virðast öll orð segja svo lítið,
um svo sterka konu. Okkur setti
hljóðar við fréttirnar og ósjálfrátt
leitaði hugurinn til baka á meðan
leiðir okkar lágu saman.
Við kynntumst allar í MA þar sem
við stunduðum nám á félagsfræði-
braut. Ýmislegt var brallað á þessum
árum. Sterkust er minningin um
hláturinn þinn, lífið og kraftinn sem
fylgdi þér. Þó að vakað væri yfir erf-
iðum ritgerðasmíðum eða verkefnum
var alltaf stutt í brosið og hláturinn
þinn. Þú varst líka alltaf hrókur alls
fagnaðar í skemmtunum bekkjarins.
Þegar við fengum „hvítu kollana“
skildu leiðir og hver hélt sína leið.
Samt sem áður fréttum við alltaf af
þér. Móðir þín var mjög dugleg að
leyfa okkur að fylgjast með og
óþreytandi að skila kveðjum.
Árin liðu við kláruðum framhalds-
nám og stofnuðum fjölskyldur. Lífið
tók við með sínum gleði- og sorgar-
stundum. Þú valdir þá leið að hlúa að
öðrum og kom það ekki á óvart, þér
var alltaf annt um fólk og hafðir
áhuga á fólki.
Það er okkur ofarlega í huga þegar
þú komst til Guðbjargar í Vest-
mannaeyjum, það átti nú aldeilis að
sýna þér fegurð Eyjarinnar. Það var
svo mikil þoka að ekkert sást út fyrir
veginn. Ferðin gekk út á „að þarna
er...“ en ekkert sást. Þér tókst auð-
vitað að sjá spaugilegu hliðarnar á
þessu öllu og úr varð hin mesta
skemmtiferð.
Nú hefur þú lagt í aðra ferð og
komist út úr „þoku“ veikinda og erf-
iðleika á bjartari stað. Þessi ferð á
fyrir okkur öllum að liggja, engan
hefði órað fyrir því að þú færir fyrst
úr okkar hópi. Við erum sannfærðar
um að þegar við hittumst næst verð-
ur það hláturinn þinn sem mun
hljóma eins og músík í eyrum okkar.
Ragna Dóra okkar.
Hafðu þökk fyrir brosin blíð
blessun má þau kalla.
Hafðu þökk fyrir horfna tíð
og hlátrana þína alla.
(Höf. ókunnur.)
Við viljum votta sonum Rögnu Dóru,
foreldum og systkinum okkar dýpstu
samúð. Guð geymi ykkur á þessari
sorgarstundu.
Árný Sveinsdóttir.
Bjargey Ingólfsdóttir.
Guðbjörg Guðmundsdóttir.
Kæra vinkona. Í dag er vika liðin
frá því að þú lést eftir baráttu við ill-
vígan sjúkdóm og hér sest ég niður í
þeim tilgangi að skrifa um þig nokk-
ur minningarorð. Ég stari á blaðið og
fyrir augum mér birtast myndir frá
liðinni tíð. Ég og þú, 16 ára skvísur að
hefja skólagöngu við Menntaskólann
á Akureyri, fullar tilhlökkunar og
sjálfstrausts. Ég og þú á rúntinum á
bláa Ópelnum hans pabba, fáum okk-
ur pylsu með öllu eða Brynjuís og
bingó, rúntum fram á rauða nótt og
spjöllum um ferðalög, stráka,
drauma og þrár. Og áfram halda
minningarnar að streyma fram. Ég
rifja upp bíóferð sem við höfum svo
oft hlegið að. Við sitjum í myrkvuð-
um bíósal og horfum á grafalvarlega
bíómynd, en örlítið atvik kemur okk-
ur til að flissa. Eins og svo oft áður
gátum við hvorug hætt að hlæja og
fengum mikið hláturskast sem áreið-
anlega eyðilagði bíóferðina fyrir öll-
um nema okkur. Ég minnist þess
þegar þú komst að heimsækja mig til
Þýskalands. Það ferðalag hafði auð-
vitað bráðfyndið upphaf. Þú misstir
af flugvélinni, sast bara í rólegheitum
og horfðir á farþega koma og fara en
beiðst sallaróleg eftir útkalli í flug til
Frankfurt, útkalli sem aldrei kom því
að kallkerfið var bilað. Það sem við
áttum eftir að hlæja að þessu atviki.
Árin líða og við erum orðnar ungar
konur. Ég sit í eldhúsinu þínu og
sötra lútsterkt kaffi því að þú ætlar
að spá í bolla. Við fætur okkar leika
litlu strákarnir okkar sér, strákarnir
sem nú eru orðnir ungir menn. Og
enn er hlegið, það er nú meiri vitleys-
an í þessum bollum.
Það er komið vor árið 2002. Ég sit í
nýju íbúðinni þinni þar sem hver ein-
asti hlutur var valinn af kærleika og
natni. Myndir af strákunum þínum,
þeim Jónasi Atla og Garðari Darra,
munir frá gamalli tíð, glerfígúrur og
list prýða þitt fallega heimili. Þú ert
orðin veik, en húmorinn og glettnin
er ekki langt undan. Við rifjum upp
gömul prakkarastrik, skálum í rauð-
víni og skemmtum okkur konunglega
þar til nýr dagur rís.
Fáum mánuðum síðar endar þú
ævi þína í þessari fallegu íbúð í faðmi
þeirra sem þú elskaðir mest.
Fyrir hönd fjölskyldu minnar
votta ég aðstandendum öllum mína
innilegustu samúð.
Hafðu þökk fyrir allt elsku Ragna
Dóra. Þín vinkona!
Anna Soffía.
Elsku Ragna mín. Á stundum sem
þessum á maður erfitt með að koma
einhverju á blað, en maður finnur
hvað vinátta og vinir gera mikið fyrir
mann og er mikilvægt núna í sorginni
að styrkja hvort annað. Vinátta okk-
ar í gegnum árin hefur verið frábær
og það var nú brallað margt. Þú með
þína hæfileika að setja saman gam-
anvísur og gamanmál og ógleyman-
legri veislustjórnun þinni í 40 ára af-
mælinu mínu sem enginn gleymir.
Elsku Jónas minn, Garðar Darri
RAGNA DÓRA
RAGNARSDÓTTIR
%


"'"'
  4 5!       
( 
 

 
6

 
)
  "' "''#
%&

  

   
  ! " $% 
= # ! " $% 
*  # " $% 0


  
   
 

  
 
=45

. .!B:
89%(


 
   
  &
 

)
  "' "$##
*      
+  +
  +  

! (!$  % $% 
%; !& , #8  $% 
 . ; !$% 
' ; !$%  #/ .   &

0,!/  9 C9 #,!/  9
/  /. &    /. 0

    !    

  50

   

 
*'2'"'"A
'
% ( ! 
.! .!:D
#8 
   !    3 
# * &
5  ! %$% 
# <#  # $%   0 &
 &
5  ; $% 0 7

 
   

      
",' E
  ;*-#
    
 
    !   3 
2


 / !

5 (!$!  $% &  %  %  $% 
#!5 $% 
 $!  $% & %#   $% 
"$$  $% $%  !  & &
 $!  $% &
    /  /. & /  /  /. 0

    ! 

 
  50

   

   
"

' E5)"
 #   
#!
      
 
     '" ! 

 
   
 8 0


 "# ""##
    5  ; %&
 + 0)& #$% F *   &
'$ +5  ;&  #$! <+! $% 
 5  ;&FF  50#$% 
5  %05  ;&
* 5  ;& $$ *0<;$% 

-  5  ;$%  )%  05&/#&
 ;( 05  ;&  9# !  #$% 
)& # ! 5  ;$%  )& # 'G#&
    /  /. & /  /  /. 0