Morgunblaðið - 18.09.2002, Síða 25

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 18. SEPTEMBER 2002 25
örbylgjuofnar
Margar gerðir,
fást í stáli eða hvítu.
Verð frá kr.
Borgartúni 28, s. 562 2901 og 562 2900
12.160 stgr.
ÉG FÓR að velta því
fyrir mér nú í upphafi
skólagöngu sonar míns
hvernig það yrði fyrir
mig sem kennara að
vera nú allt í einu hin-
um megin við borðið.
Þegar ég hélt áfram að
velta þessu fyrir mér
áttaði ég mig á því hvað
þetta væri furðulegur
hugsanaháttur hjá
sjálfum kennaranum.
Maður er auðvitað ekk-
ert hinum megin við
borðið heldur sitjum
við öll sömum megin
við sama borð og
vinnum sameiginlega
að því að barninu líði vel í skólanum.
Börn skynja tilveruna oft betur en
þeir fullorðnu og ef þau komast að
því að fólk sitji ekki við sama borðið,
að það sé einhver hinum megin við
það, þá fara þau að ókyrrast í sætum
sínum.
Ég hef oft sagt í góðra vina hópi að
í flestum tilfellum sé minnsta málið
að eignast blessuð börnin en það sé
ansi krefjandi og oft erfitt að eiga
þau. Ef ég reyni að vera aðeins já-
kvæðari þá þarf það aldrei að vera of
erfitt. Þegar börnin okkar byrja í
skóla er ekki sjálfgefið að það gangi
áfallalaust fyrir sig, þau hafa mis-
munandi bakgrunn og reynslu til að
byggja á og það er ekkert víst að
skólaumhverfið henti þeim í fyrstu.
Það sem er hins vegar mjög mikil-
vægt að hafa í huga er að í þessu um-
hverfi verður starfsaðstaða
barnanna næstu árin. Við sem berum
ábyrgðina verðum að vera vakandi
og sýna samkennd við það að skapa
traustan grundvöll til samvinnu. Það
að sitja við sama borð þýðir að það
vinna allir saman eins
og þeir eru megnugir
til. Það hlusta allir á rök
hinna, vega og meta
færar leiðir, enginn
einn tekur endanlega
ákvörðun varðandi úr-
ræði og framvindu
mála.
Foreldrar og nem-
endur hafa mismunandi
bakgrunn sem hefur
áhrif á gildi og lífsýn
þeirra almennt, okkur í
skólunum ber að virða
ólík viðhorf og hug-
myndir fólks. Okkur
foreldrum ber einnig að
virða leiðir skólans. En
það skiptir miklu máli þegar ná á
góðu og farsælu samstarfi milli heim-
ila og skóla að allir hlutaðeigandi
finni að þeir hafi ákveðnu hlutverki
að gegna, foreldrar hafa allir hæfi-
leika sem nýtast vel í samstarfi við
skólana og til þess að öllum líði vel er
mikilvægt að virkja þá krafta sem til
staðar eru. Ef heimilin og skólarnir
sýna samstöðu í verki finna börnin
okkar að þar á milli ríkir gagnkæmt
traust og virðing og við uppskerum
öll metnaðarfullt og gleðilegt skóla-
starf fyrir alla sem að því koma.
Hinum megin
við borðið
Hanna Guðbjörg
Birgisdóttir
Skólaganga
Það skiptir miklu máli
þegar ná á góðu og far-
sælu samstarfi milli
heimila og skóla, segir
Hanna Guðbjörg
Birgisdóttir, að allir
hlutaðeigandi finni að
þeir hafi ákveðnu
hlutverki að gegna.
Höfundur er foreldri og kennari.
FÁTT virðist geta
komið í veg fyrir stór-
styrjöld í Miðaustur-
löndum. George W.
Bush, forseti Banda-
ríkjanna, hefur sett ör-
yggisráði Sameinuðu
þjóðanna fyrir að koma
sér saman um ályktun
þar sem Saddam Huss-
ein, forseta Íraks,
verður gefinn loka-
frestur til þess að
hleypa vopnaeftirlits-
mönnum inn í landið,
ella leggi öryggisráðið
blessun sína yfir stríð
við Írak. Í ræðu sinni á
allsherjarþingi SÞ í sl.
viku var Bush efins um Írakar færu
að skilyrðum Bandaríkjastjórnar og
nokkuð ljóst að í Hvíta húsinu stefna
menn hraðbyri að stórátökum við
Írak.
Innrásin í Kúveit
Saddam Hussein komst til valda í
Írak árið 1979 og naut allan níunda
áratug síðustu aldar velþóknunar
Bandaríkjastjórnar, ekki síst sem
mótvægi við klerkastjórnina í ná-
grannaríkinu Íran. En það breyttist
á svipstundu sumarið
1990 þegar Írakar réð-
ust inn í Kúveit. Í
Persaflóastríðinu 1991
voru hersveitir Íraka
hraktar frá Kúveit en
Bush eldri heyktist á
því að fara alla leið til
Bagdad og steypa
Saddam og valdaklíku
hans af stóli. Hvort það
hefði tekist veit enginn
en möguleikinn var svo
sannarlega fyrir hendi.
Ellefu árum síðar situr
Saddam Hussein sem
fastast við völd í Írak í
krafti ógnarstjórnar
sinnar, og er sem lík-
þorn á pólitískum líkama Bush-fjöl-
skyldunnar.
Viðskiptaþvinganir
og vopnaeftirlit SÞ
Viðskiptaþvinganir SÞ gegn Írak
á umliðnum áratug hafa leitt miklar
hörmungar yfir hinn almenna borg-
ara. Talið er að 1–1,5 milljónir
íraskra barna hafi látist vegna
skorts á mat og lyfjum. Þorri Íraka
býr við mikla fátækt en svo virðist
sem viðskiptaþvinganir Sameinuðu
þjóðanna hafi gert lítið annað en að
herða kverkatak Saddams á írösku
samfélagi. Óneitanlega kaldranaleg
staðreynd í ljósi hinna gífurlegu
fórna sem Írakar hafa þurft að færa.
Íraski herinn á efna- og sýklavopn
og hefur notað þau gegn eigin þegn-
um í Kúrdistan. Um það er ekki
deilt. Eldflaugar sem draga 150–900
km leið eru einnig í vopnabúri Sadd-
ams. Það hefur vopnaeftirlit SÞ á ár-
unum 1991–1998 staðfest. Engar
sannanir liggja hins vegar fyrir um
kjarnorkuvopnaeign Íraka. Flestir
sérfræðingar eru á einu máli um að
Írakar stefni að því að eignast kjarn-
orkuvopn en ekkert er hægt að full-
yrða um hvenær það gæti orðið.
Hingað til hefur meint vopnaeign
þjóða ekki talist fullgild ástæða fyrir
árásarstríði til þess, að því er virðist,
að koma í veg fyrir notkun vopn-
anna. Verða vopnin ekki fyrst notuð
ef og þegar ráðist verður á Írak?
Bush, Blair og olían
Áform Bandaríkjastjórnar virðast
hafa eitt, og aðeins eitt, skýrt mark-
mið: Að steypa Saddam Hussein af
stóli hvað sem það kostar. Minna
hefur farið fyrir umfjöllun um
hversu mörg mannslíf eru í húfi, eða
um eyðilegginguna og kostnaðinn
sem er óhjákvæmilegur í slíkum
hildarleik. Því síður hafa félagarnir
George Bush og Tony Blair kveðið
upp úr um það hvernig eigi að
standa að uppbyggingu lýðræðis og
mannréttinda í Írak, ef svo færi að
herförin bæri tilætlaðan árangur. Í
því sambandi er hollt að hafa í huga
að nú þegar er farið að bera á því að
ríki standi ekki við gefin fyrirheit
um fjárframlög til uppbyggingarinn-
ar í Afganistan.
Olíulindirnar fyrir botni Persaflóa
eru lykilstærð í stríðsdæmi Banda-
ríkjastjórnar. Aðeins Sádí-Arabar
eiga meiri olíuforða en Írakar. Gíf-
urlegir hagsmunir í orku- og olíu-
iðnaðinum eru því í húfi og ljóst að
olíurisarnir í Bandaríkjunum, Bret-
landi og víðar eru þess albúnir að
nýta olíulindir Íraks um leið og færi
gefst. Náin tengsl Bush-fjölskyld-
unnar og Dick Cheney, varaforseta,
við olíuiðnaðinn eru öllum kunn. Það
skyldi þó ekki vera að gróðavon
bandarískra olíurisa ráði ferð í heil-
ögu stríði George Bush gegn Sadd-
am Hussein?
Írak og feigðarflan Bandaríkjastjórnar
Þórunn
Sveinbjarnardóttir
Mið-Austurlönd
Olíulindirnar í Írak,
segir Þórunn Svein-
bjarnardóttir, eru lyk-
ilstærð í stríðsdæmi
Bandaríkjastjórnar.
Höfundur situr í utanríkismálanefnd
Alþingis.