Morgunblaðið - 25.09.2002, Blaðsíða 45

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 25. SEPTEMBER 2002 45
Erum a› taka á móti umsóknum um skiptinemadvöl.
Brottfarir janúar–mars og júní–september 2003.
Ársdvöl, hálfsársdvöl og sumardvöl.
BLEKKINGUM í kvikmyndaheim-
inum eru engin takmörk sett og oft
hefur verið sagt að það sem geri
kvikmyndagerðarmann góðan sé
hversu góður blekkingameistari
hann sé.
Það orð fer greinilega af íslensk-
um starfsmönnum kvikmyndagerð-
arinnar Pegasusar en þeir voru á
dögunum fengnir til þess að taka
litla kvikmynd fyrir Barnahjálp
Sameinuðu þjóðanna, UNICEF.
Fóru tökur fram á Mýrdalsjökli
og var verkið unnið fyrir hönd RSA
kvikmyndafélagsins kunna sem er í
eigu hinna heimsþekktu leik-
stjórabræðra Ridleys og Tonys
Scotts.
Leikstjóri verksins heitir Jim
Weedon en hann kom að rómaðri
brellugerð við Óskarsverðlauna-
mynd Ridleys, Gladiator.
Kvikmyndatökumaður á Mýrdals-
jökli var hins vegar íslenskur og
heitir Karl Óskarsson en hann hefur
komið víða við í íslenskum kvik-
myndaheimi og tekið fjöldann allan
af alþjóðlegum auglýsingum sem og
nokkrar íslenskar bíómyndir, þ.á m.
Hvíta máva og Foxtrot.
Ástæðan fyrir því að ákveðið var
að taka myndina á Mýrdalsjökli er
býsna skemmtileg. Þannig er nefni-
lega mál með vexti að myndin á að
gerast í Tíbet en kostnaðaráætlun
leyfði ekki að tökur gætu farið fram
þar í Austurlöndum fjær. Pegasus-
menn bentu hins vegar á að á Íslandi
væri að finna tökustaði sem hægt
yrði að láta líta út sem á Tíbet væru.
Og það varð úr. En tökustaðir þessir
voru æði fjarri mannabyggðum og
reyndar langt uppi á Mýrdalsjökli,
þangað sem einungis er fært á sér-
útbúnum jökla
jeppum sem komu að góðu gagni.
Leikarar í myndinni voru íslensk-
ir, valdir úr hópi þeirra er svipar til
asískra Tíbetbúa í útliti.
Fyrstu dagana lék veðrið tökuliðið
svolítið grátt en daginn sem með-
fylgjandi myndir voru teknar hafði
heldur betur ræst úr, sól skein í
heiði og lognið var svo mikið að nota
þurfti sérstakar þar til gerðar mask-
ínur til þess að búa til vind! Þannig
gerast hlutirnir í blekkingarheimi
kvikmyndanna.
Hún var tignarleg sýnin sem blasti við tökuliði yfir víðáttur Mýrdalsjökuls.
Tíbeskur drengur á þaki þaks heimsins Ngari eða íslenskur drengur á
Mýrdalsjökli – hver sér muninn?
Tíbet myndað á
Mýrdalsjökli
PETER Gabriel virðist skorta
þennan innri eld sem verður til þess
að listamönnum finnst þeir þurfa að
koma frá sér nýju efni. Kannski er
hann bara latur en nú eru fjögur ár
síðan hann tilkynnti fyrst að næsta
plata sín skyldi heita Up. Biðin eftir
gripnum varð hins vegar lengri en
efni stóðu til.
Ljóst er að nokkur laganna á Up
hafa verið að malla í langan tíma.
Hið magnþrungna „Signal to Noise“
hefur t.d. að geyma söng Nusrats
Fatehs Ali Khan en hann dó í ágúst
1997. Hvað um það – Gabriel er
vandvirkur maður og þess gætir
víða á Up. Hann telur sig greinilega
ekki lengur þurfa að hlaupa á eftir
skyndivinsældum; a.m.k. eru ekki
nema tvö lög á Up sem manni finnst
koma til greina sem smáskífur;
„More Than This“ og „The Barry
Williams Show“,
sem farið er að
heyrast í viðtækj-
um landsmanna.
Þó að viðlag þess
síðarnefnda sé
„flott“ er það þó
furðu misheppnað sem vinsælda-
popp.
Þessi plata er hins vegar þess
eðlis að hún launar mönnum það
margfaldlega ef þeir gefa sér tíma
til að hlusta á hana oftar en einu
sinni og oftar en tvisvar. Fyrsta lag-
ið, „Darkness“, sem jafnframt er
það besta á plötunni, er raunar
greinileg yfirlýsing af hálfu lista-
mannsins, að menn skuli ekki vænta
neins skallapopps. „Darkness“ kem-
ur sem spark í magann, afar kraft-
mikið en þó hógvært í bland; minnir
að sumu leyti á „Intruder“ af þriðju
plötu Gabriels (1980).
Lögin eru næstum undantekning-
arlaust vel heppnuð. Flest eru af-
skaplega margslungin sem er kost-
ur, því þá vex platan við hverja
hlustun. En það getur líka verið
galli því framvinda sumra laga
verður á stundum nokkuð þung-
lamaleg, sbr. t.d. „Sky Blue“ og
„More Than This“.
Bestu lög plötunnar eru, sem fyrr
segir, „Darkness“, „No Way Out“
(sem byrjar með léttri sveiflu og
flottu gítarstefi) og „My Head
Sounds Like That“ (ofuryndislegt
en líka svolítið undarlegt lag).
Ég hefði reyndar valið lagið „I
Grieve“ í úrvalsdeildina en það er
bara til í betri útgáfu annars staðar
(þó að munur á útsetningum sé ekki
mikill). Raunar eru það talsverð
vonbrigði að finna þetta annars frá-
bæra lag hér því það kom út árið
1998 á diski er geymdi lög úr kvik-
myndinni City of Angels.
Á heildina litið má segja að
„sándið“ á þessari langþráðu plötu
Peters Gabriels sé súperfínt og
óvenjuleg söngrödd kappans (og
ekki síður röddun, sbr. t.d. „More
Than This“) upp á sitt allra besta.
Textar eru einnig góðir, stundum
alveg frábærir, eins og t.d. við sakn-
aðarsönginn „I Grieve“. Kröfurnar
eru auðvitað miklar eftir tíu ára bið
og þó að manni finnist kannski
vanta herslumuninn, til að gera
þetta að algeru meistaraverki, þá
kemur Up örugglega til með að ylja
gömlum aðdáendum Gabriels um
hjartaræturnar um mörg ókomin
ár.  Tónlist
Hvar hefur
þú verið?
Peter Gabriel
Up
Virgin gefur út fyrir Real World
Up er fyrsti eiginlegi hljómdiskur Peters
Gabriels frá því að Us kom út árið 1992. Í
millitíðinni hefur hann samið kvikmynda-
tónlist og sent frá sér hljómdiskinn Ovo,
sem hafði að geyma tónlist er tengdist
Þúsaldarhvelfingunni í London. Áður
hafði Gabriel sent frá sér fimm sóloskífur,
m.a. metsöluplötuna So (1986), tónlist
við myndirnar Birdy (1984) og The Last
Temptation of Christ (1989) og verið
söngvari í Genesis (1968–75).
Davíð Logi Sigurðsson