Morgunblaðið - 07.01.2003, Side 40

40 ÞRIÐJUDAGUR 7. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÞEIR grafa holu, setja konuna ofaní
hana og moka svo ofaní aftur, þannig
að ekki stendur neitt uppúr nema
höfuðið.
Svo vefja þeir þunnri blæju um
höfuðið, og þá er allt tilbúið.
Tilbúið til hvers? spyrð þú. Tilbúið
til að hægt sé að hefja „athöfnina“
sem felst í því að grýta stórum stein-
hnullungum í höfuð varnarlausrar
konunnar. Sjokkerandi? ... Sannleik-
ur? ... Veruleiki?
Þetta er veruleiki Aminu, 31 árs
konu frá Nígeríu. Hún býr í norður-
hluta landsins, hvar múslimskt
feðraveldi hefur lögsögu, þvert on-
faní ríkjandi stjórnvöld. Amina er
fráskilin og átti alla vega eitt barn
áður en ógæfan í líki huglauss kær-
asta hitti hana fyrir. Hún hafði mök
við hann utan hjónabands og varð
ólétt í kjölfarið. Til að byrja með við-
urkenndi hann að vera faðir barns-
ins. En er einhverjir heittrúaðir,
„löghlýðnir“ nábúar hennar kærðu
hana fyrir hórdóm dró hann allt til
baka og kveðst nú aldrei hafa haft
við hana mök. Ekkert verður sannað
á hann, þar sem ekki voru til staðar
„tvö vitni að mökum þeirra“ en það
myndi nægja til að hann yrði sekur
fundinn. Amina hins vegar getur
ekki neitað sök, því hún bar sönn-
unina, barnið sitt, undir belti. Því
getur hún ekki neitað og er tilvist
barnsins sönnun á sekt hennar.
Var hún dæmd af múslimskum
dómstóli til að grýtast til dauða strax
er barn hennar hættir á brjósti. Var
gerður góður rómur að þessum dómi
og fögnuðu karlmennirnir er við-
staddir voru dómsuppkvaðningu
mjög.
Einhverra hluta vegna spurðist
mál þetta út. (Vil ég taka fram að
þetta er ekkert einsdæmi í hinum
múslimska heimi.)
Amina hefur nú lögfræðing, sem
berst fyrir hana en róðurinn er mjög
þungur. Fréttin um Aminu komst í
vestræna fjölmiðla, þ. á m. hérlendis,
og rennur öllum er einhverja samúð
eiga til, til rifja örlög Aminu og ann-
arra er slík grimmdarörlög hljóta.
Hins vegar er allt of auðvelt fyrir
okkur að líta undan og halda áfram
okkar veg svo til ósnortin. „Við get-
urm hvort eð er ekkert gert!“ segja
margir. Það er ekki rétt! Við getum
lagt lóð okkar á vogarskálina minnug
þess að margt smátt gerir eitt stórt.
Ef þú hefur aðgang að veraldarvefn-
um, þá getur þú farið inn á oprah.-
com , skrollað niður á myndina á Am-
inu (gerðu þetta strax í dag eða á
morgun!) og sent bréf, sem er tilbúið
þar til undirritunar, til sendiherra
Nígeríu í Washington. Alþjóðlegur
þrýstingur gerir ráðamönnum í Níg-
eríu það óbærilegt að láta þennan
ófögnuð viðgangast í landi sínu.
Ef við erum nógu mörg, þá getum
við lyft grettistaki! Svo gerum það!
Takist okkur í sameiningu að
hjálpa til að bjarga Aminu frá grýt-
ingu gæti það orðið að fordæmi. For-
dæmi, sem yrði öðrum konum til
bjargar. Fyrsta skrefið er alltaf mik-
ilvægast, jafnvel þótt manni finnist
það ekki stórt. Tökum það saman!
Sýnum miskunn ... Múhameð spá-
maður predikaði að kærleikur og
miskunn gagnvart náunganum væri
eitt það mikilvægasta í lífi sérhvers
manns. Einhvers staðar hefur ein-
hver gert hrikaleg mistök í túlkun
Kóransins!
Vil ég þakka og skora á Stöð tvö að
sýna aftur þátt Ópru sem sýndur var
6. nóvember. Þar var þetta mál ít-
arlega reifað og á skiljanlegan hátt.
Ennfremur bendi ég á að þeir sem
standa að Ungfrú Ísland.is höfðu
dug í sér að hætta við þátttöku er
fegurðarkeppnin „Miss World“ verð-
ur í Nígeríu. Heill ykkur ... þetta var
skref í rétta átt.
LINDA SAMSONAR
GÍSLADÓTTIR,
Borgarheiði 8h,
810, Hveragerði.
Þeir grafa holu
Frá Lindu Samsonar Gísladóttur:
ERFIÐASTA staða sem stjórnmála-
maður lendir í er að vera staðinn að
ósannsögli.
Oftar en ekki tekst viðkomandi
stjórnmálamanni að snúa sig út úr
þeim aðstæðum. Kjósendur kippa sér
sjaldan upp við lygar stjórnmála-
manna því þeir hafa heyrt þær svo
oft. Stjórnmálamenn geta oft ekki
sagt sannleikann eða það hreinlega
hentar þeim ekki. Versta staða fyrir
stjórnmálamann er að lygar hans séu
spilaðar af bandi og vitnað í það sem
hann sagði á sínum tíma.
Skammt er að minnast þess sem
Helgi nokkur Hjörvar sagði í sjón-
varpsviðtali á Stöð 2 skömmu fyrir
borgarstjórnarkosningarnar 1998.
Þar þvertók Helgi fyrir það að R-list-
inn myndi hækka álögur og gjöld á
borgarbúa. Vissulega gleðifréttir fyr-
ir kjósendur ef staðið hefði verið við
loforðið. Skömmu eftir kosningarnar
1998, þegar R-listinn hafði unnið sig-
ur, hækkaði hann holræsagjaldið og
ýmis smágjöld sem kom einkar illa við
eldri borgarbúa.
Svipað er að gerast nú í tilfelli Ingi-
bjargar Sólrúnar Gísladóttur. Bæði
fyrir og eftir borgarstjórnarkosning-
arnar sl. vor var Ingibjörg þráspurð
af fréttamönnum um það hvort hún
ætlaði í þingframboð að ári. Sjaldan
hefur heyrst staðfastari neitun frá
nokkrum stjórnmálamanni en einmitt
frá borgarstjóra við það tilefni. Ekki
þurftu kjósendur R-listans að bíða
lengi eftir því að Ingibjörg færi að
hugsa um að svíkja loforð sitt. Í sept-
ember kom sú hugmynd upp að Ingi-
björg færi í framboð fyrir Samfylk-
inguna. Góðvinir borgarstjóra gerðu
könnun sem átti að sýna hversu mikið
fylgi Samfylkingin myndi fá með
borgarstjóra innanborðs. Eitthvað
fór þessi hugmynd illa í samstarfs-
aðila borgarstjóra og hún þvertók aft-
ur fyrir það að fara í þingframboð.
Skósveinn hennar, Dagur B. Egg-
ertsson, steig fram á ritvöllinn í Mbl.
7. september sl. og taldi það hluta af
pólitískum styrkleika borgarstjóra
hversu trúverðug hún væri! Ætli
kjósendur telji meintan trúverðugleik
borgarstjóra nýtast vel í embætti for-
sætisráðherra landsins? Það er aldrei
að vita.
STEINÞÓR JÓNSSON,
Hléskógum 18, 109 Reykjavík.
Pínleg staða
Steinþór Jónsson skrifar: