Morgunblaðið - 22.02.2003, Blaðsíða 48
48 LAUGARDAGUR 22. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík Sími 569 1100
Símbréf 569 1329 Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
AUMINGJAGÆSKA er eitt af
vondum viðhorfum sem birtast
íbúum landsins með erlent ríkis-
fang. Annað viðhorfið er fjand-
skapur, tengdur ótta um að líkur
séu á að um sé að ræða afætur,
líklegar til að skerða hagsmuni
annarra íbúa landsins, spilla sam-
félaginu. Innantómt stærilæti ligg-
ur að baki báðum þessum viðhorf-
um.
Aumingjagæskan á sér t.d. það
undarlega birtingarform að Al-
þjóðahúsið í Reykjavík, miðstöð
fjölþjóðlegrar menningarstarf-
semi, er nú rekið á grundvelli líkn-
arstarfsemi Rauða krossins, rétt
eins og þúsundir landsmanna með
erlent ríkisfang séu sérstakrar
líknar þurfi. Af eigin raun veit ég
að flest þetta fólk er afskaplega
vant að virðingu sinni og leggur
stolt og ánægt fram skattgreiðslur
og önnur framlög til samfélagsins.
Það lifir og hrærist í íslenskum
menningarheimi, bæði sem neyt-
endur og veitendur og hefur á
stundum fórnað margvíslegum
verðmætum fyrir það val sitt að
dveljast hérlendis. Í lang flestum
tilvikum hefur íslenska samfélagið
mjög mikið gagn af nærveru þess-
ara nýju íbúa, sem auka á menn-
ingarlega fjölbreytni og skemmtun
í einsleitnu samfélagi. Það er til
háðungar gert, að reisa fólki
menningarmiðstöð en flokka rekst-
ur hennar til líknarstarfsemi í
þágu bágstaddra!
Fjandskapur og ótti í garð þessa
fjölmenna hóps byggist m.a. á
þeirri villu að um líklegar afætur á
samfélaginu sé að ræða. Alþingi
hefur látið slík sjónarmið í ljósi
með því m.a. að girða fyrir að ein-
staklingar með erlent ríkisfang
njóti félagslegs öryggis til jafns
við aðra á grundvelli félagsmála-
löggjafar og sveitarstjórnarlaga.
Gerist þeir uppvísir að skorta ver-
aldleg efni og þiggi af þeim ástæð-
um einhvern félagsþjónustustyrk
er viðbúið að dvalarleyfi fáist eigi
endurnýjað, að búseturéttur fáist
ekki og að umsókn um ríkisborg-
ararétt verði hafnað. Þannig eru
skattgreiðendur með erlent ríkis-
fang hlunnfarnir um það fé-
lagslega öryggi, sem þeim er þó
ætlað að styðja með sköttum og
skyldum sínum! Útilokun frá al-
mennum réttindum blasir við og
jafnvel er útlegðardómi hótað fyrir
sakir mögulegrar fátæktar eða
áfalla. Ekki er þetta eina dæmið
um það hvernig stjórnvöld reyna
að niðurlægja þennan fjölmenna
hóp og vanvirða.
Þvinguð skólaskylda, gagnvart
fullorðnum íbúum landsins með er-
lendar rætur, er meðal laganý-
mæla á Íslandi að frumkvæði
dómsmálaráðuneytisins. Þetta ger-
ist í samfélagi, sem af nirfilshætti
hefur ekki getað svarað ásókn út-
lendinga í íslenskunám með sóma-
samlegum hætti um árabil. Fram-
tak ráðuneytis dómsmála á sviði
menntamála er sérstætt. Reyni
menn markvisst að niðurlægja og
særa náungann á annarlegum for-
sendum, bitnar það oftast mest á
gerendunum. Eigin sjálfsvirðing
gerandans og sæmd bíður mesta
hnekki.
BALDUR ANDRÉSSON,
Bugðulæk 14, Reykjavík.
Íslensk sæmd
Frá Baldri Andréssyni:
UPP úr áramótunum s.l. barst mér
bréf frá RÚV um að ég ætti að
skila skýrslu um viðtæki og
greiðslu afnotagjalda af þeim.
Þar sem greiðsla þessara gjalda
er óbreytt frá því sem verið hefur
taldi ég enga ástæðu til að gera
mér rellu af þessu, þetta væri e.t.v.
einhver mistök hjá RÚV að krefja
mig um sérstaka skýrslu. Gjöldin
eru greidd gegnum banka og hefir
það ekki brugðist svo ég viti; þegar
bankinn tók þetta að sér var það
gert í samráði við RÚV, að sjálf-
sögðu. RÚV getur því fylgst með
greiðslunum hjá sér stympinga-
laust ef yfirmenn þar á bæ kæra
sig um. Gangi tækið úr sér verður
það væntanlega yngt upp, en
greiðslurnar verða óbreyttar.
Í öðru bréfi, sem var að berast
er krafa um að skila skýrslu og
lögð áhersla á að um sé að ræða
ítrekun. Vitnað er til laga varðandi
gjaldskyldu og verð ég að segja
það hér að ég hefi ekki dregið þá
skyldu í efa, þvert á móti hefi ég
reynt að baktryggja að allt skili sér
á réttum tíma.
Í bréfi RÚV er klykkt út með
þessu: „Berist ekki svar við fyr-
irspurn okkar mun tækjaleitardeild
taka málið til afgreiðslu. Ríkisút-
varpið er í eigu allra Íslandinga.
Þess vegna greiða öll heimili og
fyrirtæki afnotagjaldið.“
Þetta síðasta er að vísu ekki al-
veg rétt. Það rétta er að sam-
kvæmt lögunum, sem vitnað er til í
bréfinu, ber öllum eigendum við-
tækja að greiða afnotagjald af
þeim.
Ekki er, að því er ég best veit, í
þessum lögum né öðrum lagt á
herðar skilvísum greiðendum að
skila RÚV skýrslum um þetta.
Ég skora því á þennan hóp að
sleppa því að ansa þessu ömurlega
erindi.
ÓLAFUR GUÐMUNDSSON,
Hraunbæ 70, Reykjavík.
Ömurlegur
erindisrekstur RÚV
Frá Ólafi Guðmundssyni: