Morgunblaðið - 19.03.2003, Qupperneq 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 19. MARS 2003 35
að land og hver ákvörðun áræðni
trúar.
Veit okkur, breyskum börnum
dagsins, sem erum blind á framtíð-
ina, að halda til móts við hana í
öruggu trausti til kærleika þíns,
sem hvorki bregst í lífi né dauða.“
„Æskuhryggð er eins og mjöll á
apríldegi.“
Og skáldið bætir við: „á auga-
bragði einu hún hjaðnar óðar en fyr-
ir sólu glaðnar.“
Svo er Guði fyrir að þakka að
sorgin og gleðin eru systur sem
fylgjast að í lífinu. Okkar hlutverk
er að taka þær í sátt og halda inn í
nýja framtíð í fylgd Jesú Krists,
hans sem er upprisan og lífið.
Þannig blessum við minningu
Jónasar Einarssonar Waldorff og
biðjum góðan Guð að styrkja fjöl-
skyldu hans og vini.
Ólafur Oddur Jónsson.
Ég man svo vel eftir því þegar við
Jónas hittumst fyrst. Við vorum sjö
ára gömul og það var sumar. Við
bjuggum við hliðina hvort á öðru.
Ég var ein úti að leika mér því ég
var nýflutt í hverfið. Þú og vinur
þinn voruð líka úti að leika ykkur og
komuð að mér og spurðuð hvort ég
vildi koma í mótorhjólaleik. Og eftir
þennan dag vorum við bestu vinir.
Við brölluðum margt saman. Hon-
um fannst gaman að koma með okk-
ur upp í hús að vinna, moka sand,
bera steina og fannst voðalega gott
að fá kók og súkkulaði í kaup en það
var það sem pabbi gaukaði að okkur
fyrir hjálpina. Þegar Jónas flutti til
Danmerkur með mömmu sinni og
Daníel bróður sínum og Sindra
hundinum sínum fannst mér eins og
heimurinn hefði hreinlega snúist
við, hvað ég saknaði hans Jónasar
ég átti engan jafn góðan vin eins og
hann, við skrifuðumst á og svo kom
hann heim til að heimsækja pabba
sinn og heimsótti ég hann í Hafn-
arfjörðinn og hann mig til Keflavík-
ur.
Svo fluttu Jónas og fjölskylda aft-
ur heim til Íslands og mikið var ég
glöð. Á fermingardaginn minn í
fyrra kom hann í fermingarveisluna
mína eins og sannur herramaður í
sínu fínasta pússi, hann gaf mér
Passíusálmana og fallegan hring, og
þykir mér voðalega vænt um þessa
hluti. En eins og svo oft gerist þegar
börn eldast þá breytist hjá þeim líf-
ið, nýir vinir koma í stað gamalla en
við Jónas héldum alltaf sambandi,
ég sá hann síðast standa á kirkju-
tröppunum að koma úr fermingar-
fræðslunni og veifaði hann mér og
pabba glaðlega. Ég man hann Jónas
vin minn eins og hann var, glaðlegur
strákur sem þurfti smá stuðning til
að fóta sig í lífinu, ég vil trúa því að
hans bíði mikil og merkileg verkefni
hjá guði, sem átti stóran þátt í lífi
hans. Elsku Helle og Daníel, ég bið
guð að vernda ykkur og hugga á
þessum erfiðu tímum. Guð geymi
Jónas vin minn og minningu hans.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Mist Elíasdóttir.
Ég man þegar Jónas leyfði mér
að bera út blöðin með sér, ég sat í
kerrunni og braut saman hvert blað
og Jónas hljóp með það upp að hurð-
inni. Það þótti mér gaman og þótti
vænt um Jónas.
Ég man hvað mér fannst gaman í
afmælinu hans Jónasar, í sjóræn-
ingjaleiknum, finna kortin og vís-
bendingarnar og mitt lið vann. Ég
man hvað Jónasi fannst Coke gott
og honum fannst það líka gott þótt
það væri goslaust. Ég man hvað mér
þótti vænt um þegar Jónas leyfði
mér að leika og vera með sér þótt ég
væri fjórum árum yngri en hann og
ég man þegar Jónas gaf mér
Playmo sjóræningjaskipið sitt. Ég
man hann Jónas.
Kveðja. Þinn vinur,
Blær Elíasson.
Margrét Þorbjörg
Thors andaðist hinn 5.
mars á 75. aldursári.
„Mabba“ móðursystir
var yngst fimm barna
Ólafs Thors, forsætis-
ráðherra, Jensen, stórkaupmanns,
kvæntur Margréti Þorbjörgu Krist-
jánsdóttur, og Ingibjargar Indriða-
dóttur, Einarssonar ríkisendurskoð-
anda og rithöfundar, kvæntur Mörtu
Maríu Pétursdóttur Guðjohnsen.
Hún ólst upp í húsi foreldra sinna,
afa míns og ömmu, í Garðastræti 41.
Margrét var stúdent frá Menntaskól-
anum í Reykjavík, og hennar kynslóð
markaði tímamót þar sem kvenfólk
fer að sækja nám jafnfætis karl-
mönnum. Margrét sótti einnig nám
við Centennary Junior College, í
Hackettstown, New Jersey. Eftir
heimkomu hóf hún störf hjá Flug-
félagi Íslands sem flugfreyja og þar
kynntist hún Þorsteini Jónssyni flug-
manni og giftust þau 1952.
Eftir að mín fjölskylda hafði flust
vestur til Bandaríkjanna 1955 fluttu
þau Margrét og Þorsteinn til Zaire
1957, sem þá hét „Kongó“ og var ný-
lenda Belgíu. Þorsteinn flaug þar fyr-
ir Sabena og telja má að þau hafi lifað
nokkuð góðu lífi þar í stóru húsi í
Leopoldville með lið af innlendu þjón-
ustufólki í kringum sig. Mér er minn-
isstætt að fá jólagjafir frá Möbbu sem
sendar voru frá Kongó til St. Louis,
þar sem við bjuggum á þessum árum.
Þegar við síðar hittumst var
skemmtilegt að ræða við Möbbu um
lífið og tilveruna á þessum framandi
stað í Afríku. En Kongó var langt frá
Íslandi og ég man eftir heimsókn til
Möbbu, þá nýkomin heim og sest að í
íbúð í Laugarneshverfi, ánægð með
að vera komin aftur til Íslands með
þrjár ungar dætur. Þorsteinn hafði
þá farið aftur til starfa hjá Flugfélagi
Íslands. Á þeim árum var gaman að
ræða við Möbbu um uppreisn og lýð-
veldisstofnun Kongómanna og
Patrice Lumumba sem var mjög um-
deildur foringi í þeirri byltingu, en
heimflutningur Möbbu og Steina var
í beinni afleiðingu af þeim átökum.
Seinna fluttust Mabba og Steini á
Rauðalæk og til viðbótar við dæturn-
ar, Ingibjörgu, Önnu og Margréti,
hafði bæst við sonur, Ólafur, fæddur
1960. Ég fann alltaf að ég var velkom-
inn inn á heimili þeirra. Ég var oft
gestur hjá þeim þegar ég kom í bæ-
inn í fríum frá sumarstarfi á Hvann-
eyri, og það var gaman að heimsækja
MARGRÉT
ÞORBJÖRG THORS
✝ Margrét Þor-björg Thors
fæddist 16. janúar
1929 í Reykjavík.
Hún lést á Landspít-
alanum í Fossvogi 5.
mars síðastliðinn og
var útför hennar
gerð frá Bústaða-
kirkju 18. mars.
Möbbu og Steina. Þó
held ég að henni hafi
fundist ég vera nokkuð
alvarlegur táningur
þegar henni datt í hug
að gera sér eitthvað til
skemmtunar, sem tald-
ist ekki til undantekn-
inga. Sumri seinna fékk
ég að dvelja á heimili
Möbbu og Steina, á
meðan ég starfaðií
Landsbankanum, og við
urðum góðir vinir.
Margrét og Þor-
steinn slitu samvistum
1967, og féll það á henn-
ar herðar að klára að koma barna-
hópnum upp. Á þeim árum stundaði
Mabba meðal annars kennslu, og síð-
ar nám við Háskóla Íslands. Henni
var margt til lista lagt, og hún átti
einstaklega gott með að læra tungu-
mál. Eitt sumar tók hún að sér að
vera leiðsögumanneskja fyrir ítalskt
ferðafólk, og henni tókst á fáeinum
vikum að læra nóg í ítölsku, sem hún
bætti við frönskukunnáttu sína, til
þess að bjarga sér. Hverjum nema
Möbbu hefði dottið í hug einu sinni að
reyna slíkt? Það var alltaf eitthvað
skemmtilegt að gerast í kringum
Möbbu. Hún hafði svo einstaklega
létt viðhorf til lífsins, og gat gert
hversdagslega hluti skemmtilega.
Hún sá alltaf fyndnu hliðarnar og
sagði svo skemmtilega frá hlutunum.
Eitt skipti bað hún mig að skreppa
niður á Ægisgarð og ná í bílinn sem
Steini hafði lagt þar á meðan hann fór
í trilluferð. Hún bað mig síðan að
keyra sig upp í Borgarfjörð til að
hitta vinkonu sína, en ég geri ráð fyr-
ir því að Steini hafi ekki verið ánægð-
ur þegar bíllinn hans var horfinn þeg-
ar hann kom í land. Við Mabba
skemmtum okkur ágætlega, ég fékk
að keyra, sennilega ekki búinn að fá
réttindi, og hún skemmti sér með
Obbu vinkonu, þegar við komum á
leiðarenda.
Á efri árum fór heilsan að gefa sig.
Þá kynntumst við því öll hvað Mabba
gat verið hörð af sér. Eftir að hafa
fengið slag, og það oftar en einu sinni,
varð miklu erfiðara fyrir hana að
hreyfa sig og tala. En hún harkaði af
sér, keyrði eins lengi og hún gat og
fór sinna ferða. Meðal annars kom
hún hingað vestur og heimsótti móð-
ur mína hér í Boston fyrir nokkrum
árum. Eins gaf hún sér tíma til að
sækja okkur hjónin heim og við átt-
um skemmtilegar stundir með henni.
En öldrunarferillinn kallar eftir sínu,
og heilsan versnaði smám saman.
Eftir að henni fór enn aftur í vetur tel
ég að sú stund hafi runnið upp, að hún
hafi þurft að viðurkenna að hún
myndi tapa þessari orustu. Þá loksins
sætti hún sig við hvíldina.
Bless, elsku Mabba mín.
Þorsteinn Þorsteinsson,
Salem, New Hampshire.
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er minning@mbl.is, svar er
sent sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda
þótt þær berist innan hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn
einstakling birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar
skulu ekki vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Einnig er
hægt að senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án þess að
það sé gert með langri grein. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.
Elskulegur sambýlismaður minn og fósturfaðir,
bróðir okkar, faðir og afi,
SIGURÐUR FRIÐRIK SIGURÐSSON,
sem varð bráðkvaddur á heimili sínu í Gauta-
borg mánudaginn 3. mars s.l., verður
jarðsunginn frá Hallgrímskirkju föstudaginn
21. mars kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á
minningarsjóð Sigurðar hjá íslenska söfnuðinum í Gautaborg,
sjá nánar: www.kirkjan.org .
Ásta Georgsdóttir,
Aron Kári,
Magnea Sigurðardóttir,
Jón Sigurðsson,
börn og barnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma
og langalangamma,
RAGNHEIÐUR JÓNSDÓTTIR
frá Kollafjarðarnesi,
áður til heimilis
í Skipasundi 68,
sem lést föstudaginn 14. mars, verður
jarðsungin frá Langholtskirkju föstudaginn
21. mars kl. 15.00.
Elín Skeggjadóttir,
Guðný Skeggjadóttir, Guðmundur Ingimarsson,
Ormar Skeggjason, Sigríður Ingvarsdóttir,
Guttormur Þormar
og aðrir afkomendur.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
GUÐBJÖRG ÓLAFSDÓTTIR,
Ásgarði 73,
Reykjavík,
sem lést á kvennlækningadeild 21A, Land-
spítala við Hringbraut, miðvikudaginn
12. mars, verður jarðsungin frá Bústaðakirkju
föstudaginn 21. mars kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vildu minnast hennar, er
vinsamlegast bent á Krabbameinsfélag Íslands.
Stefán Lárus Kristjánsson,
Ólafur Þ. Stefánsson, Sveinbjörg Sveinbjörnsdóttir,
Kristján J. Stefánsson, Ingunn A. Guðmundsdóttir,
Sigríður G. Stefánsdóttir,
Lárus Stefánsson,
Einar Bragi Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ANNA PETERSEN,
Flókagötu 25,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju föstu-
daginn 21. mars kl. 15.00.
Bernhard Petersen, Anna María Petersen,
Elsa Petersen, Bogi Nilsson,
Othar Örn Petersen, Helga Petersen,
Ævar Petersen, Sólveig Bergs
og ömmubörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
JÓN KRISTJÁN JÓHANNSSON,
Hlíðarhúsum 3-5,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju í Reykja-
vík föstudaginn 21. mars kl. 13.30.
Ólafía Sigríður Sigurðardóttir,
Jóhann Jónsson, Sigurveig Víðisdóttir,
Margrét Jónsdóttir, Elías H. Leifsson,
Sigurður S. Jónsson, Kristín Þ. Guðbjartsdóttir
og barnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR HANSDÓTTIR
frá Súgandafirði,
áður til heimilis
á Austurbrún 39,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Seljahlíð mánu-
daginn 17. mars.
Jarðarförin auglýst síðar.
Hanna María Siggeirsdóttir, Erlendur Jónsson,
Vilhjálmur Geir Siggeirsson, Kristín Guðmundsdóttir,
Jóna Siggeirsdóttir Þórólfur Þórlindsson,
Siggeir Siggeirsson, Auður Þórhallsdóttir
og barnabörn.