Morgunblaðið - 10.04.2003, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 10.04.2003, Blaðsíða 20
STRÍÐ Í ÍRAK 20 FIMMTUDAGUR 10. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ MARGIR arabar voru furðu lostnir í gær þegar þeir sáu sjónvarpsmyndir af Bagdad-búum fagna falli stjórnar Saddams Husseins og sumir voru svo hneykslaðir á fögnuðinum að þeir slökktu á sjónvarpstækjum sín- um. Margir arabanna trúðu ekki sínum eigin augum og nokkrir sögðust hafa orðið fyrir vonbrigðum eftir að hafa heyrt Saddam og stjórn hans lofa því að vinna „glæstan sigur“ eða berjast til síðasta blóðdropa gegn innrás- arliði „trúleysingjanna“. „Við bjuggumst við mótspyrnu, ekki því sem gerðist,“ sagði Ghahad Shebah, viðskiptafræðinemi í Kaíró. „Saddam reyndist vera lygari,“ sagði Shaaban Ahmed Mohammed, eigandi blaðasölu í Kaíró. „Það hefði verið betra að hann léti strax af emb- ætti, það hefði bjargað mörgum mannslífum.“ Nokkrir Palestínumenn á Gaza- svæðinu sögðust vera daprir yfir falli írösku stjórnarinnar þar sem þeir litu enn á Saddam sem „hetju því að hann er eini arabaleiðtoginn sem þorir að bjóða Bandaríkjamönnum og Ísraelum birginn“. Aðrir sögðu fögnuð Bagdad-búa eðlileg viðbrögð við endalokum kúg- unar- og einræðisstjórnar en lögðu áherslu á að bandaríska herliðið ætti ekki að túlka fögnuðinn sem boð um að halda kyrru fyrir í Írak. „Þetta kúgaða fólk hefur enga þjóðerniskennd og verður þess vegna glatt þegar einhver kemur og steypir einræðisherranum og frelsar það,“ sagði súdanskur lögfræðingur í Khartoum eftir að hafa tekið þátt í mótmælagöngu gegn stríðinu. „En um leið og fólkið gerir sér grein fyrir því að það er frjálst getur það ekki sætt sig við erlendan her í landinu.“ Þetta var viðkvæðið í arabalönd- unum, heimshluta þar sem því fer fjarri að Írakar séu eina þjóðin sem býr ekki við lýðræði. Abdel Khaleq Abdulla, stjórn- málaskýrandi í Sameinuðu arabísku furstadæmunum, sagði að margir arabar myndu vera miður sín fyrst um sinn, þrátt fyrir glæpi Saddams, og líta á fall hans sem enn einn ósig- ur araba. „En það var fyrst og fremst arabísk kúgun sem beið ósig- ur, eins flokks kerfið sem gat ekki varið landið lengur en í þrjár vikur og höfuðborgina í aðeins tvo sólar- hringa. Það voru ekki arabar sem biðu ósigur, heldur kúgunarstjórn- in.“ Innrásarliðið fari sem fyrst Þrír menn, sem drukku te og reyktu vatnspípur á veitingahúsi í Riyadh í Sádi-Arabíu, voru niðurlútir þegar þeir sáu sjónvarpsmyndirnar af fögnuði Bagdad-búa, þótt þeir segðust vera á móti Saddam og finna til með langþjáðum Írökum. „En ég get ekki sagt að ég gleðjist yfir því sem er að gerast vegna þess að þess- ir menn í innrásarliðinu eru ekki múslímar og ég vona að þeir verði ekki lengi þarna,“ sagði Mohammed El-Sakkaf, 58 ára kaupsýslumaður. Utanríkisráðherra Jórdaníu, Marwan Moasher, tók í sama streng og sagði að íraska þjóðin ætti sjálf að velja leiðtoga sína. „Engir aðrir ættu að gera það. Jórdanía getur auðvitað ekki viðurkennt hernámsstjórn.“ Hosni Mubarak, forseti Egypta- lands, sagði að innrásarliðið ætti að fara frá Írak eins fljótt og mögulegt væri. „Það að synir Íraks tækju við stjórn landsins, og eins fljótt og auð- ið er, væri skjótasta leiðin til að tryggja stöðugleika í landinu,“ sagði Mubarak. Utanríkisráðherra Sádi-Arabíu, Saud prins, tók í sama streng og kvaðst hafa áhyggjur af „stjórn- leysinu“ í Írak. Margir Egyptar voru þeirrar skoðunar að ekkert væri að marka fögnuðinn á götum Bagdad því að margir þeirra sem tóku þátt í honum væru Kúrdar eða shítar sem Saddam hefði ofsótt og þeir hefðu því ástæðu til að hata hann. Embættismenn í Kúveit sögðust hins vegar alltaf hafa búist við því að Írakar myndu fagna falli stjórnar Saddams Husseins. „Þetta er eðlileg þróun eftir hern- aðinn sem hafinn var fyrir þremur vikum með það að markmiði að frelsa írösku þjóðina,“ sagði einn embættismannanna um fögnuðinn á götum Bagdad. „Við bjuggumst við þessu frá fyrsta degi.“ Írakar hernámu Kúveit árið 1990 og hersveitir undir forystu Banda- ríkjanna frelsuðu það í Persaflóa- stríðinu 1991. Margir arabar forviða á fögnuði Bagdad-búa Reuters Jórdani í Amman hylur andlitið fyrir framan sjónvarpsskerm þar sem bandarískur hermaður sést setja fána Bandaríkjanna yfir styttu af Saddam Hussein í Bagdad. Kaíró, Kúveit. AP, AFP. ’ Við bjuggumst viðmótspyrnu, ekki því sem gerðist. ‘ George W. Bush og Tony Blair Fagna með Írökum en segja stríð- inu ólokið Washington, London. AFP. GEORGE W. Bush, forseti Bandaríkjanna, fagnaði í gær falli stjórnar Saddams Huss- eins Íraksforseta en minnti jafnframt á, að stríðinu væri ekki lokið. Tony Blair, for- sætisráðherra Bretlands, tók í svipaðan streng og sagði, að erfið verkefni væru framund- an. Ari Fleischer, talsmaður Bandaríkjaforseta, sagði, að myndir af Írökum að fagna er styttu af Saddam var steypt af stalli hefði verið „uppörvandi sjón og til marks um þrá manna eftir frelsi. Þetta var söguleg stund“. Íraskir her- menn, hliðhollir Saddam, réðu þó enn sumum hverfum Bagd- ad og ýmsar borgir, til dæmis Tikrit, heimaborg Saddams, væru óunnar enn og ýmis hætta framundan. „Þótt forsetinn sé mjög ánægður með skjótan árangur í stríðinu og hið nýfengna frelsi margra Íraka, þá vill hann benda á, að enn séu ýmis ljón í veginum.“ Fjötrar óttans fallnir Tony Blair sagðist samgleðj- ast Írökum, sem hefðu fagnað bandarískum hermönnum í Bagdad í gær, en minnti á eins og Bush, að enn væri háð stríð í landinu. Kvað hann enn of snemmt að segja til um hvað væri eftir af írösku stjórninni eða hvort einhver gæfist form- lega upp í hennar nafni. „Stríðið er ekki búið,“ sagði Blair. „Erfið verkefni er fram- undan og þeir, sem eiga allt sitt undir Saddam og stjórn hans, veita enn mikla mót- spyrnu.“ Talsmaður Blairs sagði, að hann hefði fylgst með fögnuði Íraka í Bagdad þegar styttu Saddams var steypt og hefði fagnað með þeim. „Þetta sýndi hvaða hug íraskur almenning- ur bar til Saddams og hvers konar kúgun stjórn hans var. Í dag höfum við séð fjötra óttans falla af fólkinu.“ GERHARD Schröder, kanslari Þýskalands, fagnaði í gær „gleðileg- um merkjum“ um að stríðinu í Írak „kynni senn að ljúka“ og áréttaði þá afstöðu þýsku stjórnarinnar að Sam- einuðu þjóðirnar [SÞ] skuli gegna lykilhlutverki við endurreisn lands- ins. „Við teljum að markmiðið núna sé að breyta hernaðarsigrinum, sem við vonuðumst eftir og er nú líklegur, í pólitískan ávinning,“ sagði Schröder sem var algerlega andvígur innrás- inni í Írak. „Þetta getur ekki gerst nema við tryggjum pólitískan og efnahagslegan stöðugleika í þessum heimshluta.“ Gert er ráð fyrir því að Schröder ræði málið við Vladímír Pútín Rúss- landsforseta og Jacques Chirac Frakklandsforseta á fundi þeirra sem hefst á morgun í Sankti Péturs- borg. Pútín og Chirac lögðust einnig gegn hernaðinum í Írak og hafa lagt áherslu á að SÞ þurfi að gegna lyk- ilhlutverki við endurreisn Íraks og myndun nýrrar ríkisstjórnar að stríð- inu loknu. Göran Persson, forsætisráðherra Svíþjóðar, sem gagnrýndi hernaðinn í Írak, kvaðst fagna falli írösku stjórnarinnar. „Við þurfum ekki að harma fall Saddams, þótt við hörm- um að það hafi gerst með aðgerðum sem brjóta gegn alþjóðalögum.“ Bretar og Frakkar gera lítið úr ágreiningnum Utanríkisráðherrar Bretlands og Frakklands gerðu lítið úr ágreiningi landanna í Íraksmálinu fyrir stríðið á blaðamannafundi eftir fund þeirra í París í gær. Þeir sögðu að SÞ ættu að gegna hlutverki við enduruppbygg- ingu Íraks en sögðu ekkert um hvernig eða hvenær. Jack Straw, utanríkisráðherra Bretlands, sagði að innrásarliðið þyrfti að vera áfram í Írak til að greiða fyrir myndun traustrar ríkis- stjórnar og tryggja lýðræði. Dominique de Villepin, utanríkis- ráðherra Frakklands, kvaðst sam- mála Straw um að bandamenn bæru „meginábyrgð“ á því að tryggja stöð- ugleika í Írak en áréttaði þá afstöðu frönsku stjórnarinnar að SÞ þyrftu að gegna lykilhlutverki við endur- reisn landsins. Daginn áður höfðu Bandaríkjafor- seti og forsætisráðherra Bretlands sagt að SÞ ættu að gegna „mjög mik- ilvægu hlutverki“ við endurreisn Íraks. Þegar Straw var spurður hvort einhver munur væru á þessu og „lyk- ilhlutverki“ svaraði hann: „Ég tel að þetta sé nokkurn veginn það sama.“ Schröder fagnar „líklegum sigri“ Berlín, París. AFP. DONALD Rumsfeld, varnarmálaráðherra Bandaríkjanna, sagði í gær, að Saddams Husseins, forseta Íraks, yrði minnst í sögunni við hlið ann- arra „grimmra ein- ræðisherra“ á borð við Adolf Hitler, Jósef Stalín, Vladímír Lenín og Nicolae Ceausescu. Á fréttamannafundi í Washington sagði Rumsfeld, að myndir af því er styttu Sadd- ams var steypt í Bag- dad hefðu verið „yfir- þyrmandi“ og nú myndi sagan skipa honum á sess með öðrum einræðisherrum af hans tagi. „Í hugann kom fall Berlínarmúrs- ins og hvarf Járntjaldsins,“ sagði Rumsfeld. „Við sáum söguna gerast fyrir augunum á okkur, atburði, sem munu móta framtíð landsins, fólksins og hugsanlega alls heimshlutans.“ Rumsfeld kvaðst ekki vita hvort Saddam væri lífs eða liðinn. „Það fer ekki mikið fyrir honum, svo mikið er víst. Þess vegna er hann dauður eða líkamlega ófær eða þá, að hann er í fullu fjöri en í felum einhvers staðar. Rumsfeld sagði einn- ig, að háttsettir menn í stjórn Íraks hefðu flúið til Sýrlands og sakaði jafnframt sýrlensku stjórnina um að veita Írökum enn hernaðaraðstoð. Kvaðst hann hafa varað hana við en svo virtist sem hún hefði ákveðið að skella skollaeyrum við því. Saddams verði minnst með Hitler og Stalín Washington. AFP. Donald Rumsfeld ræðir við fréttamenn í gær.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.