Morgunblaðið - 16.04.2003, Blaðsíða 41

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 16. APRÍL 2003 41
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
Þökkum af heilum hug auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
VIGDÍSAR ÞJÓÐBJARNARDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Hrafnistu
Reykjavík.
Ólafur Aðalsteinn Jónsson, Sigrún Bjarnadóttir,
Guðrún Marteinsdóttir,
Lárus Jónsson, Monica Östman,
Dröfn Jónsdóttir, Hrafnkell Kárason,
barnabörn og langömmubörn.
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, dóttir, systir
og mágkona,
HRAFNHILDUR KJARTANSDÓTTIR,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
sunnudaginn 13. apríl.
Ellen Ó. Jóhannsdóttir, Ármann G. Hrólfsson,
Rannveig Oddsdóttir,
Jónína G. Kjartansdóttir,
Finnur S. Kjartansson, Emilía S. Sveinsdóttir,
Ágúst O. Kjartansson, Guðrún Sveinbjörnsdóttir,
Ragna S. Kjartansdóttir, Friðgeir Jóhannsson,
Þórir Kjartansson, Arna Magnúsdóttir,
Helga Kjartansdóttir, Aðalsteinn Jörgensen.
Okkar ástkæra,
HELGA BRYNDÍS GUÐMUNDSDÓTTIR,
Álfaskeiði 64C,
Hafnarfirði,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi aðfaranótt 5. apríl.
Jaðarförin hefur farið fram.
Aðstandendur.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför
SIGURÐAR JÓHANNESSONAR
frá Þorvaldsstöðum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimili-
sins Sóltúns fyrir einstaka umönnun.
Einnig sérstakar þakkir til starfsfólks blóðskilju-
deildar Landspítalans.
Sturlína Sturludóttir,
Ásgeir Sigurðsson, Sigrún Finnjónsdóttir,
Kristján Sigurðsson, Sigurveig Einarsdóttir,
Halldór Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar,
MARGRÉT ÞORGILSDÓTTIR
frá Bolungarvík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ mánu-
daginn 14. apríl.
Bjarni Jón Þorkelsson,
Anna Sigríður Þorkelsdóttir,
Katrín Þorkelsdóttir,
Helga Jóna Þorkelsdóttir,
Guðlaug Þorkelsdóttir
✝ Sigurveig Hall-dórsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 11.
maí 1922. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Eir 10. apríl síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru hjónin Sig-
ríður Sighvatsdóttir,
húsfreyja, f. 25. apríl
1895, d. 4. október
1931, og Halldór
Jónsson, fisksali, f. 4.
mars 1895, d. 1. jan-
úar 1950.
Systkini: Jónasína,
f. 1910, látin; Kristín,
fædd 1912, látin; Svanbjörg Krist-
ín, f. 1913, látin; Jónas Óskar, f.
1914; Ólafur Thorlacius, f. 1915,
látinn; Jón, f. 1916, látinn; Ingi-
björg, f. 1919, látin; Sighvatur Jón
Kristinn, f. 1921, látinn; Gyða, f.
1925, látin; Kristín Sigrún, f. 1928.
Sigurveig giftist Skafta Sæ-
mundi Stefánssyni, fæddur 25.
mars 1921, látinn 1946, þau
skildu. Synir þeirra: Stefán Vign-
ir, fæddur 7. júní 1940; Halldór,
fæddur 26. febrúar 1942. Sigur-
veig giftist síðar
Pétri Ástvaldi Thor-
steinssyni, fæddur
1920, látinn 2002,
þau skildu. Þeirra
börn: Gyða: fædd 6.
september 1945;
Rósa, fædd 30. nóv-
ember 1946; Guð-
mundur (Muggur)
fæddur 13. septem-
ber 1948, látinn 13.
ágúst 1988.
Árið 1954 giftist
Sigurveig Halli Her-
mannssyni, skrif-
stofustjóra, frá
Skútustöðum í Mývatnssveit, f. 31.
maí 1917, d. 20. júní 1997. Sigur-
veig lærði hárgreiðslu og vann
með það í nokkur ár, einnig vann
hún sem þerna á MS Heklu í nokk-
ur sumur. Sigurveig og Hallur
voru meðal stofnenda Landssam-
taka Hjartasjúklinga og átti það
hug þeirra beggja meðan heilsa
leyfði.
Útför Sigurveigar fer fram frá
Háteigskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Ég ætla í fáum orðum að minnast
fyrstu kynna af fjölskyldu eigin-
manns míns, Stefáns Skaftasonar.
Þar fór að sjálfsögðu með stærsta
hlutvekið Sigurveig tengdamóðir
mín sem oftast var kölluð Sísí. Ég
var um tvítugt þegar ég nánast
skreið upp tröppurnar á Kópavogs-
braut 12, svo feimin var ég að fæt-
urnir gátu nánast ekki borið mig.
Þegar ég leit upp stóð þar kona í eld-
húskjól með röndótta svuntu, í útliti
nánast sem táningur ef klæðnaður-
inn hefði ekki sagt til um annað.
Þetta var tággrönn kona með dökkt
hár og tindrandi brún augu sem tóku
mér af mikilli varúð til að byrja með,
aftan við hana stóð karlmaður, að-
eins eldri, með grá augu, ljóshærður,
lágvaxinn, þéttur á velli og þéttur í
lund. Hann heilsaði mér hressilega
og bauð mig velkomna í fjölskylduna
og tjáði mér kankvís að mál væri til
komið að fá annan Þingeying í fjöl-
skylduna til að vega upp á móti þess-
um borgarlýð. Sísí steig þá fram og
sagði: „Velkomin bæði tvö, ég kem
með kaffi eftir augnablik.“ Ég tölti
hálfóróleg á eftir þeim. Þegar inn
kom birtist það sem ég óttaðist mest,
þrjú yngri systkini Stefáns, þau
Rósa, Gyða og Muggur heitinn. Þau
skoðuðu mig nánast sem safngrip,
elsti bróðirinn var ekki heima, Hall-
dór albróðir Stefáns, sem var í sigl-
ingum. Erfitt var að trúa því að þessi
smávaxna og að mér fannst brot-
hætta kona ætti allan þennan hóp.
Sísí var ákaflega gestrisin og
glæsileg kona, hún vildi halda upp á
öll afmæli, hátíðis- og tyllidaga innan
fjölskyldunnar. Oft þegar hún
hringdi var boðskapurinn: „Æ,
skreppið þið bara og haldið upp á
þetta með okkur“, en því miður var
alltof langt að skreppa. Samt upp-
lifðum við margar stórkostlegar
veislur með þeim hjónum. Oftar en
ekki var kominn sægur af karlkyns
aðdáendum í kringum Sísí og segull
á öðrum stað í salnum var Hallur
heitinn, gjarnan með viskíglas í
hendi. Blandaður hópur fólks safn-
aðist í kringum hann (konur næst
auðvitað), þar var lagið tekið af
hjartans lyst, sagðar sögur og farið
með vísur.
Tengdamóðir mín var ólöt kona
meðar kraftar og heilsa entust. Ég
minnist þess sérstaklega á Kópa-
vogsbrautinni og Bárugötunni þegar
hún hljóp nánast allan daginn fram
og til baka, skaffaði börnunum föt,
lagaði hár dætra sinna, eldaði mat og
tók á móti gestum, allt nánast í sömu
andrá. Það geislaði töfrum af þeim
hjónum báðum svo eftir var tekið.
Það hallaði hratt undan fæti hjá þér,
Sísí mín, eftir að Hallur dó, en Guð
hefur nú sameinað ykkur á ný. Guð
blessi þig, og ykkur bæði.
Þín tengdadóttir
Sigríður R. Hermóðsdóttir.
Kæra Sísí. Það sem einu sinni var
kemur aldrei aftur. Það er samt gott
að geta hugsað til baka til þess sem
einu sinni var, oft birtist þá fortíðin
sem eins konar ævintýri.
Þó að kali heitur hver,
Hylji dali jökull ber,
Steinar tali og allt hvað er
Aldrei skal ég gleyma þér.
(Vatnsenda-Rósa.)
Mamma sagði þegar hún lifði hér,
„Sísí systir og Hallur eru greindar,
fínar manneskjur, sérlega skemmti-
legt að spjalla við þau.“
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
En orðstír
deyr aldregi
Hveim er sér góðan getur.
(úr Hávamálum.)
Sigríður Þorvaldsdóttir.
Elsku Sísi móðursystir okkar er
látin. Við minnumst hennar með hlý-
hug og þakklæti fyrir allar góðu
stundirnar sem við áttum með henni
og fjölskyldu hennar. Lífið hjá Sísi
var ekki alltaf dans á rósum en alltaf
stóð hún keik og lét ekki á sér finna
hvernig henni leið. Við kveðjum ein-
staka perlu sem átti engan sinn líka.
Blessuð sé minning hennar. Við vott-
um Gyðu, Halldóri, Rósu, Stefáni og
fjölskyldum þeirra okkar dýpstu
samúð Guð styrki þau á sorgarstund.
Þá aftur lykjum augum vjer
og úti lífs er stundin,
þá heimsins leikur liðinn er
og loks vjer festum blundinn,
í gröf vjer hljótum hvíldarstað.
Þar heimsins glaumur kemst ei að.
Þar loks er friður fundinn.
Í dánarreit er dufti sáð
í drottins jurtagarði;
það felst svo djúpt, að fái ei náð
því frostveturinn harði;
en vorið kemur blítt og bjart
og blómið færir nýtt í skart
og býr þar bestum arði.
Þá kristinn maður sofnar sætt
þá sárt hann grátum eigi;
þótt herrann nú oss hafi grætt,
mun hann á efsta degi
vorn ástvin láta oss aftur sjá
í æðri gleði en hugsast má.
Guðs lofum vísdómsvegi.
Ó, Jesú, kom og eymdum eyð,
svo aftur gleði fáum,
og sjálfan vorn þú dauðan deyð,
að dýrum sigri náum.
Til föðurlands vors fylg oss heim,
og fyrir oss vorn ástvin geym,
uns hann vjer síðar sjáum.
(Úr sálmabók, útg. 1927.)
Anna Edda og Guðrún.
Kveðja frá Landssamtökum
hjartasjúklinga
Frú Sigurveig Halldórsdóttir,
fyrrverandi stjórnarmaður í Lands-
samtökum hjartasjúklinga, lést á
hjúkrunarheimilinu Eir hinn 10. apr-
íl sl.
Um mitt ár 1983 var haldinn í
Domus Medica í Reykjavík undir-
búningsfundur vegna stofnunar
samtaka hjartasjúklinga á Íslandi. Á
fundinum var skipuð nefnd nokkurra
félaga, sem allir höfðu gengist undir
hjartaaðgerðir erlendis, og áttu þeir
að vinna að stofnun samtakanna síð-
ar á árinu.
Þegar nefndin var að hyggja að
væntanlegum stjórnarmönnum þótti
sjálfsagt að kona yrði í þeim hópi.
Hún var hins vegar vandfundin. Þá
vildi svo til að einn okkar hitti Hall-
dór Skaftason, veitingastjóra Perl-
unnar, á vinnustað hans og barst
þetta vandamál í tal. Segir þá Hall-
dór að bragði: Af hverju fáið þið ekki
hana mömmu í stjórnina? Hún er ein
af fyrstu Íslendingunum sem fóru til
Svíþjóðar í hjartalokuaðgerð.
Frú Sigurveig Halldórsdóttir tók
málaleitan okkar ákaflega vel og
varð meðstjórnandi Landssamtaka
hjartasjúklinga við stofnun þeirra 8.
október 1983. Hún sat svo í stjórn-
inni næstu tólf árin.
Tveimur árum eftir stofnun
Landssamtaka hjartasjúklinga var
ljóst að samtökin yrðu að opna skrif-
stofu í Reykjavík a.m.k. hálfan dag-
inn vegna sívaxandi verkefna. Mikið
var að gerast í málefnum hjarta-
sjúklinga hér á landi og bar þar hæst
að hjartaskurðaðgerðir yrðu hafnar
á Landspítalanum árið 1986. Það
hafði verið stærsta málið á stefnu-
skrá Landssamtakanna og höfðu
þau lagt fram drjúgan skerf í það
mikilvæga verkefni.
Stjórnarmönnum var ljóst að
vanda yrði val á starfsmanni til að
byggja upp starfsemina og vildi þá
svo til að eiginmaður Sigurveigar,
Hallur Hermannsson, var nýhættur
störfum sem skrifstofustjóri Ríkis-
skipa. Hann hafði sótt alla fundi
samtakanna og tekið mikinn þátt í
starfinu. Ákveðið var að leita til hans
og var hann fús til að taka verkefnið
að sér. Hann hóf svo störf sem fram-
kvæmdastjóri LHS hinn 4. ágúst
1985.
Sigurveig fylgdi honum ævinlega
til starfa í Hafnarhúsið í Reykjavík
en þar var skrifstofa samtakanna til
húsa. Er skemmst frá því að segja að
þau hjón Hallur og Sigurveig störf-
uðu nákvæmlega í tíu ár eða til 4.
ágúst 1995, er þau lögðu lyklana á
borðið sitt og kvöddu okkur að sinni.
Frú Sigurveig var ákaflega prúð
kona og bar góðan þokka. Það var
mjög ánægjulegt að umgangast
hana í öllum störfum, sem hún vann
með mikilli samviskusemi og dugn-
aði. Fjölmargir félagar okkar í
Landssamtökum hjartasjúklinga,
svo og úr heilbrigðisþjónustunni,
minnast hennar með söknuði og
virðingu.
Stjórn og starfsfólk Landssam-
taka hjartasjúklinga þakka frú Sig-
urveigu Halldórsdóttur gifturíkt
samstarf og góða viðkynningu, og
votta aðstandendum hennar innilega
samúð.
Ingólfur Viktorsson
fyrrverandi formaður LHS,
Vilhjálmur B. Vilhjálmsson
núverandi formaður LHS.
SIGURVEIG
HALLDÓRSDÓTTIR
AFMÆLIS- og minningar-
greinum má skila í tölvupósti
(netfangið er minning@mbl.is,
svar er sent sjálfvirkt um leið
og grein hefur borist) eða á
disklingi. Ef greinin er á disk-
lingi þarf útprentun að fylgja.
Nauðsynlegt er að tilgreina
símanúmer höfundar og/eða
sendanda (vinnusíma og heima-
síma). Ekki er tekið við hand-
skrifuðum greinum.
Frágangur
afmælis- og
minningar-
greina